زنان زندانی سیاسی و مادران در زندان قرچک ورامین

 

وضعیت قطع آب و برق در زندان قرچک ورامین وخامت بار است و بخصوص شرایط تحمل حبس برای زنان زندانی سیاسی که در این زندان محبوس هستند بسیار سخت شده است.

به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۱۶ مرداد۱۴۰۰، بر اساس گزارشی از زندان قرچک ورامین، برق این زندان دستکم دو بار در هفته به مدت طولانی قطع می‌شود و بدنبال آن آب نیز قطع می‌گردد. بدلیل نبود برق، دستگاههای خنک کننده خاموش و قطع می گردد و زندانیان از شدت گرما دچار بی حالی و ضعف شدید می‌شوند.

آب این زندان از چاه تأمین می شود و آب لوله کشی نیست به همین دلیل شور و غیرقابل خوردن است. زندانیان آب آشامیدنی شیرین برای نوشیدن ندارند و مجبور هستند از دستگاه آب شیرین کن استفاده کنند. هر بطری آب معدنی کوچک در این زندان به قیمت ۱۰۰۰ تومان بفروش می رسد.

بدلیل شور و نمکی بودن آب زندان، زنان زندانی عموما از بیماری های پوستی رنج می برند.

در این زندان بسیاری از زنان زندانی همراه با کودکان خود محبوس هستند و در چنین شرایط سختی، آن هم در هجوم ویروس کرونا، روزگار می گذرانند. قطع آب و برق در زندان قرچک ورامین، تراکم جمعیت و وجود کودکان شرایط حبس را غیرقابل تحمل کرده است.

این درحالیست که برخی زنان زندانی سیاسی شرایط دشواری را طی میکنند. از جمله زندانی سیاسی زهرا صفایی که دچار بیماری فشار خون بالا است. این زندانی از امکان درمان و رسیدگی های پزشکی در خارج از زندان محروم است و تنها هنگامی که حالش رو به وخامت می گذارد، در بهداری زندان که کمترین امکانات را دارد، به او یک قرص داده و به همان حال رهایش می کنند.

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)