با افزایش اهمیت مسئله حریم خصوصی در فضای مجازی، افراد بیشتری به دنبال روش‌هایی برای وبگردی ناشناس هستند. روش‌های زیادی برای ناشناس ماندن (تلاش برای مخفی کردن هویت) و دنبال نشدن در اینترنت وجود دارد. برخی اوقات، ناشناس ماندن در فضای آنلاین هدفی است که دستیابی به آن سخت بوده و برای مشکل پیچیده حریم خصوصی در اینترنت، هیچ راه کامل و ایده‌آلی وجود ندارد.
برای وبگردی و مخفی نگه داشتن فعالیت‌های خود از چشم ISP (ارائه دهنده خدمات اینترنت)، دولت یا حتی خود وب‌سایتی که به آن مراجعه کرده‌اید، در کنار روش‌های ساده‌ای مثل استفاده کردن از پراکسی یا VPN ها، می‌توانید از سرویس‌های دیگری هم استفاده کنید. در این مقاله قصد داریم فواید و معایب استفاده از سه سرویس آسان Tor، I2P و Freenet را بررسی کنیم:
- Tor:
تور بهترین و پرکاربردترین شبکه بعد از شبکه اینترنت فراگیر است. این اپلیکیشن که برخی اوقات به آن سرزمین پیازی نیز گفته می‌شود (به خاطر استفاده از روش مسیریابی پیازی)، داده‌ها را به صورت چند لایه‌ای رمزنگاری می‌کند. شبکه تور از سه نود ورودی، انتقال و خروجی تشکیل شده که داده‌های کاربر از این مسیر عبور کرده و به مقصد ارسال می‌شود. استفاده از حلقه‌های زیاد و رمزنگاری‌هایی که انجام می‌شود، به طور تقریبی دنبال کردن و تحلیل داده‌های ارتباطی را غیر ممکن می‌سازد.
گفته شده که شبکه تور ۲۰۰ هزار کاربر داشته و در حال حاضر بزرگترین شبکه ناشناس دنیاست. محبوبیت تور یکی از مزیت‌های آن محسوب شده و برای کاربران بسیار مفید است. این سرویس در پلتفرم‌های لینوکس، ویندوز و اندروید قابل اجرا بوده و از زبان‌های مختلفی پشتیبانی می‌کند. علاوه بر این، وبگردی با تور بسیار سریع بوده و میزان استفاده آن از داده‌ها کم می‌باشد.
در حال حاضر تور بهترین شبکه پروکسی برای ناشناس ماندن در وب می‌باشد. این اپلیکیشن برای وبگردی سنتی (رفتن به سایت ها و بررسی محتوای ایندکس نشده) بسیار مناسب است، اما برای ارتباطات دیگر چندان مناسب نیست. نتایج مشاهده شده در این سالها هم نشان می‌دهد که این برنامه روشی جادویی برای حل مشکل حریم خصوصی محسوب نمی‌شود و در برخی موارد هویت کاربر را می‌توان آشکار کرد. تحقیقات شرکت Eset هم نشان داده که هکرها با انتشار بدافزارهایی به عنوان مرورگر تور، داده‌های کاربران را جمع‌آوری و از آنها سوءاستفاده کرده‌اند.
- I2P:
پروژه اینترنت نامرئی یا I2P یک شبکه ناشناس غیر متمرکز است که کاربران می‌توانند با استفاده از آن به وبگردی ناشناسانه بپردازند. روش مسیریابی I2P را به سیر شباهت داده‌اند، هر پیام یک حبه و چند حبه را یک سیر کامل در نظر می‌گیرند. با این کار به جای ارسال تمامی داده ها در قالب یک بسته، چند پکت (یا همان پیام) از طریق نودهای مختلف به مقصد ارسال می‌شود. علاوه بر این، در I2P مسیر های ورودی و خروجی یک‌طرفه هستند و دستورات پرس و جو به همراه پاسخ، از مسیرهای دیگری ارسال می‌شوند. در داخل تونل‌های ارتباطی از مسیریابی پیازی استفاده شده است.
می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که تحلیل ترافیک در داخل I2P بسیار پیچیده‌تر و مشکل‌تر از شبکه تور یا VPN های معمولی است. چرا که در این روش علاوه بر اینکه به جای یک بسته، داده از طریق چندین بسته ارسال می‌شود، بلکه این ارسال از طریق چندین نود و تونل مختلف صورت می‌گیرد.
اصلی ترین مزیت I2P این است که می‌توان از آن برای هر کاری استفاده کرد و با اغلب اپلیکیشن‌ها مثل مرورگرها، تورنت، ابزارهای P2P (همتا به همتا)، ایمیل، چت، بازی و … سازگاری دارد.
با این وجود، اپلیکیشن I2P به اندازه تور محبوب نیست و به همین علت از تعداد نودهای کمتری برخوردار است. در نتیجه انتقال داده‌ها با سرعت کمتری صورت می‌گیرد.
- Freenet:
قدیمی‌ترین شبکه در بین سه سرویس مطرح شده، Freenet می‌باشد و برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ منتشر شد. Freenet یک شبکه بدون ساختار P2P بوده و نودهای آن فاقد سلسله مراتب هستند. داده‌های کاربران از طریق این نود‌ها به مقصد انتقال داده می‌شوند. همانند تور و I2P داده‌ها از تونل‌های ارتباطی مختلفی عبور کرده و نهایتا به مقصد می‌رسد.
هدف اصلی Freenet این است که داده‌ها را به صورت رمزنگاری شده ذخیره کند و تنها در صورتی بتوان به محتوای آن دسترسی داشت که کاربر کلید متناسب با آن بسته را در اختیار داشته‌باشد. در نتیجه امکان بازیابی یا دستکاری این بسته‌ها وجود نخواهد داشت. همچنین هویت آپلود کننده و دانلود کننده در این سرویس مخفی نگه‌داشته می‌شود.
اصلی‌ترین مزیت Freenet قدرت بالای آن در حفظ حریم خصوصی و هویت افراد بوده و کاربران می‌توانند کارهایی مثل وبگردی، جستجو، مطالعه انجمن‌ها و انتشار مطالب را به صورت ناشناس انجام دهند. با توجه به استفاده این اپلیکیشن از شبکه P2P، در بین سه سرویس یاد شده، بهترین سرویس برای انتشار یا اشتراک گذاری محتوا به صورت ناشناس می‌باشد. برای اینکه کاربران بتوانند محتوای مورد نظر خود را به اشتراک بگذارند، باید داده‌ها را در حافظه سیستم خودشان ذخیره کنند. در برخی موارد این کار حافظه زیادی را اشغال کرده و منابع کاربر را به هدر می‌دهد. این مشکل اصلی‌ترین عیب Freenet است.
سخن پایانی:
با توجه به اینکه هر کدام از سرویس‌های یادشده، مزایا و معایب خاص خود را دارند، توصیه می‌کنیم با توجه به هدف مورد نظر خود، بهترین گزینه را از میان سه سرویس مطرح شده انتخاب کرده و از آن استفاده کنید. برای مثال تور و I2P مانایی Freenet را ندارند اما Freenet هم از فرمت‌های ویدئو و موسیقی، پشتیبانی نمی‌کند.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.