روز چهار شنبه ۱۶ تیر اعتصاب سراسری کارگران پیمانی صنایع نفت و پتروشیمی وارد نوزده همین روز خود شد.
این اعتصاب که از روز ۲۹ خرداد ماه گذشته آغاز شده است، به رغم تلاش های دولت و صاحبان شرکت های پیمانکاری برای ایجاد تفرقه در صفوف کارگران و به شکست کشاندن اعتصاب همچنان ادامه دارد و تا کنون بیش از هشتاد پالایشگاه، شرکت پتروشیمی و نیروگاه و مرکز تولیدی را در بر گرفته است.
مطالبات محوری کارگران پیمانی صنایع نفت و پتروشیمی افزایش دستمزد ها به ۱۲ میلیون تومان در ماه، بهرمندی از ۱۰ روز مرخصی در ازای بیست روز کار و برچیدن شرکت های پیمانکاری و کوتاه کردن دست پیمانکاران از صنعت نفت می باشد.
علاوه بر این خواسته ها، پرداخت به موقع دستمزدها، بازگشت به کار کارگران اخراجی، الغای قوانین ضد کارگری مناطق آزاد، رعایت استانداردهای بهداشتی، محیط زیستی و ایمنی محیط کار، بالا بردن استانداردهای بهداشتی خوابگاه‌ها و سرویس‌های بهداشتی، کوتاه کردن دست نیروهای امنیتی از دخالت در محیط‌های کار، به رسمیت شناخته شدن حق تشکل یابی و برگزاری تجمع و اعتراض کارگران از دیگر مطالبات آنان است.
در این کشمکش طبقاتی از یک طرف دولت، کارفرمایان و پیمانکاران صنایع نفت و پتروشیمی از ترس عقب افتادن سوداندوزی و پروژه هایشان با وعده های گوناگون سعی در ایجاد تفرقه در میان کارگران و شکستن اعتصاب دارند.
در طرف مقابل پیشگامان و رهبران اعتصاب هم تلاش می کنند که اتحاد و یکپارچگی کارگران اعتصابی را محکم تر کنند، کارگران واحدها، شرکت ها و مراکز بیشتری به اعتصاب بکشانند، و حمایت و همبستگی بخش های دیگر طبقه کارگر ایران از مبارزات حق طلبانه کارگران اعتصابی را جلب نمایند.
در نتیجه همین تلاش ها بوده که تا کنون هشتاد و شش پالایشگاه، شرکت پتروشیمی و مراکز نفتی با این اعتصاب سراسری پیوسته اند و موج اعلام همبستگی با کارگران اعتصابی همچنان ادامه دارد.
در حالی که اعتصاب سراسری کارگران ادامه دارد، برخی از شرکت های پیمانکاری زیر فشار تداوم اعتصاب با کارگران تابعه شرکت خود تماس گرفته و با وعده تحقق برخی از خواسته های کارگران، آنان را ترغیب کرده اند تا به سر کارشان برگردند.
در واکنش به این اقدامات تفرقه افکنانه و اعتصاب شکنانه شرکت های پیمانکاری، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت طی بیانیه شماره ۵ خود اعلام کرد:
“در حالی که اعتصاب ده ها هزار نفر از همکاران پروژه ای پیمانی ما در پتروشمی ها، پالایشگاه ها و مراکز مختلف نفتی ادامه دارد، پیمانکاران در اینجا و آنجا با پیشنهاداتی جلو آمده اند تا به اعتصاب کارگران خاتمه دهند. ما بخش هایی از کارگران پروژه ای طی نشست هایی بر سر این موضوع به بحث نشستیم و شرایط ما برای بررسی و یا قبول هر گونه پیشنهادی اینست که رسمی و کتبی باشد و علنی اعلام گردد. ضمن اینکه باید قید شود که دستمزد کارگران هرماه بموقع و در سر موعد پرداخت شود. به این ترتیب این معیاری است در سطح سراسری که همه همکاران اعتصابی یکدست برخورد کنند.”
“شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت” در این بیانیه خود خطاب به کارگران اعتصابی بار دیگر تأکید کرده است که:
“اعتصاب ما سراسری است و نباید اجازه دهیم که با پیشنهادات پراکنده در اینجا و آنجا خدشه ای به اعتصاب وارد شود. بعلاوه همراه با روشن شدن سطح دستمزدها و میزان افزایش آن و بیست روز کار و ده روز مرخصی که دو محور اصلی مطالبات ماست، باید تکلیف خواست های دیگر ما و نحوه پاسخگویی به آن ها نیز شفاف گردد.”
تاکنون کارگران اعتصابی در برابر دسیسه ها و اقدامات تفرقه افکنانه صاحبان شرکت های پیمانکاری ایستادگی کرده و به پیشنهادات آنها برای انجام مذاکرات جداگانه جواب رد داده اند.
این نشان می دهد که اعتصاب به کارگران آموخته که با هم متحد شوند، به آنها نشان داده که فقط وقتی متحد باشند می توانند خواسته های خود را به سرمایه داران و شرکت های پیمانکاری تحمیل کنند، اعتصاب به کارگران یادآور شده که تنها نیستند، کارگر در هنگامه اعتصاب تنها به خودش و دستمزدش و ساعت کارش فکر نمی کند، بلکه به همکارانش که چون خود او بدون ترس از مصائب اعتصاب با هدف مشترک چرخ تولید را متوقف کرده است می اندیشد، و این یکی از دستاوردهای با ارزش این جنبش اعتصابی است.
در شرایطی که زیر فشار اعتصاب یکپارچه کارگران خبر آمادگی برخی از شرکت های پیمانکاری برای مذاکره با کارگران تابعه شرکت خود به منظور ایجاد تفرقه و کاهش دامنه اعتصاب کارگران به گوش می رسد، حفظ اتحاد و یکپارچگی کارگران برای دستیابی به مطالباتشان اهمیت حیاتی دارد.
برای خنثی کردن نقشه های تفرقه افکنانه صاحبان شرکت های پیمانکاری تعهد و پایبندی به آنچه در بیانیه شماره ۵ شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت برآن تأکید شده است از اهمیت زیادی برخوردار است.
همانطور که این شورا تأکید کرده است این اعتصاب یک اعتصاب سراسری و علنی است، خواسته ها و مطالبات کارگران سراسری است، بنابراین اعلام آمادگی شرکت های پیمانکاری برای مذاکره هم باید رسمی و علنی باشد. اگر قرار است مذاکراتی انجام گیرد باید در سطح سراسری انجام گیرد.
لازم است هر گونه مذاکره و توافقات جداگانه از جانب کارگران مردود اعلام گردد.
بدون تردید شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در ادامه فعالیت های خستگی ناپذیر خود با مشورت و رایزنی و دخالت دادن مستقیم کارگران در تصمیم گیری ها ساز و کار لازم را برای خنثی کردن توطئه شرکت های پیمانکاری و جهت آمادگی برای انجام مذاکرات در سطح سراسری در موقع لازم را در پیش خواهد گرفت.
در این شرایط حضور متحدانه کارگران اعتصابی در محل های کار و یاد در صورت محدودیت های کرونایی مرتبط شدن از طریق شبکه های اجتماعی برای مشورت و رایزنی در مورد نحوه واکنش کارگران به تلاش تفرقه افکنانه پیمانکاران اهمیت حیاتی پیدا کرده است.
بخشی از کارگران اعتصابی تحت فشار رنج های دوران اعتصاب و محرومیت هایی که به خانواده هایشان تحمیل شده به خانه ها و شهرهای محل سکونتشان برگشته اند.
در حالی که شرکت های پیمانکاری سعی می کنند از این وضعیت به نفع خود بهره برداری کنند، حضور کارگران در محل های کار و دخالت آنان در تصمیم گیری ها از طریق شبکه های ارتباطی پیش شرط اتخاذ تصمیم مشترک و ادامه متحدانه اعتصاب تا رسیدن به خواسته هایشان است.
کارگران اعتصابی با حضور در محل ها و سایت های کار، با استقامت در برابر سختی های دوران اعتصاب، با دخالت در تصمیم گیری ها و با تقبل مسئولیت های مختلف می توانند به سازماندهندگان اعتصاب و نمایندگان مورد نظر و مورد اعتماد خود در مذاکره و گفت و گو با پیمانکاران قوت قلب بدهند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.