سی‌و‌دو شعر برای وندی
مجید نفیسی
گل را که می‌بینی
وه گویان می‌نشینی
کنار گلدان سفالی
و چون پرنده¬ای بی¬تاب
به گلبرگهای نورس آن
خیره می‌شوی.
من آبپاش را خم می‌کنم
و همچنان که آب
گرد برگها را می‌شوید
به این حقیقت ساده تسلیم می‌شوم
که تو زیبایی را
در هر گوشه‌و‌کنار می‌بینی
و بی‌درنگ مجذوب آن می‌شوی.
من از خود شرمنده‌ام
هربار همان کت کهنه را
به تن می‌کنم
آفتابه را به دست می‌گیرم
و چون زندانبانی خواب‌آلود
در ایوان را می‌گشایم
و آب را چون پیشابی فرو می‌ریزم
بی‌آنکه هیچگاه
برآمدن غنچه‌ای را بر شاخه‌ای نشان کنم.
بیست‌و‌پنج ژانویه دوهزار‌و‌هفت
اشعار: ۱. روی پل ۲: کاش آب بیاید ۳. سبدهای خالی ۴. قهوه‌جوش ۵. دل بی‌قرار ۶. رختشویی ۷. گل کاغذی ۸. حقیقت ساده ۹. پرنده‌ی فارسی‌خوان
My American Love
Thirty-Two Poems for Wendy
Eight.
Simple Truth
by
Majid Naficy
As you see the flower
You say “wow” and sit
Near the terracotta pot
And stare at new petals
Like a humming bird.
I tilt the pitcher
And as the water
Washes the dusty leaves
I surrender to this simple truth
That you see beauty everywhere
And become mesmerized in the moment.
I am ashamed of myself.
Everyday I put on
The same old jacket
And carry the watering can
To the patio.
I open the door
Like a sleepy prison guard,
And pour the water like piddle
Not ever noticing
A single budding rose.
January 25, 2007
POEMS: 1. On the Bridge, ۲. I Hope the Water Returns, ۳. Empty Baskets ۴. Coffee Maker ۵. Anxious Heart ۶. Washing ۷. Bougainvillea ۸. Simple Truth ۹. Persian-Singing Bird
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.