گمان می‌کنم که من قهرمانی و تقدس را زیاد نمی‌پسندم، آنچه برایم جالب است انسان بودن است. کامو
خدمت به مردم؛ نه خدمت به ایده‌ها. پوپ فرنسیس در کوبا ۲۰۱۵
شعار پیام کوتاه حاوی خواسته‌های اصلاحی گروهی برای رساندن به قدرت بامید برآورده شدن است. شعار در جامعه باز رسانه‌ای و قانون می‌شود. ولی در جامعه بسته سرکوب می‌شود. سازمان سیاسی بنا به برنامه خود برای سهم خواهی در قدرت و برای بسیج مردم شعار را تعیین می‌کند.
شعارها صف اعتراض، اعتصاب، تظاهرات را همآهنگ می‌کنند. در سده ۲۱ شبکه‌های مجازی اینستاگرم، تلگرام، فیسبوک، تویتر با تلفن همراه برای برنامه ریزی، سازماندهی، مستندسازی بکار روند. اندازه پلاکاردها با آزادی مدنی قانونی تناسب دارد. در اختناق کوچک و در آزادی به عرض خیابان‌اند. در تظاهرات سیاسی جلوی کارخانه کبریت سازی و دخانیات خیابان قزوین ۱۳۳۱ پلاکاردها مانند علم و کتل عاشورا به عرض خیابان بوده؛ با فریاد غرا و مارش کارگران از پیاده روها تحسین برانگیز بودند.
شعار گفتاری، نوشتاری، رفتاری است. شعار نویسی روی پارچه، کاغذ، تصویر حمل می‌شود. پلاکارد در تظاهرات رسمی بطول خیابان بوده؛ در اعتراض خودجوش بشکل مربعی حاوی شعار بر عصا منگنه‌اند. شعار با دیوار نویسی دائمی شود. رفتار شرکت کنندگان نخست مسالمت آمیز بوده؛ در پایان با درگیری، گاز اشگ آور، تیراندازی سرکوب می‌شود. مارشالها دیوار حفاظی در برابر تهاجم می‌شوند. در تظاهرات اعلانیه و برگهای توضیحی هم پخش می‌شوند.
شعار بیان اجتماعی، امیال پنهان، پندارهای سازندگان شعارها، دم گرفتن اعضا در اجتماع است. هر شعار یک سازنده، پیام/ محتوا، فرم، مخاطب، عملکرد، نتیجه دارد. سازنده آن را بداهه سرایی یا قبلا با نظر سران محفل سیاسی می‌نویسد. هر شعار ۲ مخاطب دارد: حاکمیت برای رسیدگی به خواستها و مردم برای سازماندهی و فشار بر حاکمیت. در خاورمیانه حاکمیت مطلقه خواستهای مردم را سرکوب کرده؛ آنها انباشته شده به انقلاب یا فروپاشی رژیم منتهی شود. بخاطر استبداد شعارها غلو، آرایه‌های ادبی چون مجاز و استعاره؛ در اکثر مقالات فارسی احساسات غالبند.
هر شعار محتوا و فرم دارد. محتوای شعار چکیده کلامی وضع خاص طبقه، کشور، جهان در لحظه است. فرم شعار مانند هایکو ولی آهنگین، با قافیه، انگیزاننده است. فرم ساده، قافیه، ریتم هجایی کپی زبان محاوره شعارها ناشی از غریزه هنری ایرانی است. گاهی شعار یک بیت بچگانه هجایی است که ایده کلی را در خود دارد. شعار مانند ضرب المثل، ابیات پداگوژیک/ تربیتی سعدی، دگم ابدی، کد اخلاقی است. می‌توان در بازه‌های زمانی مبارزات شعارها را در علل، نتایج، پیشرو بودن بررسی کرد.
در استبداد مطلقه دینی محور آرمانی محافظه کاران، ائمه جمعه، بیت ولی، اصولگرایان با ایجاد دشمن، نظام گذشته گرا را تثبیت می‌کند. این محور آرمانی خارج از سرمایه جهانی گاهی نرمش قهرمانانه، تعامل تاکتیکی، پذیرش قدرت دیگر را نشان می‌دهد. استبداد مطلقه به شعارهای آرمانگرا، تقلیلگرا، تجریدی دامن می‌زند. کیسینجر پرسید: آیا ایران انقلابی است یا یک کشور؟ سلیمی نوشت: نظام توتالیتر یک ویژگی بارز دارد- در آن ایده و پیشوا یکی پنداشته می‌شود. رهبر زندگی ساده در تقابل با تفرعن شاه و تجمل سلمان سعودی داشته؛ قدرت و ایده الوژی در خدمت استراتژی بکار برد.
اعتراضات خیابانی باید طرفدارانی در حاکمیت داشته باشد تا به خواسته‌هایش برسد. در استبداد مطلقه اعتصابات، تظاهرات، اعتراضات در حاکمیت حامی نداشته؛ رسانه‌ها، اجرای قانون، نهادهای مدنی ضعیف‌اند. لذا سرکوب می‌شوند. برای همین است که حکومت باید فروپاشیده یا سرنگون شود تا تغییر دلخواه مردم روی دهد. در الجزیره و سودان دیکتاتور به زندان افتاده؛ مردم با ارتش دولت ائتلافی در نیمه دوم ۲۰۱۹ ساختند.
در ایران اعتراضات خیابان “خس و خاشاک و فتنه” خوانده شده؛ در لیبی قذافی معترض را “موش” غیرآدم نامیده؛ در سوریه معترض “مزدور اجنبی” خوانده شد. اعتراضات طالبان و داعش وهابی در افغانستان دولت و آمریکا را به جنگ داخلی کشانده‌اند.
در دمکراسی با روند اصلاحات بموقع دولتمردان مطالبات، اعتراضات، تظاهرات در رسانه‌ها مندرج شده؛ سپس به قانون اجرایی تبدیل می‌شوند. رابطه با آمریکا مدرنیسم را تقویت کرده؛ اقتصاد را شکوفان می‌کند. نمونه: کره جنوبی، ترکیه، چین. هزینه دشمنی با آمریکا در ۴۰سال تا ۲ تریلیون دلار برآورد می‌شود.
اصولا تظاهرات خیابانی استوار بر مطالبات اقتصادی عاجل ۲گونه‌اند: سازمانی بوسیله حزب یا نهاد مدنی؛ خودجوش. نیابتی چهار ویژگی جنبش خودجوش را اینگونه نوشت: صاحب ندارند، سازمان ندارند، هدف ندارند، بی دنباله‌اند. در مقابل تظاهرات تشکیلاتی را یک سازمان برنامه ریزی می‌کند. در جامعه بسته تظاهرات با سرکوب رکن قوه اجرایی، به قوه مقننه و قضاییه ربط نیافته؛ ولی در جامعه باز در بازه زمان وکلا آن را به ۲ قوه دیگر ربط می‌دهند.
شعار باید قانون مربوطه پدید آورد؛ و گرنه حرف بلند گروهی در خیابان است. رسانه‌ها آن را به حاکمیت می‌رسانند. عمل طرد، دو جناح حکومت را صفر می‌کند که غیر واقعی است؛ زیرا حکومت تبلور طبقات، اقتصاد ملی، ابزار سرکوب دولت را بر می‌گیرد. در سازمان مخفی برنامه سیاسی، شعارها، شخصیت رهبران، ذات کادرها و نیاز اعضا باید بررسی شوند. شعار اصناف و اقشار بیرون از حاکمیت برای بسیج گروه‌ها ست که در بحران حاکمیت می‌توانند قدرت سیاسی را قبضه کنند تا پیوستگی بجا ماند.
شعارها از کجا می‌آیند که در مغز جوانان پیرو لانه کرده؛ آنها را تا آخر خط می‌برند؟ پیروان با استعداد شعری، پذیرای شعارها بودند. شعارهای سازمانهای برونمرزی بدون درک نظام موجود در ایران یا سرمایه جهانی، شعارهای عاریه از شوروی-سوسلوف، چین-مائو، آلبانی-انور خوجه، و نه هند، آمریکا، کانادا بودند. مانثلی رویو، پکن رویو، میلیتانت، نشریات حزب توده که ترجمه‌های ادبیات سیاسی مسکو بودند- آبشخور این شعارها در رقابت نفسگیر سازمانهای مخفی انقلابی خارج بودند.
مرکزیت احزاب از منابع گوناگون در فوق برخی مفسران در احزاب برادر یا نشریات چپ و نظرات عرفانی، مکاشفه‌ای، اشراقی شعارها را گرفتند. سازمانها شعار را چون ورد ایمانی تکرار می‌کردند. باید شمار عضو در محفل، نهاد، سازمان، حزب در شرایط خاص بیان شود. این شعارها در ارگان سازمان منظم، مکرر، بی تغییر نشر می‌شدند. در نشریه چند نفر با پشتیبانی کمیته مرکزی مقاله‌های کلیدی را می‌نوشتند.
نویسندگان استعدادهای زیر را دارند: خواندن متون مورد علاقه کمیته مرکزی، بیان قوی، فوت و فن تشکیلات، سازگاری با تصمیمات رهبری، سبک نگارش موثر در پیروان. پذیرش شعارها، پیدایش باور، ایمان، اجرای کدهای اعتقادی، فرد را آماده تحمل شکنجه، رودرویی با اعدام، مرگ، سختی می‌کند. کد، فرمول، لوح، دستور، فتوا، فرمان- جمله امری یا نهی برای کردار فرد است. نمونه: ده فرمان موسی: احترام اولیا؛ قتل، زنا، دزدی نکن.
هر شعار مخاطب، عملکرد، نتیجه دارد. نتیجه می‌تواند کوتاه مدت یا در آِینده باشد. معمولا مطالبات اقتصادی زود برآورده می‌شوند. مطالبات سیاسی تا از روند مقننه بگذرند و به قانون اجرایی درآیند، طول می‌کشند. نمونه: آاز الغای بردگی ۱۸۶۲ تا حق رای سیاهان در ۱۹۶۵ یک قرن طول کشید. عملکرد شعار هم می‌تواند زود مانند تخریب بانک یا دیر مانند رفراندوم باشد. نتیجه شعار می‌تواند به درگیری با پلیس یا روند قانونگزاری برسد.
آیا شعار اجرا می‌شود؟ روشن است که اجرا با قبضه قدرت سیاسی یا ائتلاف ممکن است. لذا بررسی شعار بدون در نظر گرفتن اجرای آن، تمرین ربط حرف برنامه با عمل جنبش اجتماعی است. اجرا، شعار را در جامعه مادی کرده؛ از کلام به ماده بدل می‌کند. “سرنگونی شاه” شعار سازمانهای مسلح از دهه ۱۳۴۰ بود که انقلاب آنرا در بهمن ۱۳۵۷ اجرا کرد.
سازمانها یا اثباتی این شعارها را پذیرفته یا سلبی آنها را در کل نفی کنند. در انقلاب ۵۷ شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» را همه سازمانها پذیرفته که نقطه گره تقاطع نیروها شد. مبارزه با امپریالیسم یا شاه وابسته به آمریکا تا حدی ظاهر جهانی مطلوب شوروی، احزاب چپ غربی، سازمانهای چپ ایرانی بود. این شعار در نهایت سرمایه داری دولتی شبیه کوبا در انزوا را ببار می‌آورد. آمریکا پرزیدنت را بخاطر تقاضای کمک خارجی بنفع انتخابات ش، در دسامبر ۲۰۱۹ استیضاح و با خواست کنگره و سنا بر کنار کند. ولی کمک به کودتا بضد ۱۰ها دولت قانونی مانند دکتر مصدق، دکتر سوکارنو، دکتر آلینده را نادیده گیرد.
آموس اوز نویسنده اسراییلی. همو نوشت: “هرچه امور پیچیده تر شوند، عوام به ساده گرایی بیشتر میل می‌کنند. پیش بینی ناپذیری بهترین پیش بینی است- در خاور میانه. ” پس از نطق در لاهه ۹ ژوئن ۱۹۵۲ یا ۱۹ خرداد ۱۳۳۱ مصدق به تهران برگشت؛ در کوچه و خیابان بچه‌ها دم می‌گرفتند: آب اومد، آب اومد. / دکتر مصدق اومد. / با کشتی نفت اومد.
در این شعار فروش نفت برای ارز خارجی از قلم افتاده. ولی انگلستان با تحریم فروش نفت ایران، فروش قرضه ملی برای هزینه دولت، وضع بد اقتصاد را تحمیل کرد. مضیقه مالی دولت و کمبود کالا واقعیت بودند. زیرا با تحریم، کشتی نفتی در خرمشهر نمی‌توانست پهلو بگیرد. تحریم به ناامیدی مردم می‌انجامد. شعار دیگر برای سخره دولت کوتاه قوام بود: قوام فراری شده. / سواری گاری شده. این شعار با استعاره گاری علیشاه برای توزیع آب قنات آشامیدنی پیش از لوله کشی بود.
در انقلاب بهمن شعارها غیراقتصادی، دینی، ضد آمریکا – متعددتر، سراسری، مداوم بودند. تکرارهای روزانه حنجره‌ها را خش دادند. شب هفت، چهلم شهیدان، عزاداری مُحرم، نوار کاست خطبه‌های رهبر، الله اکبر بر بامها هم محتوای تقاص قبیلگی داشتند. آنها هم شکل دسته راه اندازی با علم و کتل، دم گرفتن صف مردم، مویه و خشونت- هویت بنانگرایی و رجعت شیعی را نمایان کردند.
دسته‌های عاشورایی راهپیمایان شعار را به سیاق نوحه سینه زنی، زنجیر زنی، با میان داری سر داده؛ مرد و زن، دم می‌گرفتند. رفع اخنتناق ۲۵ ساله صدای مردم را چون میکروفون غرا کرد. شعار نوحه شد:ای شاه خائن /آواره گردی / کُشتی جوانان وطن /آه واویلا. منبع: محمد رهبر.
مهندس بازرگان شعارهای انقلاب بهمن را ۴ دسته کرد: ۱-ضد استبداد. ۲-انقلاب و جمهوری اسلامی. ۳-حمایت از رهبری امام. ۴- بزرگداشت یاد گذشتگان. هر ۴ دسته را جمهوری اسلامی اجرا کرد. شعار آخر برای مردگان خودی رعایت می‌شود. شعارهای انقلاب اسلامی را محمد رهبر، محمد حسین پناهی، منوچهر محمدی، نجف‌زاده گردآوری کرده؛ تحلیل محتوا، ماهیت، چگونگی بازتاب آنها را نوشتند.
شعار ۲نوع است: ۱- تهییجی برای شوراندن جمعیت توان برانگیختن عاطفه مردم و تشویق به پیوستن به صف خواستها یا انقلاب است. نمونه: “مرگ بر فلان” که نفرین، عاق، خرافی، عاطفه منفی است. ۲- تبلیغی برای برنامه سیاسی سازمان دراز مدت بنا به علوم اقتصاد، اجتماع، شرکت در حاکمیت، پیشرفت جامعه، سازگاری با همسایگان است. نمونه: “اتحاد، مبارزه، پیروزی” کنفدراسیون که تبلیغ منشور آن بود.
اعتراض مردم به خشم سرکوبگران در قتل و زندان گیر افتاده‌ها می‌رسد. دولت معترض را آشوبگر، اغتشاشگر، فتنه گر، مزدور خارجی و از اشرار نامد. بزرگترین تبلیغ از منبر امام جمعه تهران است. سپس برای اقتدار نظام دسته‌ها بنفع نظام راه می‌افتادند. گاهی لباس شخصیها، امنیتیها، موتور سوارها، وانتیها، تک تیر زنهای بام بجان تظاهرکنندگان می‌افتند. در نهایت قطع اینترنت رویدادهای خیابان را در اخبار به خارج تاریک می‌کند.
در تاریخ نگاری تنها شعارها را نباید ملاک قرار داد. شیوه اجرا و نتیجه آنها هم باید بررسی شده تا صحت و سقم، سود و زیان، اجرا و طرد آنها روشن شوند. نمونه اجرا، استقلال از دول استعماری و لغو کاپیتولاسیون پس انقلاب ۵۷. کاربرد شعار در تاریخنگاری، جامعه شناسی، بررسی قیاسی انقلابات مفید است. شعارهای هر بازه زمانی برای مطالعات سیاسی گذشته، نوشتن تاریخ، تحلیل جامعه مناسب‌ند.
بررسی زمان و زبان شعار برای آیندگان، نتایج تاریخی، مقایسه با دیگر ملل چراغ قوه انداختن به ضمیر مردم روزگار گذشته است. البته اکنون تظاهرات در فیلم، ویدیو، پادکست، عکس ضبط و نشر می‌شوند. برای تدوین تاریخ مبارزات، تقویم رویدادها، خاطرات زندان، گزارشات حقوق بشر سازمان ملل بکار رفته؛ تا به کنه ذهن سرکوب شدگان و سرکوب گران پی برد.
گاهی حاکمان، ویراستاران، ناشران سند را بدون ذکر دلایل دستکاری می‌کنند. علل شجاعت، ایثار، ایمان، تحمل شکنجه، مقاومت تا سر حد مرگ را می‌توان در این اسناد یافت. در اوین زندانی را در انفرادی از جهان خارج جدا کرده؛ تنهایی، درد شکنجه، توهین به عصمت فرد، ترساندن از اعدام، شگردهای ضد مقاومت‌اند. در فرقه هم این گونه شگردها برای شستشوی مغزی بکار روند.
دولت نهایتا گورهای گروهی بی نشان اعدامیها را پنهان کنند. فرانکو هم در جنگ داخلی ۱۹۳۹-۱۹۳۶ اسپانیا غیرخودیها از جمله شاعر جهانی، گارسیا لورکا را در گورهای بینام پنهان کرد. فرانکو راست افراطی یا فاشیست بود که مخالفان را سرکوب کرد؛ ولی زیرساختهای سرمایه داری را تحکیم کرد که در دور بعدی دمکراسی از ۱۹۷۵ نضج گرفتند.
شعار‌ی تواند در بازه زمانی تغییر کرده؛ چون جهان در تغییر است. نمونه: مرگ بر امپریالیسم عصر جنگ سرد به مرگ بر نئولیبرالیسم کنونی. در سده ۲۰ آمریکا از صلح گستری به جنگ افروزی گذار کرد. شعار ضد امپریالیسم انقلاب در پی تغییر نظم سرمایه جهانی و ضربه به ابر قدرت اول نبود.
رهبر انقلاب در اسناد اخیر قول قبول صدور نفت، حوزه نفوذ روسیه نشدن را به آمریکا داده بود. ایران با ۸۰٪ جمعیت روستایی شیعی بود که در ۴ دهه گذشته به اقتصاد رانتیر کنونی رسید. اقتصاد آمریکا بنا به نرخ رشد سالانه افزایش دارد. محافل ۷ رنگ روشنفکری ضمن قبول یکدیگر در عمل بضد “غربزدگی” بودند.
ضد امپریالیسم شعار مرحله‌ای در چین و ویتنام مد بود. ولی در ایران انقلابی بضرر مردم و کاهش ۴۰٪ اقتصاد ملی متکی به نفت شد؛ ارزش دلار از ۷ به ۱۵۰۰۰ تومن در ۴دهه جهش کرد. ویتنام پس از پیروزی در جنگ و بیرون راندن ارتش اجنبی و چین با پیروزی خط دن شیاپینگ بر باند ۴نفره همسر مائو با آمریکا مناسبات نزدیک تجاری دارند. در فلسطین و ایران این شعار جز فقر چیزی ببار نیآورد. بدون این شعار ایران می‌توانست مانند ترکیه جزء جی ۲۰ بوده؛ زحمتکشان آن در رفاه باشند.
در انقلاب بهمن ۲ شعار مرکزی نه اقتصادی بلکه سیاسی بودند: “مرگ بر شاه” و “استقلال با جمهوری اسلامی”؛ نه رفاه و آسایش. انقلابیون عرفانی بوده؛ برنامه‌ای برای بهبود اقتصاد نداشته؛ به اقتصاد اولویت ندادند. آنها جادو شده؛ در این توهم، پنداشتند: انقلاب اقتصاد را سر و سامان می‌دهد.
تنها شعار اقتصادی نشریات چپ، این بود: نان / مسکن / آزادی. آنها قبلا توهم مسلحانه را در شعار زیر سر داده بودند: با پتک کارگر، با داس برزگر/ شاه ترا می‌کشیم. رهبر با ذکاوت وعده آب، برق، مسکن مجانی داد. او شعار “اقتصاد مال خره” را با الویت جنبه سیاسی رفع کاپیتولاسیون، استقلال، بنیانگرایی شیعی، سرکوب منقدان طرح کرد.
تضاد اقتصاد وابسته به نفت با سلطه جهانی آمریکا، تضاد دگمهای شیعی با هنجارهای جهانی مانند پوشاک و حضور زنان در استادیوم ورزشی هنوز هم حل نشده‌اند. گرچه با نئولیبرالیسم، تضیع حقوق کوخ نشینان، ویژگی ایران شده؛ به دهک تحتانی با یارانه ناشی از درآمد نفت و دهک فوقانی با فساد ساختاری کمک می‌شود. ولی لایه میانی شامل طبقات مدرن عقب می‌افتند. البته در دهه ۱۹۷۰ تجربه بنیانگرایی شیعه ولایت مطلقه فقیه، امارت سنی طالبان و خلافت داعش، حتی جمهوری اسلامی پاکستان هنوز رخ نداده بودند.
شعار سرنگونی شاه در راس ساواک، بمثابه عقیمی ۳ قوه، همه گیر بود. همه جامعه از دولت، ارتش، کارگران، اقشار دیگر شخص شاه را دشمن خواندند. علت این امر استبداد، تفرعن و شخصی شدن حکومت پهلوی، تعطیل بکل قانون اساسی مشروطه بود. در فرد شاه با اختلال شخصیتی تفکیک ۳ قوه مخدوش بود. نهادهای حکومت در شاه تمرکز یافتند.
در واقع خودکامگی شاه، دیوار میان او و مردم را زایل کرد. شعار مرکزی سازمانهای مسلح دهه ۱۳۵۰ سرنگونی سلطنت بود که فریاد سراسری در انقلاب شد. عقده امپراتوری ایران در فرهنگ ضدخارجی یا کل استعمار پنهان بود. نقد این سازمانها برای دفاع از منافع و رفاه زحمتکشان است؛ از جان گذشتگی، پایداری، شجاعت اعضا اسطوره‌ای‌اند. بخاطر استبداد مطلقه این سازمانها نتوانستند در خدمت اقشار و طبقات دلخواه فعالیت کنند.
برای گروه عظیمی- از اسلام درباری نصر، شایگان، نراقی تا حوزویان، مطهری، شریعتی، مجاهدین، طالقانی- خواست بازگشت به اسلام بود. چه چیزی را مردم نمی‌‌خواستند شعار مرکزی در خیابانها، اعتصابات، مساجد بود. اما شعار چه می‌خواستند در تجرید مبهم “جمهوری اسلامی” بعد ولایت فقیه با جامعه توحیدی در سرمایه جهانی نهان بود.
“جمهوری اسلامی” مبهم بود؛ چون نه در پاکستان نه در اروپا این نوع جمهوری در تاریخ ثبت نشده بود. روبنای ولایت فقیه مانند امارات کویت و خلافت عربستان در روند ۴۰ ساله تحت فشار سرمایه جهانی شکل گرفت. https: //www. khabarfoori. com نگاهی تحلیلی بر شعارهای انقلاب اسلامی
تظاهرات امنیت حاکمیت را بچالش می‌کشد. حاکمیت آنرا شدید سرکوب می‌کند. نمونه: ۱۵خرداد ۴۲، آبان ۹۸. گاه هم نرمش نشان می‌دهد. اعتراضات نخست از مطالبه کوچک اقتصادی آغاز شده؛ سپس بهمن وار سیاسی برای بهبود جامعه و در نهایت انقلابی خواهان تغییر حاکمیت می‌شود. نمونه۱: تظاهرات ۴ روزه لبنان از ۱۶ اوت ۲۰۱۹ نخست مطالبات اقتصادی بوده؛ اکنون با تغییر نخست وزیر سیاسی شده: کاهش ۳۷٪ بیکاری و فساد، خواهان عدالت.
ولی ایجاد کار تابع ایجاد کارخانه و سرمایه است. نمونه ۲: تظاهرات هزاران عراقی در اعتراض به بیکاری، فساد دولتی و نبود خدمات عمومی ۲ اکتبر ۲۰۱۹ ادامه دارد. نمونه ۳: اعتراضات مردم شیلی در اکتبر ۲۰۱۹ با اعلان استعفای آتی نخست وزیر، بضد افزایش نرخ مترو در پایتخت بود. نمونه ۴: اعتراضات آبان ۹۸ در ۱۰۰ شهر با قتل بیش از ۳۰۰ نفر سرکوب شد.
با تاخیر، دولت نرخ را بالا نبرد. ولی تاخیر مطالبه اقتصادی را سیاسی کرد. اکنون مردم خواستهای سیاسی اصلاحات مالیاتی، قوانین کار، تامین اجتماعی در سراسر کشور را در خیابان آورده‌اند. دولت شرایط اضطراری، آوردن ضد شورش به خیابان، دستگیری فله‌ای معترضان، محدودیت حق تجمع به درگیری سیاسی با اعتراضات افزود.
در ۲۰سال گذشته ۴ بحران کشور دانشجویان ۷۸، جنبش سبز ۸۸، اعتراضات در ۱۰۰ شهر ۹۶، گرانی ۳برابر بنزین و گرانی اقلام مصرفی در ۲۹ استان در ۹۸ رخ دادند. همه راههای به روم یعنی ولی مطلقه ختم می‌شود. تحریمهای پسابرجام و اعتراضات آبان اعتدالگراها و اصولگراها را متحدتر کردند. تحریمها اعتدالگراها را تضعیف کرده؛ شرکت مردم در انتخابات آتی را کم کرده؛ اصولگراها اقبال بیشتر می‌یابند.
در شرایط کنونی تحریم، تظاهرات سران ۳قوه و نهادهای حاکمیت را متحد کرده؛ به ولی مطلقه ختم می‌شوند. نظام دسته‌های طرفدار خود را بخیابان می‌آورد. اعتراضات خیابانی با درگیری، سرکوب از اقتصادی به سیاسی تبدیل شده؛ به دستگیری، قتل، زخم می‌انجامد.
در تظاهرات دی ۹۶ در ۱۰۰ شهر شعار برای “فلانی روحت شاد! ” یک مرده گذشته گرایی دینی احساسی ناشی از “لا لحب علی بل لبغض معاویه” بود. زیرا او را انگلیس بدون هیچ مقاومتی به آفریقا تبعید کرد. شعار در باره پهلوی ۱ بیانگر عاطفی گروه شعار ده در صف تظاهرات است. اگر آنها سواد تاریخی داشتند؛ باید آزادی از شهریور ۲۰-۳۲ یا بهار آزادی ۱۳۵۷-۱۳۶۰ را شعار می‌دادند. بخشی از اپوزسیون برخی شعارها را عاطفی گزیده؛ بازگویی کرده؛ آن را به آینده، بدون ابزار اجرا تعمیم می‌دهند.
پراتیک سلطنت، ولایت، فرقه محک حقیقت شعار در استبداد یک سده آنهاست. در فرقه گرایی بر مخفیگرایی رایج، غیبت رهبر هم قوز بالا قوز شده که حکایت از عدم شفافیت و پاسخوگویی است. دانشجویان ۱۶ اذر ۱۳۹۸ شعارهای رادیکال، سیاسی، طبقاتی، منطقه‌ای، سلطه جهانی بر علیه همه سرکوب‌ها، تبعیض‌ها، استثمار سرمایه داری، خرافه در دولت دینی، فساد دادند. دانشجویان سطح تئوریک بالاتر از فقیران و جوانان در تظاهرات خیابانی نشان دادند: مجاهد، پهلوی، دو دشمن آزادی.
این شعار به گذار از اقتدارگرایی به دمکراسی نزدیک تر است. اتفاقا هیچ کدام از شعارها، مطلوب اپوزپسیون راست، محافظه کار، اپورتونیست، لیبرال، مجاهد، جمهوری خواه، سلطنت طلب نشد. آنها را از مرحله اقتصادی عاجل و حرف خیابانی به تجرید براندازی و عمل جاده صاف کنی برای رسیدن به قدرت مطلقه پرتاب می‌کند. شعار رد “اصلاحطلب، اصولگرا” نپذیرفتن تعامل با حاکمیت منجر به جنگ داخلی می‌شود. نمونه: لیبی، سوریه. http: //www. lajvar. se/۱۳۹۸/۰۹/۲۰/۸۸۵۲۱/
در اعتصابات محل کار، تظاهرات خیابانی، اعتراضات در شبکه‌های اجتماعی- شعارها مطالبات اقتصادی و اجتماعی‌اند. شعار حرف است که مدیران، وکلای مجلس، دولتمردان باید آن را به یک قانون برای اجرا تبدیل کنند. حرکت حرف به قانون کند است. شعار رفع تبعیض جنبش مدنی مارتین لوتر کینگ به متمم قانون اساسی آمریکا به حق رای سیاهان در دهه ۱۹۶۰ یعنی یک سده پس از الغای بردگی رسید.
اصلاحات کند، مانا، تعاملی است؛ انقلاب تند، خشن، زودگذر است. تظاهرات تبلور خشم مردم است که خودجوش بخاطر یک مطالبه خاص یا با ۲نوع رهبری ملی حزب و میدانی است. این رهبری در تعیین شعارها، زمان، مکان، درگیری با ضدشورش می‌باشد. حمایت عمق با پیگیری گروه ایثارگر و وسعت یعنی گستردگی اقشار فراگیر دارد. در انقلاب نخبگان ۱۰٪ امل ایران ۸۰٪ عوام را داشتند.
در کشورهای خاورمیانه اپوزیسیون با آغاز نافرمانی مدنی مسالمت آمیز سرکوب خشن می‌شود. از تظاهرات سودان، لبنان، عراق حاکمیت ایران عبرت گرفت. مهار گسترش اعتراضات خودجوش در ۱۰۰ شهر، با درگیری جوانان با لباس شخصیها و سپاه زود پایان یافت. رژیم هم تظاهرات طرفداران خود را در برخی شهرها راه انداخت. از ۱۳۹۶ تا کنون ۴۲۰۰ اعتراض در ۳ سال در ایران ضبط شده.
مرکز مطالعات استراتژیک نوشت: آلمان شرقی با بزرگترین نهاد امنیتی دولتی، سقوط کرد. دیکتاتورهای تاریخ به زیر کشیده می‌شوند. دیکتاتور رومی قرن ۱م، به فردی را که تبعید کرد، گفت: برو ماه را برایم بیآور. آلبر کامو در کالیگولا، ابراز کرد دیکتاتور تنها قدرت مطلقه نیست بلکه خواستهای غیرواقعی هم دارد.
دیکتاتوری ایده الوژیک امکان بقای طولانی در منطقه را ندارد. نمونه: امارت طالبان افغانستان، خلافت داعش عراق، حاکم مطلقه بشیر سودان. اراده مردم اگر در خیابان اکثریت، ادامه دار، دامنه دار باشد؛ دولت یا رژیم ساقط می‌شود. آستانه خستگی برای پلیس، امداد، ثار الله وجود دارد که سرکوب را کمتر کنند. بمرور حامیان نظام ریزش کرده؛ تفرقه در حاکمیت پدید می‌آید.
قدرت بنا بر مطامع ش روایت را تغییر می‌دهد. بنا بر یک مثل آفریقایی: تا زمانی که شیر باسواد شود؛ هر روایت شکارچی را ارج می‌گذارد. رسانه‌ها اخبار اعتراضات را سانسور، تحریف، کتمان کرده؛ آن را مداخله خارجی قلمداد می‌کنند. خبرگزاری فارس با مصونیت از حاکمیت عکسی از اعتراضات گذاشت. ولی تظاهرات با برچسب اشرار، اخلالگر، فتنه گر، خارجی زده؛ منکر سختی معیشت مردم شد. برای پیروزی، تظاهرات باید اعتصابات سراسری را در پی داشته باشد.
شورای امنیت ملی رابطه ایران را با خارج گسست. لذا ترابری خبر به خارج را خاموش کرد. نبود خبرنگاران خارجی در شهرها، بازداشت نخبگان، حضور گسترده ضدشورش- بر خبر رسانی واکنش مردم به گران شدن بنزین سرپوش گذاشت. علت و هدف اعتراضات اقتصادی، فساد، بیکاری، مداخله در کشورهای همسایه، استبداد دینی‌اند. ولی سرکوب آنها با قهر، گلوله، زندان انجام می‌شود. روشهای اعتراض، نافرمانی مدنی، اعتصاب، مسالمت آمیز‌اند.
نهادهای بین المللی حقوق بشر، رسانه‌های غربی، اخطار دول غربی به توقف سرکوب، تحریم آمران شکنجه در غرب رسانه‌ای می‌شوند. به جای حمایت زبانی کشکی و تهدید حمله‌ی نظامی بدعاقبت، آمریکا به ایرانیان دسترسی بر اینترنت را با ماهواره، موج میکرو، بیسیم برساند.
در شهرهای بزرگ شهرداری مجانی برای توریستها؛ نیز در مناطق دور از شهر اینترنت تجاری، پر سرعت، بیسیم، ۲طرفه، ماهواره‌ای مخابراتی با بسآمد ال، سی، ک یو، ک آ وجود دارد. یحیی نژاد مدیر شرکتی است که برای سه سال است که با هدف دسترسی همگانی و آزاد اطلاعات، محتوای اینترنت را به طور رایگان و از طریق دیشهای ماهواره توسط سرویسی به نام «توشه» به دست کاربران در داخل ایران می‌رساند.
شرکت اپل با به کارگیری مخفیانه یک تیم مهندسی می‌خواهد با بهره‌گیری از فناوری ماهواره‌ای، داده‌های اینترنتی را مستقیما به تلفن‌های همراه آیفون برساند بدون اینکه نیازی به شبکه بیسیم باشد. در آغاز ۲۰۲۰ نخستین گروه از هزارها ماهواره ارتباطی به فضا پرتاب می‌شود. هدف، ایجاد دسترسی اینترنتی در سراسر جهان است. آیا ارتباط اینترنت ماهواره‌ای در ایران امکان پذیر است؟ farsi. euronews. com
امید به بهبودی فقر ۴۰٪ جامعه زمینه تظاهرات است. در تظاهرات احساسات مثبت فریاد مطالبات و منفی خشم و نفرین به مقامات دیده می‌شوند. تظاهرات با مطالبه اقتصادی آغاز شده؛ با درگیری سرکوب به خشم مردم می‌انجامد. دیدن ویدیوها در تشکل و همصدایی شعار فرد را بر می‌انگیزد.
نیروهای سرکوب، یگانهای امنیتی امام علی، سپاه، بسیج، ضدشورش به مردم یورش بردند. گروه معترضان را درجا دستگیر در نفربر کرده؛ بردند. واکنش نظام به تظاهرات آبان ۹۸ منفی بوده؛ ولی واکنش اپوزیسیون مثبت است. عناصری به تخریب، آتش، پرداختند. آتش در بانکها، تخریب ایستگاههای بنزین، غارت مغازه‌ها هم رخ دادند. آتش زدن پمپ بنزین مهدیه در شهریار بود. قطع اینترنت و ارتباطات الکترونیک شبکه‌های مجازی اجتماعی را خاموش کرده؛ به تجارت الکترونیک ضرر زد. برخی شعارهای آبان ۹۸: نترسید، نترسید/ ما همه با هم هستیم. ماشین ت و خاموش کن/ اهوازیها واویلا ست. حمایت، حمایت/ پیروزی ما پیداست. نیروی انتظامی/ تشکر، تشکر. تبدیل جمهوری ایرانی.
منابع. ۲۰۲۰/۰۱/۰۳ WPواشنگتن پست
https://www.radiofarda.com/a/iran-usa-war-scenarios/30183431.html آرین
کدکنی در “جامعه استبدادی” نوشت: تجاوز در حریمِ کلمات در جامعۀ استبدادی چنان راحت انجام می‌شود که خیلی به‌آسانی می‌توان کلمه «پاپ» را -که مفهومی منحصر به فرد و هیچ‌گاه در تاریخ دو تا نبوده است- اندک‌اندک بر هر دربان و کشیشی، اطلاق کرد. این تجاوز به حدود کلمات را تا آن‌جا گسترش داد که در هر روستایی چندین پاپ در عرض هم وجود داشته باشند.
همان‌طور که در جامعه استبدادی می‌توان به حقوق افراد تجاوز کرد به حدود کلمات هم می‌توان تجاوز کرد. همان‌طور که در جامعۀ برخوردار از آزادی و قانون به حقوق افراد نمی‌توان تجاوز کرد، به حدود کلمات هم نمی‌توان تجاوز کرد. از این روی زبان قلمروی است که از مطالعۀ در آن می‌توان به حدود رعایت حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی موجود در آن جامعه پی بُرد.
{در نسبت دادن القاب غلو شده به مافوق} جای هر کلمه را با همسایه‌های آن و با مدارجِ بالای آن به‌راحتی می‌توانید عوض کنید. نه مخاطب شما از این بابت احساس شرمساری خواهد کرد. نه جامعه شما را مورد انتقاد قرار خواهد داد که این کسی را که تو مثلاً فلان عنوان را به او داده‌ای، او دارای چنین مقامی نیست.
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.