ما هیچکس را «جلوی دوربین» نمی‌بریم و سپیده هم این را نمی‌خواهد!

افشاگری‌های شجاعانه سپیده قلیان علیه جنایات رژیم اسلامی سرمایه در زندانها و شکنجه‌های خونین برای اعتراف سازی و «مستند سازی» ‌های خونین تر بی شک یکی از رویدادهای مهم و آگاهگرانه در تحولات سیاسی جاری است. افشاگری هایی که، همچون موارد قبلی پس از اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه توسط سپیده قلیان و اسماعیل بخشی که وزیر اطلاعات را به مصاف طلبید، برای همیشه این «مستند سازی» ‌های خونین را به مثابه یکی از ابزارهای اعمال سلطه استبداد، در ابعاد میلیونی بی آبروی ساخت و شکست داد و سوزاند.

 

 

در ادامه این افشاگری‌ها اخیرا سپیده قلیان یک از عوامل چند چهره دستگاه سرکوب یعنی «آمنه سادات ذبیح پور» که همزمان «خبرنگار و مستند ساز و مجری تلویزیون» است و نیز «شکنجه گر و عضو تیم اعتراف سازی» از زندانیان سیاسی را به جامعه معرفی نمود.

 

آقای سعید صالحی نیا در یادداشتی با عنوان «زنده باد سپیده قلیان…..» * با دفاعی خوب و مسئولانه از این تلاش سپیده قلیان و محکومیت ارتجاع اسلامی و مزدوران ریز و درشت‌اش در پایان بر این تاکید می‌کند که مزدورانی امثال «آمنه سادات ذبیح پور» را:

 

«حتما باید نگه داشت و جلوی دوربین برد در آنزمان تا تاریخ بسازند»

 

هدف این مختصر یادآوری این مساله اساسی و مهم است که ما، یعنی جنبش کمونیستی طبقه کارگر که اندیشه‌های مارکس و انگلس و لنین الهام بخش آن در مبارزه طبقاتی است، هیچوقت هیچکس را با هیچ توجیهی «جلوی دوربین» نمی‌بریم. «جلوی دوربین» بردن‌ها ابزار ضد انسانی اعمال سلطه حکومت‌های فاشیستی و استبدادی و توتالیتاری است و هیچ جایی در ساختار و کارکرد حکومت طبقه کارگر ندارد.

 

طبعا در فردای کسب قدرت سیاسی توسط طبقه کارگر ایران همه آمرین و عاملین و مجریان و ضابطین و قاضیان اعدام‌ها و شکنجه‌ها و کشتار‌های مردم و همه جنایات طول حیات جمهوری اسلامی محاکمه خواهند شد. اما این محاکمات بر پایه ممنوعیت بی چون و چرای اعدام و شکنجه و اجبار به اعتراف و با حفظ پیشروترین حقوق انسانی برای متهمین و محکومین و مجرمین انجام خواهد گرفت.

 

طبقه کارگری که کسب قدرت سیاسی برایش صرفا ابزاری برای ساختن جامعه‌ای به معنای عمیق و گسترده آزاد و برابر و انسانی است نمی‌تواند به روش هایی از حکومت کردن دست ببرد که دشمنان آزادی و سعادت انسان بواسطه آن حکومت می‌کنند. اگر برای نیروهای ارتجاعی و انسان ستیز هدف وسیله را توجیه می‌کند، برای طبقه کارگری که اهداف انسانی را در افق دارد تنها وسایل انسانی بکار می‌آیند و قابل توجیه‌اند.

 

بگذاریم «جلوی دوربین» بردن‌ها بهمراه جمهوری اسلامی و هر شکل دیگری از حاکمیت طبقه سرمایه دار به ذباله دان تاریخ ریخته شود.

 

امیر پیام

۸ دی ماه ۹۸

۲۹ دسامبر ۲۰۱۹