روز سه شنبه ۲۸ مرداد اعتصاب و اعتراضات سراسری کارگران صنایع نفت و پتروشیمی و نیروگاه های برق ایران وارد هیجدهمین روز خود شد. در همانحال اعتصاب بیش از چهار هزار کارگر مجتمع صنعتی هفت تپه با گذشت بیش از دو ماه همچنان ادامه دارد و کارگران بر ادامه اعتصاب تا تحقق مطالباتشان پافشاری می کنند. همزمان با ادامه اعتصاب کارگران در این مراکز صنعتی، اعتصاب و اعتراضات کارگران هپکو، اعتصاب کارگران راه آهن، تجمع های اعتراضی کارگران برخی از شهرداری ها، تجمع های اعتراضی آموزش یاران نهضت سوادآموزی و معلمان مدارس غیرانتفاعی و بازنشستگان و انعکاس اخبار مربوط به این اعتراضات در شبکه های اجتماعی فضای جامعه را تحت تأثیر قرار داده است.
همزمانی این اعتراضات نشان می دهد که این اعتصاب ها هم بر روی خود اعتصاب کنندگان و هم بر روی کارگران دیگر مراکز صنعتی و و خدماتی چه تأثیرات شگرفی بجای گذاشته است. در این کشمکش طبقاتی کارفرمایان و پیمانکاران صنایع نفت و پتروشیمی از ترس عقب افتادن کارشان با وعده های گوناگون سعی در شکستن اعتصاب کارگران دارند و در طرف مقابل پیش گامان و رهبران اعتصاب هم تلاش می کنند که شمار هر چه بیشتری از کارگران به این جنبش اعتصابی بپیوندند. بنا به گزارش ها از روز یکشنبه ۲۶ مرداد شمار بیشتری از کارگران به اعتصاب پیوسته اند. برخی از شرکت های پیمانکاری زیر فشار اعتصاب متحدانه کارگران حقوق های عقب افتاده تا آخر تیر ماه را تسویه کرده اند تا بلکه کارگران بر کارشان برگردند، اما این بخش از کارگران همکاران اعتصابی خود را ترک نکرده و به سر کار بازنگشته اند.
این نشان می دهد که اعتصاب به کارگران آموخته که با هم متحد شوند، به آنها نشان داده که فقط وقتی متحد باشند می توانند خواسته های خود را به سرمایه داران تحمیل کنند، و این یکی از دستاوردهای با ارزش این جنبش اعتصابی است. برخی از گزارش های دیگر حاکی از آن است که مدیران شرکت ها راضی به افزایش حقوق تا دو میلیون تومان شده اند.
در حالی که تلاش شرکت های مادر و شرکت های پیمانکاری برای ایجاد تفرقه در میان کارگران و شکستن اعتصاب آنان ادامه دارد، کارگران پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و نیروگاه‌های سراسر ایران طی نامه ایی سرگشاده به مقامات رژیم بار دیگر بر مطالبات خود از جمله، “پرداخت بدون وقفه دستمزدها، پرداخت حق بیمه، کاهش ساعت کاری، برکنارکردن پیمانکاران، پرداخت سایر مزایا جداگانه از حقوق، توقف اخراج کارگران، اجازه تشکیل سندیکا و ارائه تسهیلات ویژه بانکی تأکید کرده اند.
در همین حال بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت که خود از مجریان پروژه موقتی سازی کارگران صنعت نفت و ارزان سازی نیروی آنان بوده است در مورد اعتصاب و خواسته های بیش از ده هزار کارگر در مناطق نفتی گفته: “من کاری نمی توانم بکنم” و “همه باید وضع کشور را در نظر بگیریم”.
در شرایطی که زیر فشار اعتصاب یکپارچه کارگران در صنایع نفت و پتروشیمی خبر پرداخت حقوق های معوقه و آمادگی برخی از شرکت های پیمانکاری برای افزایش دستمزدها به منظور ایجاد تفرقه و کاهش دامنه اعتصاب کارگران به گوش می رسد، حفظ اتحاد و یکپارچگی کارگران برای دستیابی به مطالباتشان اهمیت حیاتی دارد. اما درست در شرایطی که حضور متحدانه کارگران اعتصابی در محل های کار برای مشورت و رایزنی در مورد نحوه واکنش کارگران به تلاش تفرقه افکنانه پیمانکاران اهمیت حیاتی پیدا کرده است، بخشی از کارگران اعتصابی تحت فشار رنج های دوران اعتصاب و محرومیت هایی که به خانواده هایشان تحمیل شده به خانه ها و شهرهای محل سکونتشان برگشته اند.
در حالی که شرکت های پیمانکاری سعی می کنند از این وضعیت به نفع خود بهره برداری کنند، فراخواندن و حضور کارگران در محل های کار و دخالت آنان در تصمیم گیری ها پیش شرط اتخاذ تصمیم مشترک و ادامه متحدانه اعتصاب تا رسیدن به خواسته هایشان است. کارگران اعتصابی با حضور در محل ها و سایت های کار، با استقامت در برابر سختی های دوران اعتصاب، با دخالت در تصمیم گیری ها و با تقبل مسئولیت های مختلف از جمله انتشار وسیع اخبار و تصاویر مربوط به اعتصاب، تلاش برای جلب حمایت کارگران کارخانه های و مراکز تولیدی دیگر در ایام اعتصاب و … می توانند به نمایندگان خود در مذاکره و گفت و گو با پیمانکاران قوت قلب بدهند.
این اعتصاب با مطالباتی که دارد ضمن اینکه یک سنگربندی کارگران در مقابله با تعرض دولت و پیمانکاران به کار و زندگی کارگران به شمار می آید و از توان آن برخوردار است که در قدم اول بخشی از خواسته های کارگران را به پیمانکاران تحمیل کند، در همانحال بستر مناسبی برای آموختن، تقویت پیوندها و روح همبستگی در میان کارگران است.
کارگران در جریان اعتصاب، روش برگزاری مجمع عمومی و هدایت اعتصاب به شیوه شورایی، چگونگی مقابله با حیله و نیرگ های سرمایه داران جهت به شکست کشاندن اعتصاب و فن مذاکره با کارفرما و صاحب کار را می آموزند.
این دستاوردها به کارگران در اعتصاب ها و نبردهای بعدی نیرو و توان بیشتری می بخشد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.