اغلب مردم دوست دارند لحظات کوچکی از زندگی شخصی خود را در فضای مجازی به اشتراک بگذارند، لحظاتی مثل فعالیت‌های ورزشی، غذای خوشمزه، دستاوردی بزرگ یا حتی لحظه‌ای خاص. معمولا این لحظات با شبکه ای متشکل از خانواده، دوستان و برخی از فالوورهای ناشناس به اشتراک گذاشته می‌شود. معمولا این کار برای تقویت رابطه بین اعضای خانواده و دوستان انجام می‌گیرد، که ممکن است هر کدام در گوشه‌ای از این جهان باشند.
برخی از والدین از همان سنین کودکی، عکس فرزندان خود را هم در فضای مجازی منتشر می‌کنند. اگر بخواهیم این مسئله را بدون تعارف مطرح کنیم، در واقع فرزندان این قبیل افراد حتی قبل از ورود به دنیای واقعی، در دنیای مجازی حاضر می‌شوند. این اشتراک گذاری تنها به لحظات اولیه تولد فرزند ختم نمی‌شود و اتفاقات زیادی مثل درآوردن اولین دندان، آموزش دستشویی رفتن و کارهای و موفقیت‌های مختلف دیگر هم توسط این والدین در فضای مجازی به اشتراک گذاشته می‌شود.
پدیده اشتراک گذاری بیش از حد محتوای مرتبط با کودک در فضای مجازی به حدی فراگیر شده که برای آن واژه‌ای جدید ابداع شده، شیرنتینگ! (Sharenting) اشتراک گذاشتن لحظات کوچکی از رشد کودک در فضای مجازی هیچ ایرادی ندارد اما اشتراک گذاری بیش از حد، از لحظه بیدار شدن کودک گرفته تا تمام کارهایی که در طول روز انجام می‌دهد، درست نیست. در اینجا قصد داریم به چند دلیل ساده اشاره کنیم تا علت اشتباه بودن این کار را بیشتر درک کنید:
لحظات زندگی کودک جزو حریم خصوصی او می‌باشد:
با وجود اینکه هر پدر و مادری خیر و صلاح فرزند خود را بهتر می داند و همیشه به دنبال مهیا کردن بهترین ها برای او است، اما بزرگترین متجاوزین به حریم خصوصی کودکان نیز محسوب می‌شوند. بنابر تحقیقاتی که توسط کمسیون کودکان انگلیس صورت گرفته، به طور متوسط والدین تا سن ۱۳ سالگی فرزندشان، ۱۳۰۰ عکس و فیلم از آنها در فضای مجازی منتشر می‌کنند. با وجود اینکه والدین فکر می‌کنند این اشتراک گذاری به نفع فرزندشان است، اما باید به این هم فکر کنند که این حجم از اطلاعات چه تاثیری بر روی زندگی فرزندشان در سنین بزرگسالی خواهد داشت. برخی عکس‌ها و لحظه هایی که به اشتراک گذاشته می‌شود، ممکن است در آینده پیامدهای بزرگی در پی داشته باشد، که والدین در این لحظه از آن بیخبرند.
چه چیزی را به اشتراک می‌گذاریم و با چه کسی؟
داده‌هایی که وارد اینترنت می‌شوند، قابل جستجو، به اشتراک گذاری مجدد و پایا هستند. به زبان ساده‌تر، هر چیزی که وارد اینترنت شود، همانجا باقی خواهند ماند. باید هر موقع که می‌خواهید چیزی را در فضای مجازی به اشتراک بگذارید، جمله بالا را با خودتان تکرار کنید، به خصوص اگر می‌خواهید چیزی از کودکتان منتشر کنید.
در هر عکس، یک سری اطلاعات به صورت ناخواسته جای گرفته که اگر به دست افراد ناخلف بیفتد، ممکن است مشکل ساز شود. برای درک ساده ترین این موضوع، به چند مورد اشاره می‌کنیم:
- جزئییاتی که می‌تواند محل دقیق شما را افشا کند
- اگر تصاویر گروهی باشد، در نتیجه احتمال به خطر افتادن حریم خصوصی دیگر افراد حاضر در صحنه نیز وجود دارد.
- ممکن است هنگام گرفتن عکس، تگ جغرافیایی را غیر فعال نکرده باشید.
- نوشته شدن اسم کودک روی کیک
با قرار دادن این اطلاعات در کنار هم می توان تاریخ تولد، نام و آدرس محل سکونت کودک را به راحتی استخراج کرد. ممکن است این اطلاعات برای جعل هویت فرزند شما مورد استفاده قرار بگیرد.
استیسی استینبرگ، معاون مرکز کودک و خانواده در قسمتی از مقاله خود در رابطه با موضوع شیرنتینگ نوشته: یکی از مثال‌هایی که در این مورد می‌توان بیان کرد، ماجرای مادری است که از آموزش دستشویی رفتن دوقلوهای خود عکس گرفته و در فضای مجازی منتشر کرده بود. این محتوا توسط افراد غریبه دانلود شده و در وب‌سایت مخصوص پدوفیلی ها (افرادی که میل جنسی نسبت به کودکان دارند) منتشر کرده‌اند.
این مثال نشان می‌دهد که اغلب ما این نکته را از یاد برده‌ایم که چه راحت می‌توان عکس‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی را دانلود و ذخیره کرد یا این که جزئیات موجود در این عکس‌ها چه اطلاعاتی را در خود جای داده‌اند.
مسائل مطرح شده، این سوال را در ذهن ایجاد می‌کند که آیا از هویت مخاطبان خود مطلع هستیم؟
افرادی که می‌توانند به محتوای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی دسترسی داشته باشند، به نحوه انتشار و محل انتشار آن بستگی دارد. برای مثال اگر عکسی را در یک پروفایل پابلیک منتشر کنید، در واقع آن را با همه مردم دنیا به اشتراک گذاشته‌اید و هر کسی می‌تواند آن را ببیند. برخی دیگر محتوای خود را در حساب خصوصی منتشر می‌کنند که تنها فالوورهای او می‌تواند محتوا را مشاهده کند. اما سوال اینجا است که چند نفر از این فالوور ها را واقعا و از نزدیک می‌شناسید؟
برخی برنامه‌ها برای رفع این مشکل تدابیری اندیشیده‌اند. برای مثال می‌توان در در فیسبوک به هنگام ارسال هر محتوا می‌توانید مخاطب خود را هم انتخاب کنید. اما این روش هم مشکلات خود را دارد. آیا می‌توان مطمئن بود که مخاطب ما دوباره پست را منتشر نخواهد کرد؟
سخن پایانی:
بهترین توصیه‌ای که می‌توانیم به والدین بدهیم این است که هیچ چیزی از فرزند خود در دنیای مجازی منتشر نکنید. اما بسیاری از والدین مدرن با این حرف موافق نیستند و هرگز به آن عمل نخواهند کرد. آنها بر این باورند که ورق زدن آلبوم عکس یک سنت قدیمی و منسوخ شده‌است، چرا که آنها به راحتی می‌توانند همه عکس‌هایشان را به دوستان و آشنایان در همان لحظه نشان دهند. به این افراد توصیه می‌کنیم برای حفظ امنیت کودک و حریم خصوصی او، حتما به نکات زیر دقت کنند:
- از انتشار هرگونه محتوایی که اطلاعات کامل و یا دقیقی در مورد کودک شما را افشا می‌کند و از آن طریق می‌توان کودکتان را شناسایی کرد، پرهیز کنید. مثل اسم کامل، تاریخ تولد دقیق، آدرس و …
- هنگام عکس گرفتن، مکان نمای گوشی خود را غیر فعال کنید تا عکس فاقد تگ جغرافیایی باشد.
- قبل از اینکه تصویری را در فضای مجازی منتشر کنید حتما مخاطبین خود را دست چین کنید.
- عکس ها و ویدیوهای مورد نظرتان را فقط با افرادی که می‌شناسید به اشتراک بگذارید و از آنها بخواهید آنها را در جای دیگری منتشر نکنند.
- قبل از انتشار هر چیزی، یک دقیقه صبر کرده و به این سوال جواب دهید: آیا انتشار این عکس (یا ویدیو) می‌تواند در آینده تاثیری بر روی فرزند من داشته باشد.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.