کرونا همچنان از کادر درمانی در ایران قربانی می‌گیرد. کمبود تجهیزات و الزامات پزشکی، فرسودگی کادر درمان و عدم جایگزینی آنان با نیروی تازه‌نفس، از عوامل کثرت تعداد قربانی در بین این قشر زحمتکش و فداکار است.
کرونا رنگ، نژاد، سن و جنس نمی‌شناسد. بی‌وقفه قربانی می‌گیرد. هر کدام از ما حداکثر ملاحظات را لحاظ می‌کنیم تا خود و خانواده‌هایمان در معرض ویروس نگیریم. در تمامی جهان همین‌گونه است.
اما کادر درمان و پرسنل بیمارستا‌ن‌ها آگانه و به دلیل شغل‌شان، خودشان را در معرض ویروس کرونا و بیماران مبتلا به آن قرار می‌دهند تا جان دیگران را نجات دهند. جانبازی آنان نمونه‌ی اعلای فداکاری و شرافت است.
اما همین قشر زحمتکش در حاکمیت ولایت فقیه حکایت تلخی دارند. حکایت نه، نمی‌شود نام حکایت بر آن گذاشت. شاید بهتر است بنویسیم و بگوییم به قتلگاه فرستاده می‌شوند. شاید در نگاه اول اغراق در این تشبیه در ذهن مجسم شود. اما داده‌‌ها چیزی جز این نمی‌گویند.
آمار جانباختگان و مبتلایان کادر درمان
آمار منتشرشده توسط رسانه‌ها حاکی از آن است که تا پایان ماه مرداد تعداد جانباختگان کادر درمان بر اثر کرونا بیش از ۲۰۰ نفر بوده است.
البته این آمار از سوی نظام مهندسی‌شده و به صورت پراکنده منتشر می‌شود اما شاید آخرین آمار جامعی که پیرامون تعداد مبتلایان کادر درمان باشد مربوط به اظهار نظر معاون وزیر بهداشت نظام در تیرماه است.
حریرچی؛ معاون کل وزارت بهداشت در تیرماه اعلام کرد «شمار مبتلایان کادر درمانی در بیمارستان‌های دولتی به ۱۶ هزار نفر نزدیک شده است…»
ایرنا در ۱۲ شهریور از مشهد خبر داد «تاکنون ۹۰۰ پرستار شاغل در مناطق زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد در استان خراسان رضوی به مرخصی استعلاجی مرتبط با بیماری کووید ۱۹ ناشی از ویروس همه‌گیر کرونا رفته‌اند.»
در آخرین نمونه باشگاه خبرنگاران جوان در ۱۴ شهریور از جان‌باختن ۱۰ روانپزشک و روانشناس که به کادر درمانی و خانواده‌های آنها و دیگر خانواده‌ها پیرامون کرونا مشاوره و خدمات می‌دادند، خبر داد.
پیشتر مصطفی معین رئیس عالی شورای نظام پزشکی نظام، در روز چهارشنبه ۱۲ مردادماه از جان‌باختن بیش از ۱۸۰ کادر پزشکی بر اثر کرونا خبر داده بود.
کمبود تجهیزات یک از عوامل قربانی‌شدن کادر درمان
معین با بیان اینکه آمار جانباختگان کادر درمان بیشتر از میانگین جهانی است گفته بود: «از دلایل این تلفات و هزینه سنگین جامعه پزشکی کشور که بیشتر از میانگین جهانی است، فقدان امکانات اولیه حفاظت از این متولیان و مدافعان سلامت بود که نشان‌دهنده نداشتن یک برنامه جامع ملی و اولویت‌گذاری در توزیع منابع و تجهیزات ایمنی در رویارویی با حوادث، سوانح و همه‌گیری‌های ویروسی و میکروبی است.»
فرسودگی کادر درمان
فرسودگی کادر درمان نیز یکی دیگر از عوامل موثر در فوت کادر درمان بر اثر کروناست. شمس‌الدین شمسی؛ رئیس شورای عالی نظام پرستاری نظام نیز در ۱۰ شهریور اعلام کرد: «خیلی از کشورها تا ۶ نفر نسبت به هر تخت نیروی انسانی دارند. این آمار در ایران نهایتا ۱ نفر نسبت به هر تخت هست… وقتی پرستار کافی نیست پرستاران نمی‌توانند به مردم خدمات عالی ارائه دهند.»
قاسمی رئیس بخش ICU بیمارستان یحیی‌نژاد بابل نیز در ۱۰ شهریور اعلام کرد: «پرسنل ما از شدت فرسودگی هر روز در حال کم‌شدن هستند و من هر روز گواهی استعلاجی ۳ الی ۵ نفر از کادر درمان را تأیید می‌کنم. عملاً رو به اضمحلال می‌رویم اگر با همین وضع پیش برود به‌دلیل کمبود نیرو در زمستان باید بیمارستان را تعطیل کنیم».
کمبود پرستار و عدم بکارگیری نیروی جدید
سایت خبر فوری نظام در روز ۱۲ شهریور در مورد تعداد پرستاران و کادر درمان نوشت: «نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در ایران حتی از سوریه جنگ‌زده هم عقب‌تر است و با توجه به پیک‌سوم کرونا در پاییز خطر جدی را گوشزد می‌کند».
اما با این وجود حکومت ایران از استخدام نیروی پرستاری ممانعت می‌کند. میرز‌ا بیگی؛ رئیس سازمان نظام پرستاری نظام در ۱۳ شهریور اعلام کرد: «اگر به سرعت اقدامات در زمینه جذب نیرو انجام نشود پیک بعدی کرونا هولناک خواهد بود.»
وضعیت معیشتی اسفناک کادر درمان
با این اوضاع وضعیت معیشتی کادر درمان نیز دردناک است. شریفی‌مقدم؛ مدیرکل خانه پرستاری نظام نیز پیشتر در ۳ شهریور در این مورد گفته بود: «پاداش اندکی به پرستاران پرداخت می‌شود در حالی که آن ها جان خود را کف دست گرفته‌اند توهین به آنها محسوب می‌شود.»
سلیمی؛ معاون نظام پزشکی نظام نیز در مردادماه با اشاره کمبود‌های معیشتی کادر درمان گفته بود: «اولین کمبود در بخش‌های آی سی یو نیروی انسانی است و بعد از آن، مشکلات تاخیر در پرداخت معوقات کادر درمانی است که ماه‌ها به تعویق افتاده در حالیکه توجه به رفاه و پرداخت به موقع معوقات در شرایط کنونی بسیار مهم است.»
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.