حکومت جنایت و چپاول و فقر و بیکاری و ارتجاع و عقب ماندگی باید از صحنه جامعه جارو شود. رای مردم سرنگونی این حکومت است. حاکمین خود به زبانهای مختلف اعتراف میکنند که مردم توهمی نسبت به انتخابات کذاییشان ندارند. هرروز از نظر سنجی ها و تریبونها و تجمعات تبلیغاتیشان صدای انزجار از حکومت به گوش میرسد. هرچه بیشتر اینها برای نمایش انتخاباتی شان تبلیغ میکنند، صدای اعتراض و انزجار و سرنگونی بیشتر بگوش میرسد. دانشجویان شعار میدهند نه شرکت، نه تحریم حضور در خیابان و با شعار دادن خبرنگاران “صدا و سیمای” رسوای حکومتی را از دانشگاه بیرون میرانند. تشکلهای کارگری اعلام میکنند که رای مردم محاکمه و مجازات دزدان و اختلاسگران و ستمگران است. بازنشستگان بیانیه میدهند و میگویند رای ما یک “نه” بزرگ به حاکمین، و رای به رفاه و برابری و آزادی است.
در شهرها و مناطق مختلف مردم پوسترهای انتخاباتی شان را پاره میکنند و آتش میزنند. مرتجعینی که بعنوان کاندیدا جرات میکنند در میان مردم ظاهر شوند با تعرض جوانان روبرو میشوند. زندانیان سیاسی از درون زندانها و شکنجه گاهها بیانیه میدهند و اعلام میکنند که ” این نظام و انتخابات‌هایش تنها بر خون میلیون‌ها جوان بی‌گناه استوار گشته است. و اضافه میکنند که “هرکسی که پای صندوق‌های رای می‌رود اثر انگشتش بر روی ماشه اسلحه‌ای که به سمت جوانان انقلابی شلیک می‌شود ثبت خواهد شد و نشان تاییدی بر نظام حاکم و جنایاتش می‌باشد.”. خانواده های قربانیان جنایات حکومت با صدای بلند علیه حکومتیان و تبلیغات انتخاباتی شان شعار میدهند و فریاد میزنند و مردم را به اعتراض به مضحکه انتخاباتی حکومت فرا میخوانند.
اینها همه صدای جنبش قدرتمند سرنگونی است که از تمام گوشه و زوایای جامعه و از جانب بخشهای مختلف مردم به گوش میرسد. میتوان و باید نمایش انتخاباتی را به شکستی مرگ بار برای حاکمین جنایتکار تبدیل کرد و سرنگونی شان را نزدیک تر نمود. پوسترهایشان را باید همه جا پاره کرد و به آتش کشید، کاندیداهایشان را بیش از پیش رسوا نمود و بساط تبلیغاتی شان را بر سرشان خراب کرد. روز انتخابات نمایشی حکومت را باید به هر شکل ممکن به روز اعتراض و تجمعات و فریاد سرنگونی و آزادیخواهی علیه حکومت تبدیل کنیم
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.