روحانی؛ رئیس‌جمهور دروغ
آنچه در موضعگیری‌های این روزها در سخنان رئیس‌جمهور خامنه‌ای پیرامون مقابله‌ی با کرونا بارز است دروغگویی بی‌انتهاست.
مسأله، علیرغم اهمیت موضوع کرونا و خطرناک بودن آن، فراتر از کروناست. در جامعه ایران اکنون دیگر بر کسی پوشیده نیست که شیوع ویروس کرونا توام با دروغ بوده است. اما می‌شود نام جنایت بر آن نهاد زمانی که به رغم جان‌های بسیاری که قربانی می‌شوند این دروغگویی‌ها ادامه دارد.
بی‌شک در فستیوال دروغ در نظام، باید «سیمرغ بلورین دروغ»! را به حسن روحانی رئیس‌جمهور خامنه‌ای داد. هرچند کرونا توسط هواپیمایی ماهان نیروی قدس سپاه و به منظور دورزدن تحریم‌ها آمریکا علیه نظام و از چین وارد ایران شد و از همان ابتدا در مورد شیوع و گسترش کرونا آمار به دروغ منتشر شد، اما روحانی در زمینه دروغگویی، با فاصله، گوی سبقت را از سایر سران نظام ربوده است.
اولین دروغ در روز سه‌شنبه ۶ اسفند ۹۸، با « از روز شنبه [۱۰ اسفند] همه روال‌ها با صورت عادی خواهد بود» شروع شد. شنبه‌ای که هنوز به رغم گذشت یک ماه هنوز زمان آن نرسیده است!
علی ربیعی سخنگوی دولت روحانی حال در روز ۱۱ فروردین ۹۹ می‌گوید «اگر گفته شد همه چیز به روال عادی برمی‌گردد یعنی به روال عادی تصمیم‌گیری که فقط ستاد ملی کرونا می‌تواند تصمیم‌گیری کند».
در روز چهارشنبه ۲۸ اسفند دروغ دوم از زبان روحانی شنیده شد «ما ۳۰ بهمن متوجه شدیم که کرونا آمده است. ما با مردم شفاف سازی کرده و صادقانه حرف زده‌ایم».
این در حالی است که اسناد سازمان اورژانس نظام که توسط کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت ایران، وابسته به سازمان مجاهدین خلق؛ اپوزیسیون اصلی نظام ولایت فقیه، منتشر شده، نشان می‌دهد از ۱۴بهمن علاوه بر قم، شمار قابل توجه‌یی از بیماران مبتلا به کرونا در تهران بستری بودند و برخی مبتلایان به بیمارستان‌های خمینی، یافت‌آباد و مسیح دانشوری منتقل شده بودند.
دروغ سوم را روحانی با فاصله ۵ روز درروز شنبه ۲ فروردین گفت «که اگر مردم مدت ۱۰- ۱۵روز سفر نروند و مراعات بکنند، تا ۱۳فروردین شرایط تغییر می‌کند.» بی‌آنکه به این نکته معترف شود که بارها اعلام کرد که «کشور را قزنطینه نخواهیم کرد.»
روحانی با عوامفریبی در این سخن خود، توپ را به زمین مردم می‌اندازد و آنها را به دلیل سفر مقصر جلوه می‌دهد تا در پایان تعطیلات نوروز انگشت اتهام را به سوی مردم نشانه رود.
نوبت دروغ بعدی روحانی در روز دوشنبه ۴ فروردین بود آنجا که گفت: «شرایط ما در مقایسه با کشورهای دیگر حتی پیشرفته از نظر تأمین نیازمندی‌های ضروری، بهداشتی، تخت بیمارستان و نقاهتگاه‌ها، بهتر است».
در این روز یکی از اعضای مجلس نظام از مشهد؛ شیران خراسانی، در مصاحبه‌یی فاش کرد: «بیمار مراجعه می‌کند به او می‌گویند بیمار نیستی و به‌خانه برگرد … اسم خارجی بیماری «کرونا ویروس» است. در داخل نامش می‌شود «بیماری حاد تنفسی». مثلاً در خراسان ۴۰۰ نفر بر اثر بیماری حاد تنفسی و ۵۰ نفر بر اثر کرونا جان خودشان را از دست داده‌اند!»
همچنین این در شرایطی بود که مقام‌های محلی و درمانی مناطق مختلف کشور در روز ۴ فروردین اعلام کردند که «ظرفیت بیمارستانها پر شده است و بیمارستانها بیمار جدید نمی‌پذیرند و حتی بیماران بدحال را هم ترخیص می‌کنند.»
به فاصله ۲ روز، در روز چهارشنبه ۶ فروردین روحانی دروغ بعد را گفت «در هیچ زمینه‌ای از تخت بیمارستانی تا دکتر و پرستار و غیره… کمبودی وجود ندارد»
این دروغ روحانی در روز ۷ فرودین نیز تکرار شد که «۲۰هزار تخت بیمارستانی خالی در کشور وجود دارد … فکر نمی‌کنم هیچ کشوری (به‌لحاظ وفور تخت بیمارستانی) شرایط کشور ایران را داشته باشد».
اما آنچه را تلویزیون نظام به عنوان بیمارستان ۱۰۰۰، ۲۰۰۰، ۱۰هزار و ۲۰ هزار تخت‌خوابی «آماده‌شده در ظرف ۴۸ ساعت»! به نمایش گذاشت را شاید بتوان مضحکه‌ی بزرگ نامید؛ تختهای آسایشگاه سربازان که توسط ارتش تحت‌امر ولی‌فقیه به سوله‌هایی در نمایشگاه تهران انتقال یافته بود.
روحانی بی‌آنکه به خود استراحتی در زمینه دروغ‌گفتن بدهد در روز شنبه ۹ فروردین دوباره به میدان شتافت و گفت؛ «خدا را شکر که جزو کشورهایی نیستیم که مریض‌هامان در پیاده‌رو و چمن بیمارستان افتاده باشند. جزو کشورهایی نیستیم که نعش افراد فوت شده زیاد باشد و کامیون های یخچال دار بیاورند»
در زمانی که روحانی این سخن را بر زبان می‌راند ویدئو‌های بیماران منعوش در خیابان‌ها فضای مجازی را پر کرده بود.
روحانی ادامه داد «۹۰ درصد هزینه بیماران کرونایی را دولت پرداخت می‌کند» تناقض و دروغ سراپای آنچه در نظام ولایت، دولت نامیده می‌شود را چنان درنوردیده است که نیازی به هماهنگی بین ارکان آن نیست.
مصداق آنجا که جهانپور: سخنگوی وزارت بهداشت روز دوشنبه ۵ فروردین در ویدئو کنفرانس خبری خود در پاسخ به‌این سؤال که هزینه درمان بیماران کرونا چقدر است؟ گفت: «تعرفه مشخص است… خدمات، دارو و تجهیزات مورد استفاده برای بیماران کرونا، با دیگر بیماران تفاوت ندارد».
دروغ‌های روحانی در این روز به همین‌جا ختم نشد و ادامه پیدا کرد «۱۰۰ هزار میلیارد تومان را به مبارزه با کرونا اختصاص دادیم … دولت توانسته در عرض یک هفته ۱۰۰ هزار میلیارد تومان به عنوان بلاعوض و … در اختیار افرادی قرار دهد که دچار مشکل شده‌اند که البته بیش از این است.»
۱۰۰هزار میلیارد تومان با احتساب ارز دولتی رقمی بالغ بر ۲۴ میلیارد دلار می‌شود. حال با این ارقام چگونه می‌شود که ظریف متضرعانه خوهان وام ۵ میلیارد دلاری از صندوق بین‌المللی پول می‌شود؟
فستیوال دروغ بدون توقف ادامه داشت و به روز ۱۰ فروردین رسید. روحانی در روز ۱۰ فروردین ادعا کرد: «در بعضی از استانها از پیک عبور کردیم و در شیب پایین قرار گرفتیم». در حالی‌که روحانی از شیب پایین صحبت می‌کند، سایت او به‌نقل از جمع کارشناسانی که با وی ملاقات کردند نوشت: «هنوز زود است که مطرح کنیم که در چه مرحله‌ای قرار داریم و آیا به پیک این بیماری رسیده‌ایم و یا در مسیر تثبیت موقعیت قرار داریم یا نه… باید تا بازگشت سفرهای نوروزی صبر کرد».
بی‌شک دروغ‌های روحانی در روزهای آینده نیز ادامه خواهد یافت اما چرا دروغ؟
نظام و روحانی به خوبی می‌دانند این دروغگویی‌ها، خشم و تنفر مردم داغدیده را بر می‌انگیزد اما چاره‌ای جز آن ندارند.
بیان واقیعت پرده را از روی جنایتی که در موضوع کرونا در حال رقم‌خوردن است برخواهد داشت و پایان دروغ، پایان نظام نیز خواهد بود، پس گفتن دروغ باید ادامه پیدا کند.
هیچ علامتی از این نیست که نظام بخواهد به شیوه جامعه جهانی وارد مبارزه با کرونا شود. این دو جامعه کاملا متفاوت از هم هستند و سرنوشت متفاوتی نیز در پایان کرونا خواهند داشت.
آنان که با دروغ به میدان مبارزه با کرونا آمدند با حقیقت سختی که از سوی مردم‌شان و در کف خیابان‌هاست مواجه خواهند شد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.