روز شنبه ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۱ ، برابر با سوم مهر ۱۴۰۰، ۲۸مین برنامه‌ی کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید) در بزرگداشت یاد جان باختگان کشتار زندانیان سیاسی در دهه‌ی شصت، در شبکه جهانی زوم برگزار شد. برنامه هم‌زمان در یوتیوب و فیسبوک نیزپخش می‌شد.
درابتدای برنامه کلیپ کوتاهی نمایش داده شد با عنوان ” آنچه که باید درباره‌ی دهه‌ی شصت بدانیم”. بعد از آن، شهین پویا، مجری برنامه، به زمینه‌های سرکوب مخالفان جمهوری اسلامی در دهه‌ی شصت و اعدام و کشتار هزاران تن از آنان و گسترش مبارزات مردم و رودررویی با جمهوری اسلامی اشاره کرد. آنگاه رئوس برنامه را به اطلاع جمع رساند. برنامه با یک دقیقه کف زدن به یاد و در گرامی‌داشت جان باختگان دهه‌ی شصت، آغاز شد.
سپس فتان جوکار گزارشی از روند دستگیری، بازداشت و محاکمه‌ی حمید نوری را به اطلاع حاضرین در جلسه رساند.
سخنرانی‌هایی که برای این برنامه تدارک دیده شده بود، با شهرزاد مجاب آغاز شد. وی سخنرانی خود را با عنوان ” عدالت انقلابی: تئوری و پراتیک در بستر روابطی بس ناعادلانه”، آغاز کرد. شهرزاد مجاب بر ضرورت پژوهش و دادخواهی تاکید کرد و گفت: « پروژه‌های مربوط به زندان، فستیوال فیلم، رونمایی کتاب، کارهای هنری، موسیقی و گردهمائی‌ها، کارهای مهمی است؛ همچون آرشیو که ماندنی است و باید با جمع‌آوری مواد به تقویت و پربار کردن آرشیو ادامه داد». او به جنبش‌های دادخواهی و نقش زنان در فلسطین، گواتمالا ، کانادا، مصر، ترکیه و عراق اشاره کرد. در ادامه با اشاره به جنبش دادخواهی، تاکید کرد که دادخواهان به مطالعه‌ی دقیق نیاز دارند و از جمله مطالعه‌ی منابع ایران تریبونال. «دادخواهی یعنی بیان حقیقت کامل که از راه حلقه‌های مطالعاتی و ترجمه متون به دست می‌آید. حقیقت‌یابی نه تنها برای ایران که برای کل منطقه، تا جهل طبقاتی را بتوان زدود».
بعد از سخنرانی شهرزاد مجاب، فریبرز فخاری هنرمند نامدار کُرد و همیشه همراه گردهمائی‌های سالگرد، قطعه‌ی ” خون ارغوانها ” را به اجرا درآورد.
سخنران بعدی، ناصر مهاجر بود که با عنوان ” دادخواهی و رابطه‌ی آن با جنبش‌های اجتماعی”، سخنرانی کرد.
ابتدا به معنای دادخواهی اشاره کرد و سپس به کاوه آهنگر. «کاوه، دادخواه بود و نخستین دادخواه ما که فردوسی در شاهنامه به این شخصیت اسطوره‌ای اشاره کرده است». او در سخنانش گفت: « در قرن پانزده و شانزده میلادی، شاهد شکل گیری جنگ و جدالی جدی با کلیسای کاتولیک و آموزه‌های آن هستیم که به جنبش روشن‌نگری انجامید». او تاکید کرد که « پیدایش دادخواهی مدرن ثمره‌ی آن جنبش است» و مبارزات دادخواهانه پیش از پیروزی روشن‌نگری را «دادخواهی پیشامدرن» خواند. او در ادامه‌ی بحث به بیانیه‌ی استقلال آمریکا (۱۷۷۶) و اعلامیه‌ی حقوق بشر و شهروند که چهار سال پس از پیروزی انقلاب در فرانسه و در سال ۱۷۹۳ تدوین شد، اشاره کرد و گفت: « این‌ها زمینه‌ساز تدوین اعلامیه‌ی حقوق بشر(۱۹۴۸) در دوران مدرن بودند».
او در ادامه به دادخواهی در دوران مشروطیت اشاره کرد که ورود ایران را به دوران مدرن تسهیل و تسریع کرد. سپس به شرح جنبش دادخواهی پرداخت که منجر به انقلاب مشروطیت شد.
سپس به دادگاه نورمبرگ اشاره کرد و گفت: « این دادگاه نقطه‌ی مهمی درتلاش انسان‌های دوران مدرن برای دادخواهی است، زیرا هدف آن تنها افشای جنایت‌های دوران فاشیسم نبود، بلکه قصد داشت جزئیات سرکوب و مکانیزم کارکرد ساختار فاشیستی را نه تنها بر مردم آلمان که به جهانیان بشناساند».
ناصر مهاجر در ادامه، به تجمع خانواده‌ها و مادران در مقابل کاخ دادگستری تهران در سال پنجاه و هفت اشاره می‌کند که: « در همبستگی با فرزندان سیاسی خود برگزار کردند. به این صورت، دادخواهی در ایران در دوران سلطنت محمدرضا شاه پهلوی گامی دیگر به جلو رفت».
برنامه با پرسش و پاسخ ادامه یافت و با نمایش کلیپی از دکلمه‌ی ایرج جنتی عطایی و شعری از اشعار او، به پایان رسید.
در برگه‌ها و کلیپ‌های تبلیغاتی پیش از برنامه، به اشتباه، به جای ۲۸مین گردهمائی درباره‌ی کشتار زندانیان سیاسی، ۲۹مین گردهمائی قید شده است که به این وسیله تصحیح می‌شود. برنامه‌ی امسال، ۲۸مین گردهمائی درباره‌ی کشتار زندانیان سیاسی بود.
کانون زندانیان سیاسی ایران (در تبعید)
۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱ برابر با ۵ مهر ۱۴۰۰
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.