چکاوکها می‌خوانند.
کبوترها می‌نالند.
پس کلاغان کجایند؟
هر بامداد پیش از کرونا
وقتی از کوچه به خیابان می‌پیچیدم
کلاغی جار می‌زد:
“آمد! آمد!
با عصای سفیدش آمد!”
و چون به بولوار می‌رسیدم
که چونان چارباغ اصفهان
درختانی کهن دارد
کلاغان را می‌دیدم که همنوا
آهنگ “مرغ آتش” را می‌نوازند.
کلاغان باهوشند.
آنها دریافته‌اند
که خیابانها خالی‌اند
ماشینها خاموشند
و دکانها بسته‌اند.
پس برای شور
از شهر رفته‌اند.
مهراس!
جای آنها را
کرکسها نخواهند گرفت.
پنجم آوریل دوهزار‌و‌بیست
مجید نفیسی
Crows During Corona
By Majid Naficy
The larks are singing.
The doves are mourning.
But where are the crows?
Every morning before Corona
When I turned from the alley to the street
A crow would caw:
“He comes! He comes!
He comes with his white cane!”
And when I reached the boulevard,
Which like Charbagh in Isfahan
Has ancient trees,
I would see the crows who in harmony
Were playing “The Firebird” Suite.
The crows are smart.
They have understood
That streets are empty,
Cars are silent,
And stores are closed.
So they have left the city
For a conference.
Do not panic!
They will not be replaced
By vultures.
April 5, 2020
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.