سالهاست که در حد توانم بدون هیچ ادعایی در تلاش برای به خدمت پناهجویان در کشورهای ترکیه و یونان بوده ام. در ابتدا از کمک و تلاش‌های خستگی ناپذیر آرش همپای عزیز که بدون هیچ چشمداشتی زندگیش را وقف کمک به پناهجو هاکرده است تشکر می کنم. بازدیدم از کمپ‌ها و شنیدن مشکلات و درد دل‌های این عزیزان بدون کمک و یاری او میسر نبود. در این سفر بود که آرش ایده مکان ثابتی برای پناهجویان را مطرح کرد که انها بتوانند به جای تجمع درویکتوریا سقوار در جای مناسب تری دور هم جمع شوند و در همین راستا پروژه کافه پاتوق با پیدا کردن مکانی به اصطلاح کلنگی توسط آرش کلید زده شد. در این سفر با گروهی از فعالین نروژی که در زمینه کمک به پناهجویان فعالیت می کنند آشنا شدم که حاضر بودند با ما همکاری بکنند. گزارش زیر مربوط به سفر اخیرم به یونان و بازید از سه کمپ پناهجویی و گفتگو با پناهجوهاست که جهت اطلاع دوستان و علاقمندان تقدیم می کنم.
در حوالی آتن سه کمپ پناهندگی وجود دارد.
کمپ شماره یک الینس:
این کمپ در نزدیکی شهر آتن واقع شده است. در این کمپ حدود ۱۰۰۰پناهجو در شرایط بسیار بدی در کانکس‌ها و کانتینرها به سر می برند. درهر کانکس حدود ۸ نفر زندگی می کنند. کانکس ها دارای حمام و دوش ولی بدون آب گرم هستند . با ریزش باران از سقف و دیوارهای آن آب چکه می کند. با وجود شرایط بسیار بد پناهجویان کمپ از اینکه سر پناهی دارند خود را خوش شانس می دانند. این کمپ فاقد نگهبان است بنابراین هر کس می تواند آزادانه داخل و خارج شود و به همین دلیل امنیتی برای پناهجوها وجود ندارد. در بیرون این کمپ پناهجویان دیگری با کودکان خردسال بدون هیچ امکانات و حمایتی در چادر زندگی می کنند.
کمپ دوم اینفیتا:
این کمپ به کردها و به طور خاص کردهایی از عفرین و کوبانی اختصاص دارد. از حدود ۹۰۰ پناهجوی ساکن این کمپ ، که تعداد زیادی از این خانواده هنوز ثبت نام نشده اند. برخی از انها بیشتر از دو سال است که در این کمپ اقامت دارند. دربین انها کودکان و نوجوانان بسیاری دیده می شدند که پس از نجات از منطقه جنگی در این کمپ در بلاتکلیفی و بدون هیچ آینده‌ای زندگی می کنند و وقتی ازآنها پرسیده شد که آینده راچگونه می بینند پاسخ همگی این بود که “آینده روشنی برای ما وجود ندارد “. به علت دور بودن این کمپ از آتن انها باید برای انجام کارهای اداری هر بار با پرداخت ۱۰یورو با قطار به آتن بروند و پرداخت این مبلغ برای پناهجویان که مشکلات و کمبودهای فراوانی دارند بسیار مشکل است.
کمپ سوم ملکسا
این کمپ در فاصله ۴۰ دقیقه‌ای از شهر آتن قراردارد و تنها راه رفتن به آنجا ازطریق قطار است. هزینه رفت و برگشت به آتن ۸یورو می باشد. تعداد کمی از پناهجویان در این کمپ در آپارتمانهای کوچک ، برخی دیگر در کانکس و حدود ۴۰۰ نفر نیز در چادر زندگی می کنند. پناهجویانی که در چادرهستند هنوز ثبت نام نشده اند و بنابراین هیچ حق و حقوقی ندارند و در بین آنها کسانی هستند که پس از گذشت یکسال هنوزبلاتکلیف اند.
پناهجویان همه کمپ‌ها از حداقل امکانات بهداشتی نیز محرومند و مدارس منطقه فرزندان آنها را نمی پذیرند آنها از ما مصرانه می خواستند که صدای آنها باشیم.
پس از اتمام بررسی‌ها اگر بخواهم لیستی از مشکلات پناهجویان ارائه بدهم شامل موارد زیر خواهد بود:
۱– مشکلات مسکن و مالی
۲–عدم امکان دسترسی کودکان و جوانان به مکان‌های آموزشی و ادامه تحصیل
۳– عدم امکان استفاده از امکانات تخصصی مثلا دندانپزشک
بر همین اساس پیشنهاداتی ارایه می شود :
۱– امکان پیگیری فعالین حقوق بشر از سازمانهای مربوطه جهت فراهم کردن امکان تحصیل برای کودکان و نوجوانان
۲– تهیه مسکن یا شلتر برای اسکان موقت مادران دارای فرزندان خردسال تا زمان فراهم شدن مکان مناسب.
۳– جلب حمایت سازمان‌ها و دولت‌ها برای رسیدگی به مشکلات پناهجوها
۴– همبستگی جوامع ایرانی برای کمک به آنها
۵– تهیه صندلی دندانپزشکی و وسایل لازم برای استفاده پناهجویانی که تخصص این کار را دارند
۶– ایجاد اشتغال و کار آفرینی
فریبا راد
با ما در تماس باشید
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.