ترس از قیام عامل اصلی تغییر موضع روحانی از انتصابات به انتخابات
حسن روحانی رئیس‌جمهور نظام در روز یکشنبه ۲۷ بهمن ۹۸ و در حالی که چند روز بیشتر به «انتخابات» مجلس نظام نمانده است در یک نشست خبری با خبرنگاران، ترس خود از تحریم انتخابات نظام را برملا کرد و از «انتصابات» به «انتخابات» تغییر موضع داد.
در ماه‌های اخیر روند پرونده اتمی، FATF، برنامه موشکی، دخالت‌های تروریستی در منطقه و … که به قیمت سنگین‌ترین تحریم‌ها برای نظام تمام شده، نشان داده که نظام تا کنون حاضر نشده در این پرونده‌ها عقب بنشیند. به عبارت دیگر نظام ولایت فقیه قصد دارد به سوی انقباض و تضاد با جامعه بین‌المللی حرکت کند.
خامنه‌ای گفته است یک گام عقب‌نشینی، گام‌های پی در پی عقب‌نشینی را به دنبال خواهد داشت. قسمت ناگفته سخن این است؛ راه باقی‌مانده برای نظام، رویارویی با جامعه جهانی است.
برای انقباض بیشتر باید تمامی شکاف‌ها در داخل بسته شود. هر گونه شکافی در نظام، علی‌الخصوص در بالای آن منجر به قیام خواهد شد.
خامنه‌ای پیش از این، با طرح موضوع «دولت جوان و انقلابی» به اجرای این سیاست فراخوان داده بود. بنابراین مجلس نظام هم باید با این سیاست همسو شود.
شورای نگهبان در آستانه «انتخابات» مجلس نظام، عمده کاندیداهای نزدیک به روحانی را حذف کرد.
روحانی در تاریخ ۷ بهمن ۹۸ در در همایش استانداران و فرمانداران از واژه «انتصابات» به جای «انتخابات» استفاده کرد و گفت: «بزرگترین خطر برای دمکراسی و حاکمیت ملی آن روزی است که انتخابات تشریفات شود. جای دیگری انتصاب بفرمایند و بعد مردم پای صندوق بروند بخواهند تشریفات انتخابات را انجام دهند.»
قطع یقین و بدون نیاز به هرگونه دانش سیاسی می‌توان دریافت که آماج این حملات روحانی، شورای نگهبان و در پشت پرده آن، خامنه‌ای بود.
در تقدم زمانی بین «دولت انقلابی» و «مجلس»، اول «انتخابات» مجلس نظام قرار دارد. پس باید حداکثر نفرات از جریان خامنه‌ای به مجلس راه یابند.
هر چند در «اعتقاد قلبی» و«التزام عملی» همه کسانی که به مناصبی در نظام ولایت فقیه راه پیدا میکنند ذره‌ای نباید شک کرد اما بستن کوچکترین شکاف‌ها در این زمینه، نیاز مبرم خامنه‌ای است. امری که تحقق آن بر عهده «شورای نگهبان» است.
شورای نگهبان ولایت فقیه که مو به مو، فرامین خامنه‌ای را در امر «انتخابات» نظام پیش می‌برد در این دور کاندیداهای نزدیک به جریان روحانی را «رد صلاحیت» کرد.
فریاد روحانی و استفاده از لفظ «انتصابات» عکس‌العمل به این تصفیه درونی حکومت، توسط شورای نگهبان و به فرمان خامنه‌ای بود.
اما ۲۰ روز بیشتر طول نکشید که روحانی موضع خود را تغییر داد. وی در نشست خبری روز ۲۷ بهمن گفت؛ «اگر انتصابات است که دیگر این همه اصرار و التماس نمی‌خواهد … آن انتخاباتی که انتصابات بود مال قبل از انقلاب بود…»
البته این اولین باری نیست که روحانی مانند آفتاب‌پرست رنگ عوض میکند و تغییر موضع می‌دهد.
در «انتخابات» سال ۹۶ وقتی روحانی در برابر رئیسی قرار گرفت برای اینکه او را از میدان به در کند در سخنرانی خود در ۱۸ اردیبهشت ۹۶ در همدان، بدون آنکه نامی از رئیسی ببرد گفت: «یکبار دیگر مردم ایران اعلام میکنند آنهایی که در طول ۳۸ سال فقط اعدام و زندان بلد بودند، را قبول ندارند.»
به فاصله ۲ روز خامنه‌ای به میدان شتافت و روحانی را بر سر جای خود نشاند. خامنه‌ای هم بی‌‌آنکه نامی از روحانی ببرد در ۲۰ اردیبهشت خطاب به روحانی گفت: «اگر کسی بخواهد برخلاف امنیت کشور اقدام کند، قطعاً با سیلی سختی مواجه خواهد شد.»
ترجمان «امنیت کشور» که بر زبان خامنه‌ای جاری میشود را باید در حضور و ظهور پرقدرت اپوزیسیون اصلی معنا کرد.
روحانی در سال ۹۶ پیام را سریع دریافت کرد و فهمید نباید از خط قرمز نظام عبور کند. چرا که عبور از خط قرمز نظام، راه به قیام در داخل می‌برد. نظام یکبار قیام در آستانه «انتخابات» را، در سال ۸۸ و بعد از شقه در بالای نظام تجربه کرده است.
اما صحبت از «۳۸ سال اعدام و زندان» کار خود را کرد. روحانی رئیسی را به خاطر قتل‌عام زندانیان سیاسی سال ۶۷ که عمدتا اعضای سازمان مجاهدین خلق؛ اپوزیسیون اصلی آخوندها، بودند زیر ضرب برد و پای مجاهدین خلق را به میان کشید.
همین امر کافی بود تا خامنه‌ای وارد میدان شود و روحانی را به خاطر عبور از خط قرمز نظام گوشمالی بدهد که «سیلی» خواهد خورد.
حال در آستانه «انتخابات» مجلس نظام، روحانی دوباره به خط قرمز نزدیک شده است. روحانی خامنه‌ای را متهم میکند که «انتصابات» میکند و «انتخابات»ی در کار نیست.
این سخن بی‌تردید موضع دشمن اصلی نظام، یعنی مجاهدین خلق است که سالهاست از «انتخابات» نظام به عنوان نمایش انتخابات نام می‌برند.
وقتی تضاد بین روحانی و خامنه‌ای بالا بگیرد تهدید قیام بالا می‌رود و این مرز سرخ اصلی نظام در این دوران است، اکنون و بعد از قیام آبان ۹۸، قیام بعدی، با بود و نبود نظام گره می‌خورد.
نتیجه این میشود که باید روحانی را باید بر جای خود نشاند.
پس خامنه‌ای در ۱۶ بهمن به میدان آمد و روحانی را تهدید کرد. خامنه‌ای گفت: « فلان مسئول مهم دولتی باید مراقب باشند … وقتی شما به دروغ می‌گویید این انتخابات مهندسی شده و یا اینکه انتخابات نیست انتصابات است، مردم دلسرد می شوند. من تعجب می‌کنم از بعضی‌ها که خودشان به وسیله‌ی انتخابات به یک جایی رسیده‌اند، همین‌ها انتخابات را زیر سؤال می‌برند؛ چطور آن وقتی که انتخابات به نفع شما است، صحیح و متقن است، اما آنجایی که به نفع شما نیست، انتخابات میشود خراب؟ وقتی شما بگویید این انتخابات مهندسی‌شده است، خب مردم دلسرد می‌شوند. وقتی شما بگویید که اینجا دموکراسی نیست، اینها انتخابات نیست، انتصابات است، خب مردم دلسرد می‌شوند»
سپس رو به روحانی خط کار را مشخص کرد «یکی از غلط‌ترین کارها در این زمینه، حمله‌ی به شورای نگهبان است …چطور آسان متهم بکنند شورای نگهبان را … خب این تهمت زدن است. تهمت گناه کبیره است؛ توبه لازم دارد؛ باید توبه کنند.»
بعد از این بود که روحانی در ۲۷ بهمن «توبه» کرد و گفت: «اگر انتصابات است که دیگر این همه اصرار و التماس نمی‌خواهد… آن انتخاباتی که انتصابات بود مال قبل از انقلاب بود».
علت توبه او بیش و پیش از هر چیز، ترس از شقه در بالای نظام و متعاقب آن قیام است آنهم در آستانه «انتخابات» که عمده مردم ایران آن را تحریم کرده‌اند.
روحانی همچنین پا را فراتر گذاشت و از «حوزه رقابتی» سخن گفت و اگر رقابتی نباشد، «باز هم به‌نظر من مردم باید حضور پیدا بکنند».
روحانی خطر را خوب دریافته است. شریک‌نبودن در قدرت، بهتر از تغییر نظام و فوران قیام است.
خامنه‌ای دشمن اصلی نظام را نیز در سخنرانی خود برجسته کرد و گفت: «البته دشمن فعال است، تازگی هم ندارد؛ دشمنان از همان سالهای اول روی انتخابات ما همیشه علامت سؤال می‌گذاشتند. گاهی می‌گفتند که در این انتخابات تخلف شده، گاهی می‌گفتند مهندسی‌شده است.»
اشاره خامنه‌ای باز هم به مجاهدین خلق است مجاهدین خلق همواره گفته‌اند که «انتخابات در نظام ولایت فقیه با وجود اصل ولایت فقیه، شورای نگهبان، نظارت استصوابی و … معنایی ندارد و یک نمایش است.»
مجاهدین خلق خواهان سرنگونی نظام ولایت فقیه هستند و در آستانه «انتخابات» مجلس نظام هم، به روشنی تاکید کرده‌اند رای آنها سرنگونی نظام است.
مردم ایران هم رأی واقعی خود را در قیام‌های آبان و دی داده‌اند. این رأی، همان شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه و مرگ بر خامنه‌ای و روحانی است و بر این اساس انتخابات نامشروع مجلس نظام را تحریم میکنند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.