عکس و فیلم‌هایی که اخیرا از دوربین‌های مداربسته زندان اوین به دست آمده وضعیت اسف بار زندانیان ترنس را به خوبی نشان می دهد. این فیلم‌ها اسنادی است برای گزارش‌هایی که پیش از این در زمینه نقض شدید حقوق افراد ترنس و خشونتی که در زندان تجربه می‌کنند منتشر شده بود.
براساس تحقیقات شش‌رنگ، زندانیان ترنس معمولا در زمان بازداشت در سلو‌ل‌های انفرادی طبقه بالای بند ۲۴۰ زندان اوین نگهداری می‌شوند که دستشویی و توالت آن در داخل سلول است و همانطور که در این عکس دیده می‌شود ماموران زندان زندانی را حتی در زمانی که در توالت سلول خود هست می‌بینند.
زندانیان ترنس ماه‌ها و گاهی حتی بیش از یک سال در این انفرادی‌ها گذاشته می‌شوند بدون اینکه بتوانند از امکانات ابتدایی زندان مثل هواخوری، آشپزخانه و فروشگاه استفاده کنند. اکثر زندانی‌های ترنس در مدت دو سال و نیم فقط سه یا چهار بار هواخوری را تجربه کرده بودند و اکثر این زندانی‌ها بخاطر اینکه آفتاب بهشان نمی‌رسد و به خاطر حضور مداوم در سلول دچار مشکلات استخوانی می‌شوند. آنها همچنین به دلیل حضور مدام در سلول مشکل بینایی هم پیدا می‌کنند.
آرش صادقی زندانی سیاسی سابق درباره شرایط بازداشت‌شدگان ترنس در انفرادی‌های ۲۴۰ نوشته: “با دو تن از بچه های ترنس به نام‌های باران و سپیده دوست بودم.همیشه از اونها در مورد شرایطشون دربند۲۴۰ سوال می‌کردم، متاسفانه اونها بارها وبارها از طرف زندانبان‌های بند۲۴۰ مورد آزار جنسی (لمس بدن) قرار گرفته بودند. این افراد عمدتا به دلیل نوع پوشش (پوشش منتسب به زنان برای افراد با مدارک شناسایی مردانه جرم‌انگاری شده بودند) و یا برقراری رابطه جنسی بازداشت شده اند.”
متاسفانه بسیاری از زندانیان ترنس به علت آزارهای مداوم جنسی (لمس بدن) و آزارهای کلامی، دچار افسردگی شدید می‌شوند و به طور مکرر دست به خودکشی می‌زنند.
از اواخر سال ۹۸ و اوایل ۹۹ زندانیان ترنس پس از محکوم شدن در دادگاه برای گذراندن حبس خود معمولا به زیرزمین قرنطینه یک منتقل می‌شوند.
براساس تحقیقات شش‌رنگ، و برخلاف آنچه در برخی رسانه‌ها منتشر شده، فیلم‌های منتشر شده از دوربین‌های مداربسته نه از بند زنان بلکه از زیرزمین قرنطینه یک زندان اوین است که به عنوان بند ترنس‌ها شناخته می‌شود. گفته می‌شود زیرزمین قرنطینه یک اوین که محل حبس ترنس‌هاست، سه اتاق مانند آنچه در این فیلم نشان داده می‌شود دارد و ده‌ها فرد ترنس در آن زندانی هستند. (فیلم اول)
همانطور که این فیلم نشان می‌دهد، اتا‌ق‌های بند افراد ترنس فاقد پنجره و نور روز هستند و تعداد زیادی از آنها در یک اتاق نگهداری می شوند. در اینجا اگرچه زندانیان ترنس حق هواخوری دارند اما فضای بالای سرشان با ایرانیت پوشانده شده است. در این فیلم همچنین نشان داده می‌شود که با وجود درگیری فیزیکی یکی از آنها با دیگران، نگهبانان زندان هیچ مداخله‌ای برای پایان دادن به خشونت نمی‌کنند.
شلوارهای آبی راه راه که بر تن بعضی از زندانیان در این فیلم هست، جزیی از لباس فرم زندان اوین برای مردان زندانی است. مسئولان زندان جنسیت ترنس‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند و معمولا آنها را با لباس زندانی مردانه برای اعزام به بیمارستان و مراجع قضایی می‌فرستند.
فیلم دیگری که منتشر شده مربوط به دستشویی‌های بند افراد ترنس است که در زیرزمین قرنطینه یک قرار دارد. در این فیلم می بینیم که یکی از این زندانیان با زدن رگ‌های خود اقدام به خودکشی کرده است.
در این فیلم هم اثری از نگهبانان و ماموران زندان نیست و خود زندانیان هستند که این فرد را از داخل توالت به راهرو و بیرون از دستشویی منتقل می‌کنند.
به این وضعیت باید خاتمه داده شود. انتشار این فیلم‌ها شاید بتواند موضوع نقض حقوق مکرر و سیستماتیک این زندانیان را که عموما از حمایت خانواده خود نیز محروم هستند، مورد توجه قرار دهد و سازمان‌های حقوق بشری را به اعلام موضع برای فشار بر جمهوری اسلامی برای تغییر این وضعیت فرا خواند.
شش‌رنگ از تمام سازمان‌های حقوق بشری که تمرکز کارشان بر حقوق زندانیان است می خواهد نقض حقوق زندانیان ترنس را مطرح کرده و برای آزادی آن دسته از این زندانیان که صرفا به دلیل پوشش یا رابطه جنسی در زندان هستند و همچنین تامین شرایط حبس انسانی برای دیگر زندانیان تلاش کنند.
از سوی دیگر از رسانه‌ها می‌خواهیم که خبر خود را در این مورد تصحیح کنند. اینجا بند زنان نیست. بند زندانیان ترنس است و نمی بایست با چنین سهل‌انگاری هویت این زندانیان بار دیگر از ذهن جامعه حذف شود.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.