مسئولان بی‌صلاحیت و دستورالعمل‌های سودجویانه و مرگبار در باره الکل
«انجمن علمی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت ایران» علی‌الظاهر و به منظور مقابله با تقلب‌های رایج در ایران، دستورالعملی را با عنوان «چگونه الکل طبی را از صنعتی تشخیص دهیم؟» به واسطه خبرگزاری ایسنا منتشر کرده است. این دستورالعمل نه تنها مقابله با تقلب نیست، بلکه خود نوع دیگری از تقلب به حساب می‌آید و شائبه فریب افکار عمومی و تبلیغات سوء به منظور فروش بیشتر الکل صنعتی و متانول را متبادر می‌کند. در این دستورالعمل ادعا شده که «راحت‌ترین راه تشخیص دو نوع الکل از یکدیگر تست شعله است. بطوری که دو پنبه را بطور جداگانه به اتانول و متانول آغشته کنید و سپس در دو ظرف جداگانه آتش بزنید… الکل متانول با شعله روشن و سفید رنگ یا همان زرد رنگ می‌سوزد، اما الکل اتانول با شعله‌ای که آبی رنگ است، می‌سوزد».
این دستورالعمل گمراه کننده که مثل دستورالعمل قبلی، از سوی عده‌ای از مسئولان بی‌صلاحیت و رسانه‌های بی‌کفایت منتشر شده، می‌تواند به قیمت جان انسان‌های بسیاری تمام شود. آیا براستی این آقایان نمی‌دانند شعله الکل متانول به چه رنگی است و یا اینکه می‌دانند ولی عامدانه و برای مقاصد خاصی اطلاعات دروغین به مردم می‌دهند؟ آیا آنان یکبار در عمرشان به آزمایشگاه مدرسه نرفته و رنگ شعله چراغ الکلی را ندیده‌اند؟ امروزه هر دانش‌آموز علوم تجربی در سال‌های اول دبیرستان اینرا بخوبی می‌داند که الکل متانول با شعله‌ای به رنگ آبی (و نه زرد یا سفید) می‌سوزد و اصولاً رنگ شعله الکل فاقد ارزش آزمایشگاهی برای تشخیص نوع الکل است.
امروزه کشور ایران و بسیاری از کشورهای جهان درگیر شیوع یک بیماری بشدت واگیر و کشنده هستند. در این وضعیت، الکل اتانول (یا پروپانول) اهمیت بسیار مهم و حیاتی در ضدعفونی عمومی و جلوگیری از گسترش ویروس و مرگ و میر انسان‌ها دارد. اما در ایران افزون بر مشکلات مستقیم ناشی از این بیماری، گرفتاری دیگری نیز وجود دارد که همانا وجود انواع تقلب‌ها و بخصوص عرضه گسترده الکل صنعتی متانول بجای الکل اتانول است.
در شرایط بحرانی و فاجعه‌بار امروز، اگر کسی به دستورالعمل بالا که کم از جنایت ندارد، اعتماد و اطمینان کند و با استناد به رنگ آبی شعله، الکل متانول را با الکل اتانول اشتباه بگیرد، جان خود و خانواده خود را به خطر انداخته است. این اشتباه فاجعه‌آمیز موجب می‌شود که مردم بخت‌برگشته این مملکت، ضدعفونی‌های خود را با ماده‌ای انجام دهند که نه تنها تأثیری بر روی ویروس کرونا ندارد و آنان را از این بیماری مهلک ایمن نمی‌کند، که به دلیل خواص سمی آن، عوارض جانی بیشمار دیگری را نیز برایشان به همراه خواهد آورد.
براستی در یک مملکت هرج و مرج و نخبه‌کُش با انبوهی از رسانه‌های گمراه‌کننده و مؤسسات بظاهر علمیِ بودجه‌خوار، چه کسی جوابگوی این بی‌مبالاتی‌های خطرناک است و چه کسی مسئولیت عواقب کشنده و مرگبار اینگونه رپرتاژآگهی‌های فریبگرانه و سودجویانه را به عهده می‌گیرد؟ این مملکت چقدر باید بخاطر اینگونه بی‌کفایتی‌ها تلفات دهد؟ این مردمی که جانشان اینچنین بی‌ارزش قلمداد می‌شود و نه می‌توانند به رسانه‌های غیررسمی اعتماد کنند و نه به رسانه‌ها و مراجع رسمی، به کجا می‌توانند پناه ببرند و از چه کسی می‌توانند استمداد بجویند؟ (بنگرید به نسخه ذخیره شده این دستورالعمل)
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.