فساد سپاه در نظام ولایت فقیه امری بدیهی است. فوتبال ایران نیز از این امر مستثنی نیست. دخالت سپاه در فوتبال، دستگیری‌ها تا نقش فعال دیپلمات تروریست‌های حکومت ایران در نقش مدیر فوتبال.
سال‌هاست که نام سپاه با پرونده‌های فساد در فوتبال ایران گره خورده است. مدیرعامل باشگاه، ریاست هیئت فوتبال، خرید و فروش تیم‌ها، تا حذف و دستگیری ورزشکاران از تیم‌های باشگاهی و تیم ملی. این دخالت‌ها از دهه ۷۰ در صحنه فوتبال ایران شروع شد و روزبروز بر توابع آن افزوده شد.
شاید اولین فردی که از سپاه وارد صحنه فوتبال ایران شد اکبر غمخوار بود، به دنبال او بسیاری دیگر از این ارگان نظام این راه را پیش گرفتند.
محمد رویانیان، لطف‌الله فروزنده دهکردی، ناصر شهسواری، حسن تهرانی مقدم، مصطفی آجرلو، کریم ملاحی، احمد شهریاری، علی صلاحی، هاشم غیاثی‌راد، ناصر شفق، مصطفی بنی‌اسد، محمدحسین جعفری، جعفر جعفری، عزیز محمدی، محمد آقامیر، جواد ششکلانی، مجتبی پیمبری، احمد وحید دستجردی، پرویز فتاح، منوچهر منطقی، علی آقامحمدی، علی‌محمد مرتضوی، امیر عابدینی، مهدی تاج و… از جمله این افرادند.
حکومت ایران به روشنی ورزش و به طور اخص فوتبال را موضوعی امنیتی می‌داند و در تمامی ارکان آن نفوذ و دخالت دارد.
پیشتر محمدحسین قریب، مدیرعامل اسبق تیم استقلال، در پاسخ به سؤالی در یک برنامه تلویزیونی درباره ربط حوزه تحصیلات او، یعنی «امنیت استراتژیک» و فوتبال، گفته بود: «تعجب نکنید. ارتباط دارد. فوتبال نیز مقوله‌ای امنیتی به‌حساب می‌آید.»
پیش از آن و در سال ۱۳۹۱، علی‌اکبر پورجمشیدیان، فرمانده سپاه عاشورا آذربایجان، به‌صراحت اعلام کرده بود: «یکی از شاخه‌های فعالیت‌های سپاه پاسداران مسائل فرهنگی است و آنجا که احساس نیاز شود، سپاه وارد شده و تأثیرات مثبت خود را نمایانگر ساخته است که مصداق آن تیم تراکتورسازی تبریز بود.»
اما در سال‌های اخیر دخالت‌ها و فساد سپاه در فوتبال ایران به حدی رسیده است که برای جامعه ورزشی ایران نیز غیر قابل قبول گشته و هر از چندگاهی اخبار مربوط به اعتراضات بر سر این دخالت‌ها و پرونده‌های فساد سپاه در عرصه فوتبال ایران رسانه‌ای می‌شود.
بهار ۹۸ این اعتراضات راه به یک افشاگری برد که عمق نفوذ و فساد سپاه در فوتبال ایران را هویدا ساخت. ماجرای از اختلاف بر سر مربیگیری تیم سایپا شروع شد آنجا که علی دایی به دستور اطلاعات سپاه از این تیم اخراج شد.
نام مصطفی مدبر از سپاه در این ماجرا علنی شد، علی دایی در این زمان افشا کرد که کسی که به عنوان «مصطفی مدبر» به عنوان مدیرعامل سایپا معرفی می‌شود همان «غفور درجزی دولق» است که پیش از آن ریاست حراست صدا و سیمای نظام، یعنی ارگان سانسور و سرکوب این نهاد را بر عهده داشته است.
اما ماجرا به همین جا ختم نشد. در افشاگری‌های بعدی مشخص شد «غفور درجزی دولق» که اکنون به عنوان «مصطفی مدبر» رونمایی شده است فردی است که در دهه ۷۰، با نام «امیر منصور بزرگیان اصل» به عنوان عضو نیروی قدس سپاه حکومت، در سال ۱۳۶۸، در ترور عبدالرحمان قاسملو، دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران، و در ابتدای دهه ۸۰، در رم در ترور محمد حسین نقدی، عضو برجسته شورای ملی مقاومت ایران؛ که به عنوان آلترناتیو حکومت کنونی ایران شناخته می‌شود مستقیما نقش داشته است.
طبق مستندات دادگاه رم «امیر منصور بزرگیان اصل» یا همان «غفور درجزی دولق» که اکنون با نام «مصطفی مدبر» در فوتبال ایران دخالت می‌کند فردی بوده که با مسلسل نقدی را به رگبار بسته بود.
مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش کنونی نظام نیز از دوستان و همکاران «غفور درجزی دولق» در دهه ۷۰ و عضو وزارت اطلاعات نظام بوده که در حال حاضر پشتیبان جدی وی می‌باشد.
اما شاید جدیدترین فساد یا دخالت سپاه در فوتبال ایران به پرونده مارک ویلموتس سرمربی بلژیکی تیم ملی نظام برگردد.
در ابتدای سال ۲۰۱۹ میلادی و پس از بازگشت تحریم‌های آمریکا علیه حکومت ایران، این حکومت و در راس آن سپاه، در پی آن بودند که نشان دهند این تحریم‌ها تاثیری بر اقتصاد نظام ایران ندارد.
متعاقبا ویلموتس به وسیله مهدی تاج که خود از سپاه نظام برآمده، برای نادیده‌انگاشتن تحریم‌ها برای سرمربیگری تیم ملی فوتبال به تهران فرا خوانده شد و ایران را «کشوری امن و پیشرفته» توصیف کرد که «به رغم تحریم‌ها اقتصاد خودش را حفظ کرده است.»
اما این مانور چند ماه بیشتر درنیاورد و ماجرای دستمزد وی از حکومت ایران و جعل ایمیل وی توسط سپاه به یک رسوایی و پرونده فساد دیگر سپاه در فوتبال نظام مبدل گشت، امری که در نهایت به جریمه ۷ میلیون دلاری فدراسیون فوتبال نظام، توسط فیفا منجر شد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.