دریکی دو نوشته قبلی در مورد اسقاط هواپیمای مسافربری خط هوایی اکراین توضیح دادم چرا از نظر حقوقی این حادثه، در خوشبینانه‌ترین حالت، یک واقعه «شبه عمد» است، (سوای اینکه هر چه بیشتر ابعاد این ماجرا روشن می‌شود، احتمال تعارض فرامین و عدم وحدت فرماندهی قوت می‌گیرد). شاهد هم که از زمین و آسمان می‌رسد. صحبت‌های جناب صادق کوشکی در یک برنامه تلویزیونی و صحبت‌های اخیر نماینده مجلس در باره حادثه هواپیمای مسافربری به روشنی نشان داد که افراد در پست‌های مناسب خود قر ار ندارند. آنها درک لازم را از موقعیتی که در آن قرار دارند و کیفیت لازم برای رفتار متناسب با موقعیت خود و مجموعه‌ای که ذیل آن فعالیت می‌کنند را ندارند. در باب شیوع بیماری کرونا نیز در یک ماه اخیر، مجموعه سپاه پاسداران هر هفته گزارش یک اکتشاف خیره‌کننده علمی را با آب و تاب فراوان منتشر می‌کند. نمونه اخیر هم آنتن ویروس‌یابی بود که توسط فرمانده کل سپاه پاسداران منتسر شد! تردید کمی دارم که آقایان در بیان آنچه دستاوردهای علمی خیره‌کننده تصور می‌کنند، ناصادق باشند. در واقع آنها هر بوغی را که از ذهنشان می‌گذرد با یک نبوغ اشتباه می‌گیرند! آقایان فرماندهان عالی سپاه، علی‌رغم داشتن همه چیز اعم از منابع مالی، امکانات و قدرت و… اما از یک ناراحتی مزمن رنج می‌برند. این ناراحتی البته ریشه در گذشته دارد، زمانی که در مدارس و دوره‌های متوسطه، توان ذهنی لازم برای گذراندن دوره‌های مربوطه را نداشتند. این احساس عقب‌ماندگی، آنان را بیشتر نسبت به دیگران خشمگین می‌کرد به عوض اینکه آنها را وادارد تا در باره شرایط غیرمنصفانه آموزشی، ریشه نابرابری‌های اجتماعی، و روشهای درست مواجهه با این مشکل اندیشه کنند. وقوع انقلاب هم البته فرصتی طلایی بود تا بخش مهمی از این احساس سرخوردگی را با پیوستن به جریان غالب و ارضای حس برتری‌جویی خود که محصول همان شرایط نابرابر زیستی بود، جبران کنند. با از دست رفتن تدریجی پایگاه اجتماعی و ریزش نیرو و خالی ماندن عرصه قدرت از نیروهای کم و بیش کیفی، این افراد به سرعت مدارج ترقی را در نردبام قدرت طی کردند. اما متاسفانه آن احساس کمبود در مقابل دیگران هیچگاه رهایشان نکرد و شوربختانه تدارک مدارک عالی آموزش از جمله دکتری و پزشکی و غیره هم مرهمی بر این زخم ناسورشان نبود. از این زاویه می‌توان به گزارش دستاوردهای علمی دانشمندان بسیجی نگاه کرد. آقایان تا مدت کوتاه دیگری رخت از این جهان فانی خواهند کشید بی آنکه برای یک آن هم متوجه شده باشند علمی که در دنیای جدید از آن سخن گفته می‌شود چیست. اسقاط هواپیمای مسافربری که غالب سرنشینان آن از دانشجویان زبده و اساتید معتبر دانشگاهی بودند، نمادی از شلیک به علم و بهره هوشی توسط حاکمانی بود که بار سنگین احساس عقب‌ماندگی فکری را برای سالیانی دراز با خود حمل می‌کنند. حقیقتا هیچ چیزی بهتر از آنتن ویروس‌یاب آقایان نمی‌توانست جهت ویروس‌هایی که بر سرزمین‌ اجدای‌مان چنگ انداخته را نشان دهد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)