برای خیلی ها ، خانه امن ترین مکان دنیاست اما متاسفانه برای خیلی ها هم نیست. در زندگی عادی، خیلی از ما برای فرار از محیط خشن یا غیردوستانه خانه به مدرسه ، دانشگاه یا محل کار پناه می بریم. اما حالا یعنی در دوران قرنطینه به دلیل شیوع کرونا، این امکان فراهم نیست. طبق شواهد، در شرایطی که افراد ناگزیرند در یک فضا برای مدت طولانی با هم به سر ببرند و امکان کمی برای خروج از فضا وجود دارد، تنش و اصطکاک افزایش می یابد. این تنش می تواند منجر به خشونت شود. جامعه ی ال جی بی تی خشونت خانگی را ممکن است در سطحی گسترده تر و شدید تر تجربه کنند. مرکز مشاوره رنگین کمانی ضمن اعلام آمادگی برای کمک به شما و حمایت روانی از قربانیان خشونت در این دوران، توصیه های زیر را برای مقاومت در برابر خشونت خانگی پیشنهاد می دهد:
یک “برنامه ایمنی” تدارک ببینید.
• هر فردی با توجه به نوع خشونتی که تجربه میکند، افراد خشونتگر، شرایط خانه، آزادی ها و محدودیت هایی که دارد میتواند یک برنامه ذهنی برای حفظ امنیت در مقابله با خشونت تدارک ببیند. این برنامه الزاما ً به معنای فرار و ترک محیط نیست . چرا که در این شرایط ، ترک خانه دشوار است در عوض این برنامه راه های ایمن ماندن هرچه بیشتر را در محیط خانه مورد توجه قرار می دهد. به طور مثال، یک راه برای ایمن ماندن، شناسایی حامیان منفعل یا فعال است. ممکن است کسی متوجه شود که یک عضو خانواده به طور فعالانه یا منفعلانه، حامی اوست. در این صورت باید از وجود این فرد کمک گرفت:
حامیان فعال، به طور داوطلبانه و فعالانه از شما دربرابر رفتار خشن دیگران، حمایت میکنند. به طور مثال در مقابل خشونتگر می ایستند. مثلا مادری که دربرابر رفتار خشن پدر، از فرزندش حمایت میکند.
حامیان منفعل، تنها به واسطه حضورشان، فضا را تلطیف می کنند. به طور مثال ممکن است کسی متوجه شود که اعضای خانواده اش تنها زمان هایی اقدام به خشونت و تحقیر کلامی او میکنند، که عضو کودک یا سالمند خانواده حضور ندارد. یک استراتژی برای دورماندن از این خشونت این است که فرد همراه کودک یا عضو سالمند در خانه حرکت کند. در فضاهایی که آنها حضور دارند بماند و سعی کند به این شیوه از خشونت فاصله بگیرد.
• اگر با فرد خشونتگر در خانه تنها هستید، فاصله فیزیکی تان را از او حفظ کنید.
• چنان چه تحت خشونت فیزیکی هستید شماره تلفن ۱۲۳ فوریت‌های اجتماعی سازمان بهزیستی را به خاطر بسپارید و در مواقع تهدید به خشونت با این شماره تماس بگیرید.
• اگر امکان تماس به طور مستقیم را ندارید، سعی کنید از طریق چت ، یکی از دوستان نزدیک تان را درباره شرایط تان آگاه کنید و به او آدرس محل سکونت تان را نیز بدهید. یک کلمه( اسم رمز) برای درخواست کمک بین خودتان داشته باشید. در مواقعی که احساس خطر می کنید یا فکر میکنید ممکن است خشونتگر برای شما تهدید جانی ایجاد کند یا به شما حمله ور شود، سریعا با فرستادن اسم رمز از دوست تان بخواهید با پلیس یا اورژانس اجتماعی تماس بگیرد.
• اگر به دنبال امکان مشاوره تلفنی بدون نوبت دهی قبلی هستید خط تلفن ۱۴۸۰ در تمامی استان ها بخشی جهت مشاوره روانشناسی ارایه میدهد ممکن است این شماره تغییر کرده باشد اما می توانید از ۱۱۸ شماره جدید مرتبط با استان خودتان را پیدا کنید که خدمات دولتی مشاوره ارایه میدهد. این مشاوره ها غالبا ًرایگان هستند.
برای ایمنی جسمی
• ببینید آیا می توانید محرک هایی را که منجر به خشونت می شوند پیش بینی کنید؟
• این موضوع به هیچ عنوان به این معنا نیست که شما مسوول یا مقصر خشونت هستید. با این حال شاید اگر بتوانید موقعیت هایی را که منجربه خشونت می شوند پیش بینی کنید، به طور موقتی بتوانید امنیت جسمی و فیزیکی تان را در دوران قرنطینه با فرد خشونتگر در یک محیط، کاهش دهید. این پیش بینی میتواند به آماده سازی شما برای حفظ امنیت تان هر چه بیشتر کمک کند. این واقعیت دشوار خشونت خانگی است که الگوی خاصی دارد. الگوهای سوء استفاده یا رفتارهای منتهی به خشونت را در ذهن تان مرور کنید. با توجه به این الگوها ، ممکن است شما بتوانید زودتر عمل کنید و از مکانها / موقعیتهای خاصی که احتمالاً خشونت در انها رخ می دهد دوری کنید.
• اگر در معرض خشونت فیزیکی شدید هستید سعی کنید در کیف کوچکی کارت شناسایی، پول، ژل ضدعفونی کننده، ماسک و دستکش، داروهای موردنیازتان، شارِژرموبایل ومقداری پول نقد آماده داشته باشید. شاید در شرایط اضطراری ، برای حفظ جان تان ناچار به ترک خانه شوید.
• سعی کنید همواره موبایلتان را شارژشده نگه دارید.
• اگر فرد خشونتگر برای تهدید شما از چاقو و وسایل نوک تیز یا خطرناک استفاده میکند یا از آنها نام می برد یا معمولا ً در هنگام عصبانیت به سراغ آنها می رود، بهترین راه این است که این وسایل را جمع آوری کنید و در جایی امن و دور از دسترس او نگه دارید.
برای ایمنی عاطفی:
• با کسی که درباره وضعیت تان می داند به طور مرتب صحبت کنید ( چت یا مکالمه، بسته به شرایط تان).
• با دوستان پشتیبان تان در ارتباط باشید – حتی در مواقع قرنطینه ، قرار تلفنی ، فیس تایم ، اسکایپ و غیره تنظیم کنید. دیگران نمی توانند آنچه شما نیاز دارید را بدانند مگر اینکه صریحاً به آنها بگویید. اگر می خواهید کسی فقط گوش کند و به شما نگوید چه باید بکنید – این را به آنها بگویید. از آنها بخواهید که فقط یک شنونده همدل باشند. شما می توانید بگویید: “من می دانم که شما واقعاً اهمیت می دهید و ممکن است پیشنهاداتی داشته باشید ، اما در حال حاضر من فقط به گوش شنوای بدون قضاوت شما احتیاج دارم. لطفاً سعی نکنید موارد را برطرف کنید یا به من نگویید که چه کاری باید انجام دهم. “
• از ذهن آگاهی و یوگا استفاده کنید. مراقبه های صوتی هدایت شده را دانلود کنید و از آنها برای مدیتیشن کمک بگیرید. مثال : https://anchor.fm/rastmard/episodes/ep-eaqqmm
• دوش بگیرید و یک فنجان چای بنوشید.
• ۱۰ دقیقه به موسیقی مورد علاقه خود گوش فرا دهید یا یک کتاب سرگرم کننده بخوانید – چیزی که باعث لبخند زدن شما می شود.
• در صورت امکان، در فضایی باز مانند پارک یا خیابان با حفظ فاصله دو متری از سایر افراد و حفظ نکات بهداشتی، پیاده روی کنید ( این بستگی به محل زندگی شما دارد).
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.