به اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگر نزدیک می شویم، اول ماه مه برای کارگران جهان بویژه از دو جهت اهمیت دارد.
اول آنکه در این روز کارگران همه کشورها، آگاهی طبقاتی شان، آگاهی بر شرایط زندگی، کار و مبارزه شان و آگاهی بر راه رهایی از ستم و استثمار نظام سرمایه داری را به نمایش می گذارند، کارگران نشان می دهند که نظام استثمارگر و ظالمانه سرمایه داری جاودانه و ابدی نیست، نشان می دهند که سرمایه داری پایان تاریخ نیست، کارگران جهان در این روز بر همبستگی بین المللی صفوف شان، و بر مبارزه جهانی طبقه کارگر برای برانداختن نظام بردگی سرمایه داری تأکید می کنند.
دوم اینکه، در این روز کارگران جهان در یک آکسیون مشترک بین المللی، نیروی همبستگی و قدرت طبقاتی واقعی خود را احساس می کنند. فرا رسیدن اول مه هر سال فراخوانی است به صدها و صدها میلیون زن و مرد کارگر از هر ملیت و یا هر نژاد و رنگ پوست، تا در این روز همه چرخهای تولید سرمایه داری را از حرکت باز دارند، اعتصابی جهانی بر پا کنند، و هر گردان از این ارتش جهانی صدها میلیونی، نیروی رزمنده خود را با طرح عاجل ترین خواستهایش رودرروی طبقه سرمایه دار و دولت های حامی آن قرار دهد.
اما تأکید بر طبقاتی بودن روز جهانی کارگر و تأکید بر اهمیت ابتکار عمل فعالین و پیشروان جنبش کارگری در مورد چگونگی برگزاری اول ماه مه در شرایطی که بحران کرونا سایه مرگبار خود را بر جامعه گسترانده است به معنای آن نیست که فعالین و رهبران جنبش کارگری نسبت به مطالبات دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی و دیگر مردمان ستمدیده ایران بی توجه هستند. همه می دانیم که جامعه ایران تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی و تحمیل سه دهه محرومیت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی یک حالت انفجاری پیدا کرده است.
گسترش اعتراضات و نفرت و انزجار عمومی از ادامه حاکمیت رژیم اسلامی بیانگر آن است که مردم آزادیخواه ایران نمی خواهند در برابر این همه رنج و محرومیت ها و سرکوب هار و افسار گسیخته این رژیم جنایتکار تسلیم بشوند و مترصد فرصتی هستند تا علیه ادامه وضع موجود قیام کنند، طوفان برپا کنند. در این شرایط جنبش کارگری ایران بنا به تجربه و سنت سالهای گذشته در روز اول ماه مه در قطعنامه های خود بر مطالباتی تأکید می کند که نه تنها خواستهای محوری طبقه کارگر ایران را در بر دارد بلکه عاجل ترین مطالبات دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی دیگر و همه مردمان ستمدیده را نیز شامل می شود.
جنبش کارگری در این روز و در شرایطی که رژیم سرمایه اسلامی جان و سلامت و معیشت مردم رنجدیده ایران را به گرو گرفته است و بحران کرونا هر روزه از مردم ایران قربانی می گیرد ، خواست تأمین و ارائه رایگان و همگانی واکسن کرونا به رأس مطالبات خود می آورد.
کارگران ایران در این روز بر خواست افزایش دستمزدها متناسب با سطح تورم واقعی و متناسب با تامین یک زندگی انسانی، تامین بیمه بیکاری مکفی برای کلیه افراد آماده بکار، تأمین مسکن مناسب، لغو کار کودکان، آزادی بیان، آزادی تشکل، تحزب، اعتصاب، آزادی قلم، آزادی کلیه زندانیان سیاسی و پایان دادن به مجازات اعدام، پایان دادن به تبعیض جنسیتی علیه زنان و تأمین برابری زن مرد در کلیه عرصه های زندگی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و پایان دادن به هر شکل از ستمگری ملی تأکید می کنند.
خواست افزایش سطح دستمزدها متناسب با سطح تورم واقعی و متناسب با تامین یک زندگی انسانی، خواست تأمین بیمه بیکاری مکفی برای کلیه افراد آماده بکار، آزادی ایجاد تشکل کارگری و “آزادی زندانیان سیاسی” و تأکید بر حقوق انسانی همه افراد برای برخورداری از یک زندگی آزاد و انسانی، خود گواه اعتراض و حرکت طبقۀ کارگر علیه فقر و فلاکت اقتصادی و جهنم سرکوب و ارعابی است که رژیم اسلامی بر پا داشته است، نشانه این است که طبقه کارگر ایران با تمام نیرویش بر حق انسانی توده های کارگر و اکثریت مزدبگیران جامعه برای برخورداری از آسایش و رفاه تأکید میکند. طبقه کارگر در اول مه با این شعارها نیروی رزمنده اش را برای پایان دادن به جهنمی که رژیم اسلامی به پا کرده متحد تر میکند.
از سوی دیگر، تاکید بر آزادی بیان، آزادی تشکل، تحزب، اعتصاب، آزادی قلم، آزادی کلیه زندانیان سیاسی و پایان دادن به مجازات اعدام نشانه پیشتازی طبقۀ کارگر در مبارزه برای تأمین آزادی های دمکراتیک در جامعه است. تاکید بر آزادی بیان و آزادی ایجاد تشکل کارگری و خواست آزادی زندانیان سیاسی جزئی از خواست آزادیهای بی قید و شرط سیاسی است.
طرح این شعار و تمرکز نیروهای طبقه کارگر برای تحمیل آن به رژیم، عملاً بدین معناست که طبقه کارگر عزم خود را برای ایفای نقش تاریخی خود در رهبری جنبش آزادیخواهانه مردم ایران اعلام کرده است.
“زندانی سیاسی آزاد باید گردد”، در همان حال بدین معنی است که هیچکس نباید بخاطر ابراز مخالفت و بخاطر مبارزه علیه قدرت بورژوایی حاکم به بند کشیده شود. بدین معنی است که هیچکس نباید بخاطر فعالیت سیاسی خود، به دلیل مرام و عقیده سیاسی شان و بخاطر ابراز مخالفت و بخاطر مبارزه علیه قدرت بورژوایی حاکم به بند کشیده شود.
بدین معنی است که کارگران خود در پیشاپیش مردم آزادیخواه نیروی عظیم طبقاتی شان را برای تأمین و تضمین آزادیهای فعالیت سیاسی و متحد کردن صفوف مبارزه انقلابی بسیج میکنند.
تأکید بر ضرورت تحقق این مطالبات در ۱۱ اردیبهشت روز کارگر به معنای آن است که فعالین و رهبران جنبش کارگری ایران عزم طبقه کارگر ایران برای رهبری جنبش آزادیخواهانه مردم ایران را اعلام می دارند.
در شرایطی که یکی از موانع و معضلات سر راه پیشروی جنبش آزادیخواهانه مردم ایران نبود یک رهبری انقلابی با استراتژی سیاسی روشن است، مبارزات مستمر و جانفشانی طبقه کارگر و پافشاری بر مطالباتی که آزادی و آسایش و رفاه کل جامعه را در بر دارد در روز اول ماه مه افق روشنی بر روی مبارزات مردم ایران می گشاید.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.