مواضع سردرگم حکومت ناشی از چیست؟

ابراهیم رئیسی در یک تماس تلفنی با ماکرون رئیس جمهور فرانسه ادعا کرد که «حامی مذاکرات مفید است» و اعلام کرد که نتیجه مذاکرات وین باید لغو تحریم‌ها باشد و گرنه مذاکره برای مذاکره بی فایده است.

مذاکرات وین درهاله ای از ابهام

از طرف دیگر، سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت خارجه رئیسی روز دوشنبه ۱۵ شهریور در یک نشست مطبوعاتی گفت در مذاکرات مثبت هسته‌یی تعلل نمی‌کنیم، اما گفت‌وگوها باید تأمین‌کننده منافع عالیه نظام باشد. وی همچنین در مورد سفر احتمالی مدیر کل آژانس اتمی به ایران گفت: «اجلاس آتی شورای حکام، نشست عادی است. ولی هیچ طرفی نباید اشتباه محاسباتی کند».

خطیب زاده گفت «مطمئن» نیست این سفر برنامه ریزی شده است یا نه. او افزود: «روابط بین ایران و آژانس در سطوح خوبی در موضوعات فنی بین دو طرف ادامه دارد. به سؤالات مطرح شده پاسخ داده شده است و به صورت منظم گفت وگوها ادامه دارد.­ [مذاکرات وین؛ «دولت جوان حزب‌اللهی» خامنه‌ای روی همان صندلی ظریف؟]

هم زمان خبرگزاری ایسنا به نقل از توییت یک خبرنگار روزنامه وال استریت ژورنال نوشت که لارنس نورمن، خبرنگار روزنامه وال استریت ژورنال در یک پیام توییتری «مدعی» شد که ایران به درخواست آژانس بین المللی انرژی اتمی برای اجازه دسترسی بازرسان به دستگاه های نظارتی پاسخ منفی داده است.

او در این توییت همچنین نوشته است: «این از یک درگیری جدید بزرگ میان ایران و آژانس خبر می‌دهد که پیامدهایی برای برجام خواهد داشت».

در همین روز وزرات خارجه فرانسه نیز اعلام کرد که حکومت ایران باید سریعا همکاری‌اش با آژانس اتمی را از سرگیرد. وزارت خارجه فرانسه ضمن دعوت از حکومت ایران برای همکاری فوری با آژانس اتمی، از این کشور خواست توضیحات کافی و روشنی را در باره مواد  هسته‌یی مخفی خود به آژانس ارائه دهد.

در یک تحول دیگر ینس استولتنبرگ، دبیر کل پیمان ناتو روز دوشنبه ۱۵ شهریور طی سخنانی ایران را در کنار کره شمالی و جمهوری خلق چین به عنوان کشورهایی که برنامه اتمی‌شان و زرادخانه‌های هسته‌ای شان آینده جهان را با خطرات بیشتر مواجه می کند، قرار داد.

درباره| آخرین وضعیت مذاکرات برجام بیشتر بخوانید

آخرین وضعیت مذاکرات وین برای احیای برجام

مذاکرات وین؛ حکومت ایران در چه شرایطی قرار دارد؟

برای فهم علت سردرگمی مقامات حکومتی در مورد مذاکرات وین و پیشبرد جاه طلبی هسته‌ای به برخی واقعیت های کنونی حکومت ایران نظر می‌اندازیم؛

۱. اقتصادی
با استمرار تحریم‌های بین المللی وضعیت اقتصاد ایران رو به فروپاشی کامل است. بسیاری از صنایع داخلی تعطیل شده‌اند.

روزنامه جهان صنعت فاش ساخت که تاکنون در اثر تحریم‌ها  حداقل ۱۰۰۰میلیارد دلار اقتصاد ایران ضرر دید!

روزنامه فرهیختگان  از کاهش ۳۵درصدی درآمد واقعی مردم در دهه ۹۰ خبر داد. این روزنامه نوشت: «براساس داده‌های منتشر شده از سوی بانک مرکزی، درآمد ملی سرانه سال ۱۳۹۹ در حدود ۴ میلیون و ۸۲۰ هزار تومان بوده که ۳۵ درصد پایین‌تر از درآمد ملی سرانه در سال ۱۳۹۰ است.

این روزنامه از قول یک خبرنگار می نویسد؛ آژیر قرمز «درآمد ملی سرانه» که بهترین شاخص برای سنجش رفاه یک کشور است،… فقر و کاهش شدید رفاه مردم در سال‌های اخیر درحال گسترش بوده است؛ چراکه درآمد سرانه ما در رتبه‌بندی جهانی نیز از رتبه ۸۰ در سال ۲۰۰۰ به حدود رتبه ۱۰۰ تنزل پیدا کرده است. در واقع هر چه ما عقب رفته‌ایم، برخی کشور‌هایی که فکرشان را نمی‌کنید مانند آذربایجان و قزاقستان نیز از ما جلو افتاده‌اند. کاهش رفاه مردم از هزینه خوراک آنها نیز مشخص است، جایی که خانوار‌های شهری و روستایی به‌طور متوسط حدود ۲۵درصد پایین‌تر از سال ۹۰ خرج خوراک خود می‌کنند».

۲. پتانسیل شورشی جوانان
بحران اقتصادی و اجتماعی حکومت به بحران سیاسی در جامعه دامن زده است. جامعه به سبب عملکرد حکومت مثل یک بشکه باروت از نارضایتی‌ها شد.

روزنامه اعتماد در مورد شکل گیری نسلی از جوانان شورشی و رادیکال می نویسد؛ «سیاسی‏ بودن‏ این نسل جدید دقیقا به دلیل گریز هوشمندانه‏ی‏شان از عرصه‌های کنشگری مرسوم سیاسی است. در این معنا از من و شما بسیار رادیکال‏ترند و البته مخاطره‏آمیزتر.

واقعیت را باید بپذیریم آنقدر که این جوانان برای قواعد و هنجارهای مستقر مخاطره می‏آفرینند ما در میانه دهه ۱۳۷۰ برای قواعد و هنجارهای مستقر مخاطره نمی‏آفریدیم. حد رادیکال ‏بودن کنش‏های جوانان امروز را باید در همین حد مخاطره ‏برانگیزی‏شان برای قواعد و هنجارهای مستقر جست‌وجو کرد. آنها همان‏قدر که برای نظم سیاسی مخاطره می‏آفرینند برای خانواده‌های‏شان، معلمان‏شان، استادان‏شان و برای هر کسی که بخواهد بر آنها سلطه‏ای طردکننده اعمال کند، مخاطره‏آفرینند…

۳. انزوای خرد کننده بین المللی
در کنار این جامعه ناراضی، حکومت به دلیل تحریم ها و به دلیل تروریزم و سلطه جویی منطقه‌ای به شدت در انزوا قرار دارد. پرونده های تروریستی مثل اسدالله اسدی و پرونده قتل عام حمید نوری به ابعاد این انزوا افزوده است.

پارادوکس مذاکرات وین

در چنین شرایطی خامنه ای نیازمند تعامل با دنیاست. خامنه ای برای ادامه تنفس مصنوعی از نظر اقتصادی نیازمند آن است که مذاکرات وین که پوششی برای مذاکره با غرب است ادامه یابد.

اما از طرف دیگر در هر مذاکره‌ای باید امتیازی بدهد و گرنه مذاکره بی‌معنی می شود. بی‌تصمیمی و بلاتکلیفی خامنه ای و رئیسی در این شرایط ناشی از همین بن بست کمرشکن است. در هردو شق این حکومت خامنه‌ای است که بازنده است و مردم ما چیزی برای از دست دادن ندارند.