نسرین ستوده طی نامه‌ای که برای انتشار در اختیار انجمن قلم آمریکا قرار داده است از جامعهٔ بین‌الملل و فعالان حقوق بشر، خواهان توجه و اقدامات مقتضی در قبال موج اخیر اعدام‌ها در ایران شده است.
● متن کامل نامه به نقل از صفحه فیسبوکی نسرین ستوده:
“ دبیر کل محترم سازمان ملل متحد؛
اینجانب، نسرین ستوده از زندان قرچک، یکی از بدنام‌ترین زندان‌های ایران، این نامه را برای شما می‌نویسم تا شاید صدای من، فعالیت‌های سازمان ملل متحد را به نحوی تقویت کند. امید من آن است که در آینده‌ای نه چندان دور، گوشه‌ٔ کوچکی از آرزوهای بزرگ بشری را که در اعلامیه‌ٔ جهانی حقوق بشر ذکر شده است، تحقق بخشیم. همانطور که ممکن است آگاه باشید، در ماه‌های گذشته بسیاری از هموطنان اقلیت‌های قومی و مذهبی ما در ایران، در سکوت خبری اعدام شدند. همچنین در سحرگاه چهارشنبه ۲۹ بهمن، زهرا اسماعیلی یکی از هم‌بندانمان در این زندان به همراه هشت تن دیگر به چوبه‌ٔ دار سپرده شد.
شما نیک می‌دانید که در آمار بسیار بالای اعدام‌ها در ایران چه اشتباهاتی قابل پیش‌بینی رخ می‌دهد و من به عنوان کسی که از نزدیک در جریان پرونده‌ٔ زهرا اسماعیلی بوده‌ام، می‌دانم که او دست به قتل نزده بود. من از شما جامعهٔ بین‌المللی و فعالان حقوق بشر درخواست دارم که به موضوع اعدام در جامعهٔ ایران به ویژه علیه اقلیت‌های قومی و مذهبی و همچنین زنان، توجه کافی مبذول نمایید و اقدامات لازم برای جلوگیری از اعدام‌های گسترده را به عمل آورید.
با احترامات شایسته
نسرین ستوده
زندان زنان قرچک | بهمن ۹۹
To The Honorable Secretary-General of the United Nations,
I write to you from Qarchak, one of Iran’s most notorious prisons, so that my voice might, in some way, boost the efforts of the United Nations. My hope is that, in the not too distant future, we can realize even some small part of the great dreams for humanity enshrined in the Universal Declaration of Human Rights. As you may be aware, in the past few months, many of our religious and ethnic minority compatriots in Iran have been executed amid the media’s silence. At dawn on Wednesday, February 17, Zahra Esmaeli, an inmate at our prison, and eight other prisoners were taken to the gallows and hanged.
You know well what predictable mistakes are often made in these numerous executions. As someone who has been closely involved in Zahra Esmaeili’s case, I am certain that she did not commit murder. I ask you, the international community, and human rights activists to please pay close attention to the issue of executions in Iranian society, especially that of religious, ethnic minorities, and women, and take necessary measures to prevent such extensive executions.
With deep respect,
Nasrin Sotoudeh
Qarchak Women’s Prison
February 2021
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.