کاظم سادات اشکوری می‌گوید چون در هشتاد و سه سالگی توان کارگری ندارد، ناچار است از روی فقر کتابخانه‌اش رو بفروشد تا «چهار روز دیگر» زنده بماند.
شاعر و پژوهشگری که ۶۵ سال است قلم می‌زند و نزدیک به پنجاه کتاب در حوزه‌ی ادبیات و مردم‌شناسی دارد که البته برخی از آنها مجوز انتشار نگرفته‌اند در گفتگویی گفته است:
“۴۱ سال است از حقوق مادی و بیمه محروم شده‌ام. قبلا دو سه کتاب درمی‌آوردم و چندرغاز حق تألیف می‌دادند و هفت _ هشت کتاب ویرایش می‌کردم تا چیزی دستم بیاید. الان این‌ها تعطیل شده، هر روز هم که می‌روی چهار قلم وسیله بخری، می‌بینی قیمت‌ها چندبرابر شده است. این مسأله بزرگی است. من اهل این کشورم و همه عمرم را در این کشور گذرانده‌ام. ۸۳ سالم است و نمی‌توانم بروم کارگری کنم.”
سادات اشکوری در این گفتگو تاکید کرده است:
“من توقعی از کسی و آقایان وزارت ارشاد ندارم زیرا اگر قرار بود کاری کنند، در این ۴۱ سال می‌کردند. توقعی ندارم. چه بسا این توقع را داشته باشم بیایند و کتابخانه من را بخرند. معامله می‌کنم، کتابخانه‌ای دارم که می‌فروشم تا چهار روز دیگر اگر زنده باشم، بتوانم زندگی کنم.”
@sarkhatism
*****************
سادات اشکوری: درباره شعر، کوتاه و موجز باید نوشت
[با یاد “انتشارات آبان” و مغازه اش!]
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.