در روزهای گذشته بسیار در این مورد خوانده یا شنیده ایم که نظامهایی مانند جمهوری اسلامی که منافع آنها الزاما وابسته به منافع و رضایتمندی جامعه نیست ، همیشه حفظ و بقاء خود را در اولویت بر حفظ و بقاء مردم قرار میدهند . یقینا هیچ حکومت ، دولت یا سیاستمداری در جهان نیست که خواهان تداوم حضور در مصدر قدرت نباشد . پوتین در روسیه تلاش میکند ریاست جمهوری خود را مادام العمر کند . اردوغان در ترکیه به دنبال تصویب قانونی برای افزایش دوران زمامداری خود است و این یک وسوسه ی عمومی قلمداد میشود . اما آنچه میتواند جلودار سیاستمداران و قدرت طلبان در راه محقق شدن این وسوسه بشود توازن نیروها ، حاکمیت قانون (به شرط وجود یک قانون منصفانه ) ، فعال بودن جامعه مدنی و محدود بودن زمام زمامداران است . این عوامل میتواند سد راه نظامهای و سیاستمداران اقتدارگرا برای تصاحب حداکثری قدرت در جامعه باشد .
حال اگر به کشور خودمان برگردیم سوالی که مطرح میشود این است که آیا جمهوری اسلامی منافع و موجودیت خود را بر منافع و موجودیت مردم ارجحیت میدهد . مثالهایی که به دنبال می آورم شاید موید این باشد که جمهوری اسلامی و شخص خامنه ای در حال حاضر هیچ گونه اهمیتی برای مردم و جان و دغدغه های آنها قایل نیستند .

●در حال حاضر تقریبا دغدغه ی اغلب کشورهای دنیا کرونا است . دولتها به دنبال متمرکز کردن توان اقتصادی و انسانی داخلی و حتی کمک گیری بین الملی برای نجات جان شهروندانشان از این بیماری مهلک هستند . در عوض جمهوری اسلامی با افزایش تحرکات خود در عراق ، خود را در آستانه ی یک درگیری نظامی(احتمالا محدود ) قرار میدهد . درگیری که خواسته یا ناخواسته منابع مالی و انسانی زیادی را تلف خواهد کرد . چنین درگیری هیچ سودی برای مردمی که به دلیل تعطیل شدن کسب و کارشان با مشکل معیشت روبرو شده اند ندارد و فقط میتوان آن را گونه ای از ماجراجویی و عقده گشایی رهبر جمهوری اسلامی تعبیر نمود .
● در حالی که با شیوع کرونا در جهان اغلب کشورها در راستای ملاحظاتی اقدام به آزادی یا به مرخصی فرستادن زندانیان با قیود مشخص نموده اند ، در ایران نیز هر چند این کار انجام شد اما با بررسی طیف زندانیان آزاد شده میتوان به ملاحظات نظام در به رسمیت شناختن منافع خود یا مردم پی برد . بیش از ۸۵ هزار زندانی در ایران مشمول آزادی موقت یا مرخصی شده اند که اکثریت آنها زندانیان عمومی هستند ( تحت جرائم دزدی ، قتل ، مالی و …) فرمانده نیروی انتظامی تهران اعلام کرده است با آزاد شدن این زندانیان آمار جرم در تهران افزایش یافته است که این یعنی به ضرر مردم . اما از طرفی زندانیان سیاسی و عقیدتی (شامل روزنامه نگاران، فعالان مدنی ، منتقدین و اقلیتها) که آزادی آنها هیچ گونه آزادی برای مردم و جامعه نداشته و فقط ممکن است موی دماغ حکومت شوند همچنان در زندان مانده و شامل عفو و مرخصی نشده اند . حتی برخی نمایندگان مجلس هم به این پارادوکس تاکید کرده اند .
● در حالی که دولت و نظام ادعا میکند روز یکم اسفند ماه از وجود ویروس کرونا در کشور مطلع شده است ، اخبار رسمی و غیر رسمی حاکی از آن است که نظام از دی ماه به ورود ویروس به کشور آگاه بوده است . گزارش برخی از بیمارستانها و پزکان حاکی از پذیرش بیمار کرونایی در دیماه بوده است . در ۵ و ۶ بهمن گزارشهایی از انتقال برخی از بیماران مشکوک به کرونا در برخی شهرها منتشر شد . در ۴ اسفند یکی از مداحان بیت ضمن سخنانی مدعی شد در ملاقاتی که مداحان با رهبری در ۲۶ بهمن داشته اند ایشان با فاصله زیادی از حاضران نشسته بوده و برای اولین بار اجازه دستبوسی داده نشده است. اینها نشانه های واضحی است که هر چند نظام آگاه به عواقب خطرناک این بحران برای مردم بوده است اما تنها به دلیل راهپیمایی ۲۲ بهمن و انتخابات ۲ اسفند (که منافع نظام را شامل میشود )هیچ گونه اقدامی برای اطلاع رسانی نکرده است .
● همانطور که گفته شد در حالی که بسیاری از کشورهای جهان به دنبال جذب کمکهای پزشکی و مالی از کشورهای دیگر برای مقابله با شیوع کرونا ویروس هستند ، رهبر جمهوری اسلامی و تریبوهای او به کرات اعلام آمادگی کشورها و گروههای بین الملی مستقل را به بهانه های واهی رد کرده و مردم را از دسترسی به این امکانات محروم نموده اند . در چند روز گذشته پزشکان بدون مرز با دعوت وزارت بهداشت و هماهنگی وزارت اطلاعات به ایران آمدند تا با برپایی دو بیمارستان مخصوص کرونا کمک حال مردم بیمار باشند. رهبر بلافاصله اعلام مخالفت کرده و این گروه این المللی با اینکه به ایران آمده بود مجبور به ترک خاک ایران شد . از طرف دیگر آمریکا بارها اعلام کرده است که آمادگی ارسال کمکهای نقدی و پزشکی به ایران است که باز هم از سوی رهبر مخالفت شده است . این در حالی است که در زلزله بم دولت آمریکا با برپایی بیمارستان صحرایی ماه ها به کمک رسانی در مناطق زلزله زده مشغول بوده است .
☆ دقت کنید که مثالهای ذکر شده فقط در بازه ی زمانی بهمن و اسفند و در دوران کرونا بوده است
این لیست میتواند بسیار بلند و بالا باشد . آیا با این حساب می توان ادعا کرد نظام جمهوری اسلامی منافع مردم و جامعه را بر منافع خود ارجحیت داده است ؟ 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)