اینترنت بزرگترین فن آوری ارتباطی بشر تا زمان حاضر است، بستری که به کلیه انسان های اقصاء نقاط جهان این توانایی را می دهد، که در هر لحظه از شبانه روز که اراده کردند با یکدیگر تماس برقرار کنند. اینترنت توانست زیر ساخت لازم ارتباطی و تبادل اطلاعات آنی را فراهم آورد، استفاده از سخت افزاراینترنت، مستلزم تهیه و تولید نرم افزارهایی بود، که استفاده از شبکه جهانی را کاربردی کند. استقرار سیستم یکپارچه نام گذاری پسوند برای مخازن بزرگ ذخیره دیتا که شامل دوشاخه دولتی و خصوصی است، تهیه و ارائه مرورگرهایی که دروازه ورود به شبکه اینترنت هستند، تولید بانک های اطلاعاتی که  دسترسی کاربران برای یافتن دیتای مورد نیازشان را فراهم می کند، و بالاخره نرم افزارهای شکل دهنده شبکه های اجتماعی، که امکان ارتباط انسان ها و تبادل اطلاعات را تامین می کنند.

در واقع نرم افزارهای مورد استفاده در اینترنت بخش مکمل و اجرایی سخت افزار بوده، و کل این مجموعه، ابزار تبادل اطلاعات است. می دانیم ابزارها در ماهیت فاقد صفات توصیفی بد، خوب، زشت، و زیبا هستند، و زمانی این صفات قابل تسری هستند که وارد حوزه کاربری می شویم.

اهداف کاربران در بهره گیری از ابزار اینترنت در بخش های زیر جمع بندی می شوند:

  1. کسب منافع مادی
  2. جمع آوری اطلاعات از مشتریان بالقوه، بالفعل، و رقبا
  3. دوست یابی بمنظور کسب منافع مادی و معنوی
  4. نشر اخبار و عقاید
  5. برپایی کسب و کار
  6. تبادل اطلاعات میان گروه های مختلف مردمی و دولتی

 

 

اما استفاده از این شبکه جهان شمول، آلوده به موضوعات دیگری شد که بعلت گستردگی آن در کلیه نقاط ، برقراری قوانین و مقررات یکسان که مورد قبول همه قرار داشته و دولت ها ملتزم به نظارت و کنترل بر اجرای آن باشند، سخت و حتی ناممکن است.از جمله موارد نادرست استفاده، عدم کنترل بر هویت کاربران اعم از حقیقی و حقوقی، رواج کلاهبرداری های مالی، جنسی، و اخلاقی، بهره گیری از اینترنت برای معاملات غیر قانونی، قرار دادن اطلاعات خلاف واقع بمنظور گمراه کردن، فریب دادن، و سوء استفاده از امکانات دیگران، و هک صفحات اینترنتی سایر کاربران، با هدف سرقت اطلاعات یا تعویض دیتای موجود در بانک اطلاعاتی دیگران، و متاسفانه، کسانی که در اینترنت مرتکب جرم می شوند می توانند در کشورهای متعددی مستقر و شهروندان کشورهای دیگری باشند، و لذا تنها دادگاه های بین المللی صلاحیت رسیدگی به جرائم میان افرادی با ملیت های مختلف و محل اسکان متفاوت را دارا می باشند که تا کنون دراین باب مقاوله نامه ای که به تائید کلیه دولت های جهان رسیده باشد وجود ندارد.

 

آنچه ورای سوء استفاده های بالا قرار گرفت عملکرد شبکه های اجتماعی در ارتباط با کاربران خود بمنظور کسب منفعت بود، و آن فروش اطلاعات شخصی و فردی کاربران به تحلیلگران بازارهای کالا، خدمات، و سیاست بود، این عمل ناجوانمردانه با پیچیدن در پوشش قانونی به اجرا درآمد. مدیران شبکه های اجتماعی اعلام کردند هرکاربر می تواند از خدمات ارتباطی و تبادل دیتای شبکه بصورت رایگان استفاده کند، بشرطی که قرارداد موسسه را بپذیرد، قرارداد مورد اشاره عموما به زبان انگلیسی و شامل ده ها صفحه و بندهای متعدد بود که کاربر یا باید کل آنرا قبول و یا همه را رد کند. از لحظه ای که استفاده کننده پا به فضای شبکه می گذاشت، چونان موش آزمایشگاه در چتر کنترلی شبکه در می آمد. و این اطلاعات برای صاحبان کسب و کار و متعاقبا سیاستمداران ماده خامی را در اختیار می گذاشت تا بتوانند کلیه علایق کاربران را شناسایی و از آنها در مسیر فروش و برای سیاستمداران جذب آرای مردم استفاده شود.

توضیحات بالا عمدتا در ارتباط با کشورهای آزاد و سرمایه داری غربی است. وضعیت در خصوص ایران با داشتن بعضی همگنی ها با جهان دارای ویژگی های متفاوت خود نیزهست. جمهوری اسلامی اینترنت را بعنوان تهدید و در همان حال فرصت برای خود می داند.تهدید از این بابت که اینترنت در کنار تلویزیون های ماهواره ای، انحصار دولت در خبر رسانی، تبلیغ و ترویج را از او گرفته و دیگرانی هم به بازی وارد شده اند.و این به معنی وجود رقبایی با دانش و چالاکی بیشتردر صحنه تنویر افکار عمومی داخل و خارج کشور است.

از طرف دیگر اینترنت می تواند ابزاری برای بهره گیری حکومت در ارائه اطلاعات نادرست با عناوین مجعول، طرح موضوعاتی که مورد علاقه جمهوری اسلامی است، و مخدوش کردن چهره مخالفین و منتقدین باشد.بعلاوه جمهوری اسلامی با در اختیار داشتن دروازه های ورودی و خروجی اینترنت کشور، به اطلاعات مبادله شده دسترسی داشته ، و مخالفین خود را شناسایی کند، و عندالزوم شبکه های اجتماعی و وب سایت هایی را که برای خود نامناسب می داند، فیلتر کند.

در جهت مقابل هم، اینترنت برای مخالفین می تواند تهدید یا فرصت باشد.لو رفتن هویت مخالفان ، رسیدن اطلاعات مبادله ای میان کاربران بدست حکومت ، و گمراه کردن مخالفین از طریق وارد کردن اطلاعات کنترل شده به اینترنت از جمله تهدیداتی است که استفاده از اینترنت به همراه دارد.

حضور اینترنت با مشخصات یک شبکه جهانی تبادل اطلاعات، فرصت بزرگی برای مخالفین جمهوری اسلامی آماده کرده تا بتوانند

ضمن اطلاع رسانی و انتقال سریع اخبار، از توانایی های آن برای تاسیس ، تشکیل، و راه اندازی شبکه های رگبرگی استفاده کرده و در خیزش های مردمی برای هدایت ، تداوم، و ماندگاری اعتراضات بهره گرفت. و از وضعیت کنونی که تظاهرات مردم جان به لب رسیده، تبدیل به شورش کور اجتماعی شده و توسط عوامل رژیم سرکوب و خاموش می شود.

 

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)