پرداخت هزینه درمان بیماران کرونایی در اکثر کشورهای جهان با دولتهاست. بودجههای فوقالعاده بدین منظور در نظر گرفته میشود اما حکومت ایران به رغم اینکه ادعا میکند درمان همه بیماران کرونایی رایگان است اما در عمل هزینه درمان بیماران کرونایی را نمیپردازد.
روحانی رئیسجمهور نظام بارها ادعا کرده است که هزینه درمان بیماران کرونایی را دولت میپردازد، از جمله در روز شنبه ۹ فروردین روحانی اعلام کرد:
«۹۰درصد هزینه بیماران کرونایی را دولت پرداخت میکند»
به دنبال این ادعای روحانی، نمکی، وزیر بهداشت وی نیز به تبعیت از رئیسش ادعا کرد به کلیه دانشگاهها و دانشکدههای علوم پزشکی کشور دستور داده «تا تمام بیماران مبتلا به کرونای فاقد پوشش بیمه، بیبضاعت و… را پذیرش کنند» و افزود «هزینه درمان این افراد از محل منابع طرح تحول نظام سلامت» تامین میشود.
به تبعیت از روحانی و نمکی، علیرضا رئیسی، از معاونان نمکی نیز ادعا کرد:
«بیمههای خدمات درمانی ۹۰ درصد هزینه درمان عفونتهای کووید ۱۹ را پرداخت میکنند و بیماران کرونایی نباید دغدغه مالی داشته باشند.»
اما با گذشت چند ماه و با اینکه با به وسط کشیدن پای خامنهای ولی فقیه نظام، صحبت از برداشت یک میلیارد یورویی از صندوق توسعه ارزی برای تامین هزینه بیماران کرونایی شد، اما در صحنه عمل چیز دیگری جاریست.
دولت هزینههای آزمایش تشخیص کرونا، تصویربرداری از ریه و اقدامات پاراکلینیکی را نمیپردازد و سازمان تأمین اجتماعی نظام نیز مدعیست «هر بیمارستانی طرف قرارداد با ما نیست»!
آفریده، مدیرکل درمان مستقیم سازمان تأمین اجتماعی نظام در اینباره میگوید:
«معاونت درمان وزارت بهداشت باید پاسخ دهد که چرا دفترچههای تامین اجتماعی در بیمارستانهای دولتی کارایی ندارد؟ در اپیدمیکرونا که مردم ناخواسته درگیر بیماری و هزینهها میشوند، دولتها باید هزینهها را جبران کنند.»
در حال حاضر حتی انجام تست تشخیص کرونا نیز به بخش خصوصی واگذار شده تا دولت و نظام از زیر بار هزینه آن فرار کند. جز تعدادی که به تشخیص بیمارستان و پزشک میتوانند تست رایگان بدهند، بقیه افراد باید بین ۴۵۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان هزینه تست بدهند این امر هزینه سلامت خانوارهای ایرانی را افزایش داده است.
عصر ایران نیز در روز ۲۶ تیر به نقل از ایرج حریرچی معاون وزارت بهداشت نظام نوشت:
«اگر هر خانوار ایرانی بهخاطر کرونا حدود یک میلیون و ۶۰۰هزار تومان، افزایش هزینه داشته باشند، هزینههای کمرشکن سلامت از ۳.۷درصد به حدود ۸درصد میرسد. در خانوارهای روستایی این شاخص از ۴.۹ به ۱۲.۹درصد افزایش مییابد»
شایان ذکر است این هزینهها تنها هزینههای بهداشتی مانند مواد ضدعفونیکننده، ماسک، ژل و … است که بر هر خانوار ایرانی تحمیل میشود و اگر در این بین فردی از خانواده به کرونا مبتلا شود هزینه روند درمان وی کمرشکن خواهد بود.
هزینه درمان بیماران کرونایی طبق اعلام رسانههای نظام، تا ۱۵۰ میلیون تومان نیز میرسد. شهرآرا نیوز در ۲۱ تیر نوشت:
«تست کرونا بین ۳۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان است. اگر بیمار نیاز به بستری داشته باشد احتمالا باید بین ۱۵ تا ۱۵۰ میلیون تومان هزینه کند و قیمت داروهای کمیاب آن گاهی تا ۲۰ میلیون تومان هم میرسد.»
شهرآرا نیوز همچنین به نقل از یکی از پرسنل بیمارستان دولتی میافزاید:
«تعداد زیادی از افراد برای تست و درمان به بیمارستان دولتی میآیند. آنها توان مالی بستری در بیمارستان خصوصی را ندارند و ما هم تخت خالی نداریم. پس بیمار یا باید به بیمارستان خصوصی برود و چند ده میلیون هزینه کند. یا به خانه برود. منتظر بماند تا تختی خالی شود. البته اگر دیر نشود. دیروز همینجا بیمار پشت در بیمارستان در آمبولانس مرد. چون تخت خالی نداشتیم.»
از سوی دیگر سایت خبر فوری نظام در ۱۶مرداد نوشت:
«بخش زیادی از طبقات کمدرآمد جامعه نه شغل ثابت دارند و نه دفترچه بیمه درمان و نه بیمه تکمیلی، حال باید پرسید با شیوع گسترده ویروس کرونا، بیکاری شاغلان پاره وقت و کاهش درآمد خانوارهای کم درآمد، در آینده نزدیک باید شاهد چه چیزی باشیم؛ بیمارانی که توان درمان ندارند و یا خانوارهای فقیری که هزینه درمان کمر آنها را خم کرده و فقیرتر شدهاند تکلیفشان در برابر چنین هزینههایی چیست؟»
از آنجا که حکومت ایران هزینه درمان بیماران کرونایی را نمیپردازد، لاجرم این هزینهها به خانوادهها تحمیل شده یا نظام از طریق برخی مهرههایش، میخواهد هزینه درمان بیماران کرونایی را از «خیرین و سازمانهای مردمنهاد» تامین کند.
به تازگی محسن فتحی، عضو مجلس نظام از سنندج، دیواندره و کامیاران، خواستار آن شد که «نهادهای حمایتی» و «خیرین سلامت و سازمانهای مردمنهاد» هزینه درمان بیماران کرونایی را تامین کنند.
این در حالی است که یک میلیارد یورو از صندوق توسعه ملی برای مقابله با کرونا برداشت شد اما با گذشت چند ماه از برداشت این پول وضعیت ۷۰ درصد آن مشخص نیست.
جهانپور، رییس مرکز روابط عمومی و اطلاعرسانی وزارت بهداشت نظام در ۱۱ مرداد اعلام کرد:
«از حدود یک میلیون یورویی که از صندوق ذخیره ارزی به وزارت بهداشت اختصاص داده شده تاکنون فقط حدود ۳۰ درصد به وزارت بهداشت رسیده است.»
با این اوصاف در برخی موارد وقتی بیمار توانایی پرداخت هزینههای بیمارستان را نداشته باشد از پذیرش وی ممانعت میشود تا به چنگال شوم مرگ سپرده شود. امری که نمونههای آن کم نیست.
یا در نمونههای بسیار دیگر از پذیرش بیماران کرونایی به دلیل کمبود تخت در بیمارستانها، ممانعت به عمل میآید و پذیرش بیمار به خالیشدن تخت مشروط میشود.
روحانی بارها از «مستحکمبودن پایههای سلامت» کشور و نظام صحبت کرده بود اما تجربه ششماهه مقابله با کرونا نشان داد پایههایی در سیستم سلامت کشور وجود ندارد که بشود در مورد «مستحکمبودن» یا نبودن آن بحث کرد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.