هم راه کارگران: شروطِ سه گانهِ بازدارندگیِ موثرِ اعتراض به اعدام

اول این که: در چارچوب نظام جمهوری اسلامی، مبارزه علیه اعدام هر شکلی که بخود بگیرد نمی تواند بازدارنده گی کافی ایجاد کند مگر آن که مستمر باشد و دائما گسترش یابد و به یک جنبش فراگیرِ اعتراضیِ مستمر برای آزادی بی قید و شرط همه دربندان و محکومان به اعدام صرفنظر از هر عقیده و مرام و مسلکی تبدیل شود.

دوم این که: مبارزه علیه اعدام مبارزه علیه شکلی لجام گسیخته و خشونت بار از سرکوب سازمان یافته دولتی است که گرفتن جان انسان را اهرم حفظ بقای خود کرده است. مبارزه علیه اعدام حتی اگر به جنبشی فراگیر بدل شود باز شرط لازم فراهم آمده و نه شرط کافی برای موفقیت. این مبارزه همچنان موفق نمی شود مگر این که همزمان علیه سایر شکل های سرکوب سازمان یافته و نهادینه شده جهت گیری کند و با همه نارضایتی های موجود و کارزارها، کمپین ها، نهادها، رسانه ها و گرایش های ضد ستمگری در همه حوزه ها و همه زمینه ها همدلی و همبستگی و همسویی کند. زیرا مجموعه شکل های اعمال ستم بر مردم آن پایه عمومی هستند که اعدام به مثابه شکلی از قتل سازمان یافته دولتی بر آنها تکیه زده است.

سوم این که: جهت گیری علیه قتل عام در زندان ها، کشتار در میادین و خیابان ها و لشکر بزرگ سرکوبگری های نهادینه شده حوزه های گوناگون حقوق شهروندی مردم، در نهایت به شرطی موفق است که بتواند چرخه بازتولید استبداد را بکلی از میان بردارد و این بدون درآمیزی مبارزه برای آزادی شهروند با مبارزه برای حقوق اجتماعی او ناممکن است. زیرا آزادی شهروند پیش از همه به معنای برابری در بهره برداری و سهم بری از امکانات و مواهب زندگی است. پاسداری از نابرابری های موجود در هر پوششی که پنهان شود خدمتگذار بازتولید چرخه استبداد و سرکوب است.

مبارزه با اعدام درآمیخته با این سه ویژگی است که می تواند فراگیر، در راستای رهایی و در مسیر برابری و عدالت اجتماعی باشد.

هم راه کارگران: شروطِ سه گانهِ بازدارندگیِ موثرِ اعتراض به اعدام