کرونا در ایران اوج گرفته است. مقامات حکومتی از به تنگ آمدن مردم و اعتراضات خیابانی نگرانند. ده نمکی وزیر بهداشت می گوید “گزارش‌های امنیتی برای ما می‌آید. اینکه دوستان از فقر و تهیدستی به سمت طغیان می‌روند جدی است.”حسن روحانی گفته است که اگر همه چیز بسته شود مردم از فقر به خیابان می‌آیند.
خودشان می دانند که چه ناامنی و فقری کاشته اند که حالا در انتظار درو اعتراضات مردمی هستند. مردم را بدون هیچ پشتوانه ای در جنگ با کرونا و گرسنگی رها کردند. چندرغازی بعنوان بسته حمایتی به بخشی از مردم دادند در حالیکه در اثر فقر و فاقه تحمیلی چهل و یکساله، مردمی آهی در بساط ندارند. خیلی ها در اثر کرونا زندگی شان متلاشی شده است. بعد از تعطیلات نوروز اوضاع را عادی کردند. نان مردم را تامین نکردند و آنها را به سر کار فرستادند. برای نان، جان مردم را گرفتند. گفتند خزانه دولت خالی است. ولی وقتی ۲۳۱ میلیون به حساب هر نماینده مجلس ریخته شد خزانه دولت خالی نبود. در حالیکه بیمارستان ها با کمبود وحشتناک پرستار مواجهند پرستاران قراردادی را اخراج کردند و حقوق بخشی از پرستاران شاغل را نیز پرداخت نکردند. به جای اینکه حقیقت را به مردم بگویند مردمی را که جویای حقیقت بودند دستگیر کردند. حتی ممنوعیت دیدار از مراکز مذهبی و برگزاری نمازجمعه را اینجا و آنجا برداشتند. و گفتند مردم به “معنویات” نیاز دارند.
حاصل این سیاسیتها چه بوده است؟ موج دوم کرونا در ایران بیداد می کند. بیمارستان ها در چندین استان کشور پر از بیمار است. تخت خالی وجود ندارد. پرسنل درمانی خسته و کوفته است. تعدادی زیادی از کادر درمانی به کرونا مبتلا شده اند. در زندانها نیز کرونا جان زندانیان را می گیرد و یا به خطر انداخته است. در مراکز کار کارگران به کرونا مبتلا می شوند. به هنگام امتحانات نهایی پایه دوازدهم، محصلین کرونا گرفتند و به خانواده های خود منتقل کردند. آمار مبتلایان به کرونا هر روز بیشتر می شود. مردم از دست این رژیم به خاطر بی مسئولیتی در مبارزه با کرونا و عدم تامین معیشت شهروندان کارد به استخوانشان رسیده است. خامنه ای برای مردگان کرونا ابراز تاسف می کند در حالیکه خودشان با اهمال و بی توجهی باعث مرگ مردم شده اند.
هشدارهای سران حکوکت درمورد خیزش مردم، فراخوانی است به ما که برای نجات جان و زندگی مان باید هر چه سریعتر به حرکت در بیائیم. تا آنجا که به جمهوری اسلامی بر می گردد آنها کمر به نابودی ما بسته اند. تنها به فکر به جیب زدن دسترنج ما و ثروت و منابع جامعه هستند. اقتصاد مافیایی شان را می خواهند با خون و جان ما دوباره زنده کنند. ما نمی توانیم و نباید این را بپذیریم. علیرغم شرایط کرونایی اعتراضات در سطوح مختلف ادامه داشته است.
باید بیشترین امکانات کشور برای مقابله با کرونا بکار گرفته شود. نیازهای کادر درمانی باید فورا تامین گردد. حقوق و دستمزدهای آنها باید هم افزایش یابد و هم بموقع پرداخت شود. پرستاران بیشتری باید استخدام شوند. درمان باید رایگان باشد و مبتلایان به کرونا نباید هیچگونه هزینه ای بپردازند. زندگی و معاش مردم باید تامین باشد و به آنها حقوق پایه مکفی پرداخت شود. زندانها و پادگانها باید تعطیل شوند. زندانیان سیاسی باید فورا آزاد شوند. صدها هزار زندانی دیگر و سربازان باید به مرخصی فرستاده شودند. مراکر کاری که در این شرایط حیاتی نیستند باید تعطیل شوند. مردم از پرداخت قبوض آب، برق و گار باید معاف باشند و خود از پرداخت آنها خودداری کنند. دسترسی مردم به حقایق کرونا در ایران باید تضمین شود و به دستگیری مردم تحت عنوان “پخش شایعه” باید خاتمه داده شود. دروغگویی های حکومت تا به حال باعث مرگ خیلی ها شده است .
ترس و نگرانی سران حکومت از اعتراض ما آنها را به اضطراب و نگرانی انداخته است. حق دارند. چرا که اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸ رعشه بر اندام آنها انداخت. شعار “جمهوری اسلامی نابود باید گردد” بار دیگر باید در تظاهرات های میلیونی ما طنین اندازد. ما مردم تا این رژیم هست آب خوش از گلویمان پایین نخواهد رفت. جدال بر سر نفس حیات ما و یا بقای جمهوری اسلامی است. خودمان را برای این نبرد آماده کنیم. حرفهایمان را با یکدیگر بزنیم. قول و قرارهایمان را بگذاریم. پیروزی از ان مردم متحد و همبسته است.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.