درخواست ۵ میلیارد دلاری ظریف، آب گلآلود نظام برای رفع تحریمها
اعلام شد جواد ظریف؛ وزیر خارجه نظام، روز پنجشنبه ۲۲ اسفند، از صندوق بینالمللی پول پنج میلیارد دلار درخواست کمک اضطراری کرده است. این در حالیست که چند امپراطوری مالی در اختیار خامنهای و سپاه پاسداران است که سرمایه هر کدام بالغ بر صدها میلیارد دلار است. پس چرا نظام دست به این اقدام زده است؟
جواد ظریف وزیر خارجه نظام ولایت فقیه روز پنجشنبه ۲۲ اسفند از صندوق بینالمللی پول درخواست کمک ۵ میلیارد دلاری کرده و خواسته تا شرایط دسترسی سریع بانک مرکزی نظام به تسهیلات و اعتباراتی را مهیا کند که این نهاد وعده داده بود در اختیار کشورهای درگیر با ویروس کرونا میگذارد.
همزمان ظریف با اشاره به تحریمهای آمریکا ادعا کرده است «که نیروهای درمانی ایران با شجاعت در حال مبارزه در خط مقدم با کووید ۱۹ هستند اما اقدامات آنها به دلیل کمبودهای گستردهای که بر اثر محدودیتهای اعمالی بر دسترسی مردم ما به تجهیزات پزشکی، دارویی رخ داده، کند شده است.»
این در حالی است که پیش از این از جانب آمریکا، به نظام برای مقابله با کرونا، پیشنهاد کمک داده شده بود. آمریکا همچنین اعلام کرده بود که «معافیتهایی از تحریم نظام را صادر کرده است و اجازه میدهد برای ارسال برخی خدمات بشردوستانه، بانک مرکزی نظام مجاز به انجام انتقال مالی باشد» آمریکا همچنین افزوده بود «بر تعهد خود به کمک برای جلوگیری از شیوع بیماریهای عفونی تاکید دارد و در کنار مردم ایران ایستاده است».
این پیشنهاد آمریکا با واکنش سرد نظام رو به رو شد. در حالی که کرونا در حال شیوع سریع در ایران بود.
وزارت خارجه نظام، پیشنهاد آمریکا را «ادعایی مضحک و یک بازی سیاسی روانی» خواند و گفت که بخشی از نیازهای خود از جمله کیتهای تشخیص ابتلا به ویروس کرونا را از «کشورهای دوست» تامین کرده است.
جای شگفتی آنجاست که ظریف در انظار، آنچنان به بزرگی دروغ میگوید که مخاطب به ادراکات خویش شک میکند که «نکند تحریمها باعث محدودیت برای مقابله با کرونا شده است» اما این سناریوی نخنما، یا بهتر بگوییم فریب ظریف است.
آنچه ظریف تحت عنوان «کمبودهای گستردهای که بر اثر محدودیتهای اعمالی بر دسترسی مردم ما به تجهیزات پزشکی، دارویی» از آن نام میبرد فقط سناریو است. چند ماه بیشتر از افشاگری یک عضو مجلس نظام، مبنی بر خروج ۱۸ میلیارد دلار ارز از کشور به نیت واردات دارو و سپس هزینه آن توسط عوامل نظام، برای خرید ترکیه و کانادا نمیگذرد.
احمد امیرآبادی عضو مجلس حکومت از قم در روز ۱۰ آذر ۹۸ پرده از خروج ۱۸ میلیارد دلار برای واردات دارو و صرف آن برای خرید خانه در ترکیه و کانادا خبر داد.
همچنین میلیاردها دلار سرمایه مردم ایران در اختیار «ستاد اجرایی فرمان امام، آستان قدس و بنیاد مستضعفان و قرارگاه خاتم الانبیاء سپاه» است. چندی پیش بهزاد نبوی از عوامل نظام اذعان کرد «۶۰ درصد ثروت ملی» ایران در اختیار این ۴ نهاد متعلق به سپاه و خامنهای است بدون آنکه حسابی به کسی پس بدهند یا مالیاتی پرداخت کنند.
برآورد میشود حدود ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی و سرمایه ستاد اجرایی فرمان خمینی باشد که میتواند برای مقابله با کرونا هزینه شود، اما ظریف به گونهای مستمندانه دست به سمت صندوق بینالمللی پول دراز میکند و درخواست ۵ میلیارد دلار میکند، چرا؟
این همه ماجرا نیست. بخشی از ماجرا را باید در ادامه اظهارات ظریف جست.
آنجا که ظریف در نامهای خطاب به دبیر کل سازمان ملل متحد که رونوشت آن برای روسای سازمانهای بینالمللی و وزرای امور خارجه همه کشورها ارسال شده است «بر ضرورت رفع تمامی تحریمهای یکجانبه و غیرقانونی آمریکا علیه ایران برای مقابله با کرونا تاکید» کرده است.
دم خروس درخواست کمک ۵ میلیارد دلاری، در اینجا بیرون میزند «رفع تمامی تحریمها»
درد اصلی ظریف و نظام، تحریمهایی است که دست نظام را در ماجراجوییهای اتمی، موشکی، منطقهای بسته است، نه مسئله دارو و درمان مردم ایران یا کمبود تجهیزات برای مقابله با کرونا. هنوز بیش از ۲ ماه از ارسال میلیونها ماسک به چین توسط همکاران ظریف نمیگذرد.
ظریف کرونا را بهانهای قرار داده است برای گرفتن کمک مالی و محرز است برای کمک مالی، باید تحریمهای بانکی علیه نظام برداشته شود، به عبارت دیگر ظریف آب «کمبود تجهیزات برای مقابله با کرونا» را گلآلود میکند تا از آن ماهی «رفع تمامی تحریمها»ی بانکی را بگیرد.
این سناریو آنجا قابل فهمتر میشود که بدانیم نظام به رغم همه مشکلات مالی که در دهههای اخیر داشته است هیچگاه از صندوق بینالمللی پول درخواست کمک نکرده است. این اولین بار است که نظام از صندوق بینالمللی پول چنین درخواستی میکند. آخرین بار که ایران از این صندوق وام گرفته است سال ۱۳۴۱ در زمان حکومت سلطنتی ایران بوده است.
ظریف، بیش از افزودن یک توئیت به حساب توئیتر خود، کاری انجام نداده است ولی پیامها، حاکی از افزایش آتی رنجهای مردم ایران بر اثر شیوع کروناست.
جامعه جهانی ممکن است این کمک را به نظام بکند اما برای جلوگیری از چپاول این پول، مانند آنچه بعد از برجام بر سر پولهای واریزی برای نظام آمد، کمکهای بینالمللی باید بدون دخالت نظام در اختیار مردم قرار گیرد.
باید ترتیبی اتخاذ شود که کمکهای بینالمللی به دور از دخالت نظام در اختیار بیمارستانها و مردم قرار گیرد.
تجربه نشان داده است این نظام نیت، صلاحیت و توانمندی مقابله با کرونا را ندارد. امکانات و منابع درمانی اساساً در خدمت سپاه پاسداران و سران حکومت است. هر پولی هم که در اختیار آن قرار بگیرد غارت میشود و چیزی به مردم ایران نخواهد رسید.
ما اکنون در برابر یک بحران عمیق در ایران قرار داریم. نظام، پس از همه آن چه که انجام داد، دیگر حاضر به کوتاهآمدن نیست و مردم هم، پس از همه آن چه کردهاند، حاضر به کوتاهآمدن در مقابل نظام نمیباشد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.