مقاله آقای کاوه تحت عنوان ” اصلاح طلبان ” ” روح الله زم ” را به روز سیاه نشاندند و اکنون می خواهند از او ” شهید ” بسازند . نگاهی به مصاحبه ” روح الله زم ” .” دریچه ای به موضوعاتی است که باید در اپوزیسیون مطرح و ضمن پالایش نقطه نظرات، چهره عناصری که در پوشش اپوزیسیون در صدد آشفتگی در جریان مبارزه با رژیم هستند آشکار شود. ما فقط و فقط از راه مباحثه ، طوفان فکری، و تضارب آراء می توانیم اجزاء مختلف وضع موجود، تعیین چشم انداز آتی، و یافتن بهترین روش دستیابی به آینده مطلوب را شناسایی کنیم.

بدواً چند نکته در ارتباط با روح الله زم بنویسم، روخ الله زم فرزند یکی از روحانیون حکومتی است که پدرش در جریان اختلاف روحانیت از سمت های حساس کنار گذاشته شد. روح الله از کودکی با فرزندان سایر روحانیون حکومتی محشور بوده و با آنها بزرگ شده و بالطبع در جریان اختلافات و نظرات متفاوت آنها بوده است.

یکی از نقاط ضعف برجسته حاکمان جمهوری اسلامی کشیدن دعوا های داخلی خود به تربیون های عمومی است، شمخانی نقل می کند که در جلسه ای که با ملک عبدالله پادشاه عربستان داشتم، او از من پرسید، مسئولین جمهوری اسلامی با هم برای رفع اختلافات جلسه نمی گذارند؟ (توجه داشته باشید، شمخانی عرب است) ، پاسخ دادم چرا، گفت اگر باهم صحبت می کنند پس چرا موضوعات داخلی حکومت در تربیون های عمومی مطرح می شود؟ این مسائل بایستی در جلسات خصوصی و بین خود مسئولین حل شود.

حال اگر موضوعاتی وجود داشته باشد که نتواند در مجامع عمومی مطرح شود نیاز به کانال دیگری دارد، از جمله شایعه، جو ک ، و گفتن از زبان کسی که از وا بستگان حکومت باشد. روح الله زم از خانواده روحانیت ، ماجراجو ، دارای آرزوهای پوشالی ، کاندیدای خوبی برای اجرای این پروژه بود. لذا ارتباط زم با سازمان های رسمی جمهوری اسلامی نبود، بلکه با افرادی که عمدتا از فرزندان روحانیون بودند مرتبط بود، و آنچه موجب بستن پرونده زم شد، گذشتن او از بعضی خطوط قرمز نظام بود و لذا بیت رهبری دستور داد تا او را ساکت کنند. در ارتباط با موضوع اعدام زم هم باید دانست که واسطه ها برای جلوگیری از اعدام  زم مشغول لابی گری هستند.

اما موضوع مهمی که در یادداشت آقای کاوه مورد بحث قرار گرفته، جریان های سیاسی در جمهوری اسلامی از جمله اصلاح طلبان است. با وجود گذشت بیش از یکصد سال از خیزش تحصیل کردگان ایران برای استقرار نظام ملت- دولت در ایران، هنوز توفیقی جامع در این راه بدست نیامده، و به تبع آن پیامدهای وجود ملت- دولت هم پدید نیامده از جمله “تحزب” است،

“حزب” یکی از سازمان های مردم نهاد و بخشی از جامعه مدنی هر کشوری است، که در آن عده ای همفکر برای در دست گرفتن قدرت حکومتی هم پیمان می شوند، ساختار یک حزب از تعدادی کادر در سطوح مختلف و  درحوزه های تخصصی متفاوت ، بعلاوه اعضاء حزب و هواداران تشکیل می شود، کادرهای حزبی بصورت تمام وقت در خدمت حزب بوده و از حزب حقوق دریافت می کنند، اعضاء حزب با پرداخت حق عضویت ، منبع تامین مالی حزب هستند، و هواداران، در مبارزات انتخاباتی با کمک های مالی خود، هزینه های تبلیغات ، گردهمایی ها، و میهمانان بیرون از حزب را می پردازند. احزاب بزرگ بمنظور احاطه کامل به اطلاعات و وضعیت کشور، دارای کابینه سایه هستند و برای هر وزارت خانه یک وزیر سایه تعیین می کنند.

حال با توصیف بالا، آیا گروه هایی که در داخل یا خارج کشور ما خود را حزب می نامند، واقعاً حزب هستند؟ قطعا نه، و اگر قرار باشد برای این جریانات اسم بگذاریم، مافیا، باند، دار و دسته، و هیات شایسته است.

گروه های سیاسی در ایران، از یک هسته مرکزی کوچک، در اطراف آنها عده ای ور دست، و حلقه بعدی پادو ها هستند. یکی از مشخصات برجسته آنها سیال بودن افراد در گروه است، یک فرد ممکن است در یک زمان در چند هیات باشد، و همچنین اگر دید، نان دارو دسته دیگری چرب تر است، باند خود را ترک و به باند چرب تر می پیوندد. منابع تامین مالی افراد تمام وقت و هزینه های تبلیغات و سور دادن زمان انتخابات هم نامعلوم است.

لذا وقتی در ایران ما از اصلاح طلبان یا اصول گرایان سخن می گوئیم ، از جریاناتی نام می بریم که نه افراد آن ثابت هستند، نه مشی سیاسی آنها روشن است، و هر فرد جریان به دنبال داستان های خود می رود.

ما می توانیم از خطوط فکری اصلاح طلبی یا اصول گرایی بدون داشتن تعریف جامع و مانع استفاده کنیم، و بنا بر گفته هایزنبرگ ، بر جریانات سیاسی ایران “اصل عدم قطعیت” حاکم است، یا بنا بر گفته عوام سیاسیون ایران عضو حزب باد هستند.

مقاله کاوه فرزند ملت:

”اصلاح طلبان”، ”روح الله زم” را به روز سیاه نشاندند و اکنون می‌خواهند از او ”شهید” بسازند. نگاهی به مصاحبه ”روح‌الله زم”

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)