زنان بیکار
زنان بیکار پدیده‌ای است که به دلیل ساختار اجتماعی نظام حاکم بر ایران در چند دهه اخیر باعث افزایش مشکلات زنان شده است.
رشد روز افزون عرضه نیروی کار طی سال‌‌های اخیر، یکی از ویژگی‌های بازار کار کشور بوده است. بروز این مسأله به رشد قابل توجه نرخ بیکاری، به‌ویژه در میان جوانان، زنان و افراد تحصیلکرده منجر شده است.
در جامعه‌ای که فرصت‌های برابر شغلی پیش روی زنان و مردان قرار می‌گیرد شاید بتوان دنبال دلایلی فرعی برای بیکاری زنان و علی‌الخصوص زنان فار‌التحصیل گشت اما در ایران تحت حاکمیت آخوندها اوضاع بکلی متفاوت است.
تورم اقتصادی و کاهش قدرت خرید خانواده‌ها، زنان را در شرایط کنونی ناگزیر از ورود به بازار کار کرده است. آنان همزمان با وظایف چندگانه خانه‌داری و بچه‌داری کار بیرون را نیز عموماً به تنهایی تقبل می‌کنند که فشار فراوانی را بر آنان تحمیل می‌کند، ضمن آنکه با وجود تمامی این مشکلات در بازار کار هم با شرایط نامساعد زیادی مواجه هستند. وجود تبعیض‌های مختلفی که بر مبنای قوانین وضع شده در حکومت ولایت فقیه بر اشتغال زنان سایه افکنده است، وجه تمایز اشتغال مردان از زنان در بسیاری از جوامع است.
ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی ولایت فقیه، مرد را به عنوان رئیس اصولی خانواده عنوان می‌کند که به گونه‌ای تساوی اشتغال زن و مرد را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. براساس این قانون، شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیت خود زن باشد منع کند. به این ترتیب این قانون حیطه اختیار و قدرت مردان را قوی‌تر و گسترده‌تر می‌کند و زنان را در استیفای حقوق قانونی اشتغال، محدود می‌سازد که این امر خود شاخص فاحش نابرابری جنسیتی در امر اشتغال است.
آمارهای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از نرخ مشارکت اقتصادی در سال ۹۸ نشان می‌دهد، نوسانات اقتصادی، شکاف جنسیتی را علیه زنان تشدید کرده و به خروج دست‌کم ۱۷۰ هزار نفر از جمعیت فعال زنان از بازار کار منجر شده است.
بیکاری زنان تحصیلکرده ۳ تا ۴ برابر مردان
معصومه ابتکار معاون روحانی در امور زنان و خانواده در پایان مهر ۹۸ بیکاری زنان تحصیلکرده در اکثر نقاط کشور را ۳ تا ۴ برابر مردان اعلام کرد.
در بین جمعیت حدود ۲۴ میلیونی شاغل در ایران، ۲۰ میلیون و ۳۳۱ هزار نفر را مردان و چهار میلیون و ۴۲۰ هزار نفر را زنان تشکیل می‌دهند. در این بین سهم مردان از اشتغال به ۸۲ درصد و زنان به ۱۸ درصد می‌رسد.
شاخص شکاف جنسیتی
براساس گزارش‌های رسمی، ایران در شاخص شکاف جنسیتی در میان کشورهای قعر جدول دیده می‌شود. رتبه ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه در شاخص شکاف جهانی جنسیت در سال ۲۰۱۸، مربوط به بخش آموزش (دستیابی به آموزش) در بین ۱۴۹ کشور در رتبه ۱۰۳ قرار گرفته است. پس از آن رتبه ۱۲۷، مربوط به بخش سلامت (بهداشت و بقا) و بخش اقتصاد نیز با کسب رتبه ۱۴۳ بدترین بخش در این حوزه است.
این در حالی است که به‌رغم افزایش تعداد زنان تحصیلکرده در ایران، آنها همچنان در ورود به بازار کار و مشارکت اقتصادی با مشکلات زیادی رو‌به‌رو هستند.
علاوه بر این؛ آژیرهای خطر نسبت به مشکلات زنان؛ به‌ویژه زنان سرپرست خانوار یا بدسرپرست برای ورود به بازار کار به صدا درآمده‌اند.
زنان تحصیلکرده بیکار
۶۵ درصد زنان بیکار تحصیلکرده‌اند. رضا وفایی یگانه؛ یک کارشناس اقتصادی حکومت گفت: «بر اساس گزارش اخیر مرکز آمار ایران از مجموع ۹۳۲ هزار نفر از زنان بیکار جامعه، ۶۵ درصد دارای تحصیلات عالیه هستند که نشان می‌دهد با وجود سرمایه‌گذاری نظام آموزشی کشور، بازار کار از وجود آنها بهره لازم را نبرده است.»
آمار غیرواقعی رسمی
شایان ذکر است از آنجا که بسیاری از زنان بیکار به دلیل خطای آماری در زمره زنان خانه‌دار طبقه‌بندی می‌شوند، لذا نرخ بیکاری و مشارکت واقعی آنان را در کشور باید به مراتب بیشتر از مقادیر رسمی اعلام شده دانست.
علاوه بر این، شاخص یک‌ساعت کار در هفته به عنوان خط ممیزه فرد بیکار و شاغل به میزان آمار واقعی زنان بیکار بسیار می‌افزاید. طبق کار حکومت ولایت فقیه کسی که فقط یک ساعت در هفته اشتغال داشته باشد شاغل محسوب می‌شود.
تجربه ۴۰ ساله حکومت کنونی به روشنی نشان داده است چشم‌انداز روشنی در انتظار زنان خواهان شغل در ایران نیست.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.