سرحدی زاده نماد نسلی بدنبال سراب عدالت اجتماعی

ابوالقاسم سرحدى زاده از یاران نزدیک سید کاظم موسوى بجنوردى بود که اولین گروه مسلحانه براى براندازى سلطنت را در سال ١٣۴١ تشکیل دادند و در سال ١٣۴۴ تمام اعضاى اصلى دستگیر شدند ، هر چند حزب ملل اسلامى هیج حرکت مسلحانه اى را انجام نداد و هنگام دستگیری أعضاء و فروپاشى حزب فقط دو قبضه کلت داشتند اما همین سرآغاز و محرکى شد براى شکل گیرى دیگر گروه هاى مسلح مخالف حاکمیت.

سرحدى زاده ابتدا به اعدام و سپس با یک درجه تخفیف به ١۵ سال حبس محکوم شد که پس از گذراندن ١٣ سال و با وقوع انقلاب آزاد شد.

در حقیقت حزب ملل اسلامى و دیگر گروه هاى مسلح پس از آن به شدت تحت تأثیر خیزشهاى مسلحانه مارکسیستی و عدالت محور جهانی آن زمان بودند که تب و تابش تقریبا تمام جهان را در بر گرفته بود ، منتهى در ایران با رنکى از مذهب سعى در پوشش خمیر مایه سوسیالیستى حرکت هاى مسلحانه داشتند.

سرحدى زاده بعد از انقلاب ، مدت کوتاهى رئیس شوراى سرپرستى زندان ها بود و سپس مدتى عضو شوراى سرپرستى و قائم مقام بنیاد مستضعفان شد و بعد هم وزیر کار در دولت مهندس موسوى بود که درست در همان زمان با شوراى نگهبان بر سر حق بیمه کارگران در کارگاه هاى زیر پنج نَفَر درگیر شد، سرحدى زاده معتقد بود کارفرما باید کارگر را در این کارگاه ها بیمه کند و شوراى نگهبان این را خلاف شرع میدانست .

سرحدى زاده در ادوار سوم و پنجم و ششم نماینده مجلس از تهران بود که در دور ششم به علت سکته مغزى از ادامه کار باز ماند

سرحدى زاده حزب اسلامى کار را تأسیس کرد که این حزب هیچگاه نقش موثرى در روابط و مناسبات سیاسى نداشت .

ابوالقاسم سرحدى زاده جزو نسلى بود که تمام آرمانشان عدالت اجتماعى بود و به قطع میتوان گفت هیچکاه نتوانستند به هدفشان برسند .

نسلى که روزى با دو قبضه کلت میخواستند جهان را متاثر کنند ، نسلى که سوسیالیسم را با رنگ مذهب میخواست، نسلى که سال ها بعد از انقلاب متوجه شدند آرمانهایشان هیچ شد،، عدالت اجتماعى با رنگ مذهب که عدالت اجتماعیش فرو ریخت و از مذهبش هم فقط یک رنگ و یک پوسته ماند .

خلیلى

پ.ن : عکس اول متن از صفحه استاد حمید تمجیدى

در حال مصاحبه با ابوالقاسم سرحدى زاده در مستند ” میعاد در سپیده دم ” که هیچگاه پخش نشد