کولبری محصول دیدگاه مشترک شاه و جمهوری اسلامی

برخی اتفاقات و رویدادها، هرچند آزار دهنده و دلخراش هم باشند، وقتی که مرتبا تکرار بشوند، هم برای رسانه‌ها جذابیت خود را از دست می‌دهند و هم برای افکار عمومی. در این میان تنها خانواده قربانیان این اتفاقات ناخوشایند هستند، که داغشان هیچگاه التیام نمی‌یابد و صدای‌شان هم به جایی نمی‌رسد.
کشتار روزانه کولبران، که برخی از آنها، از تحصیل کردگان و قهرمانان رشته‌های مختلف ورزشی هستند، توسط نیروهای مرزی جمهوری اسلامی، از جمله اتفاقات آزار دهنده‌ای است که برای بسیاری از رسانه‌ها جذابیت خود را از دست داده و عمده افکار عمومی نیز به راحتی و شاید تنها با کشیدن یک آه، از کنار آن می‌گذرند.

کولبری چیست و چرا مردم به آن روی آورده‌اند
چهل هزار زن و مرد که در میان آن‌ها کودکان ١٣ ساله تا سالخوردگان ٧٠ ساله به چشم می‌خورد، از روی ناچاری و به خاطر بیکاری گسترده در مناطق کردنشین در غرب ایران، در قبال دستمزد بسیار اندک و ناچیز، مجبور به حمل محموله‌ها سنگین و گاها تا یک‌صد کیلوگرمی اجناسی همچون، کولر، بخاری، تلویزیون، یخچال، لاستیک خودرو، پوشاک و … از مناطق کوهستانی و صعب‌العبور مرزی استان‌های کردنشین از جمله آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه، بروی کول خود هستند.
در میان این افراد که تنها برای امرار معاش روزانه خود و خانواده‌اشان، مجبور به تن دادن به این کار طاقت‌فرسا و خطرناک می‌دهند، افرادی به چشم می‌خورند که از تحصیلات عالی تا مقطع دکتری برخوردار هستند، دانشجویانی که در بهترین دانشگاه‌های ایران مشغول به تحصیل بوده‌اند و به علت فقر شدید و نبود کار به کولبری روی آورده‌اند، در میان این کولبرها همچنین قهرمانان و دارندگان مدال‌های قهرمانی در رشته‌های مختلف ورزشی به چشم می‌خورند، که بیکاری و نداری آنها را مجبور کرده که میادین ورزشی را ترک و برای مقابله با فقر و نداری به کولبری روی بیاورند.

کردها تنها ملتی بودند که از همان آغاز روی کار آمدن جمهوری اسلامی در سال ١٣۵٧ به مخالفت به آن برخواستند، این مسئله باعث شد که حکومت اسلامی ایران، علاوه بر میلیتالیزه کردن کردستان، عدم توسعه اقتصادی مناطق کردنشین را هم در دستور کار خود قرار دهد و تا به امروز نیز آن را به پیش برده است. سیاستی که در زمان شاه هم به دلیل مبارزه کردها برای احقاق خود، از سوی حاکمیت بر کردستان اعمال شده بود.
اکنون نتیجه جلوگیری از توسعه اقتصادی و عمرانی کردستان، تنها به تاوان حق‌خواهی، از سوی هر دو حکومت شاه و جمهوری اسلامی، چهل هزار زن و مردی است که برای امرار معاش مجبورند جان خود را کف دست بگذارند و با باری طاقت‌فرسا، اگر در مسیر توسط مرزبانان کشته نشوند یا روی مین نروند و از سرما و بهمن و پرت شدن از پرتگاه‌های خطرناک جان سالم به در بردند، لقمه نانی بر سر سفره خانواده‌اشان ببرند.
از یک سو نگاه امنیتی و سیاست تبعیض و نابرابری اعمال شده از سوی هر دو رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی، باعث شده تا طرح‌های زیربنایی در مناطق کردنشین اجرا نشود و از سوی دیگر نیز این حکومت‌ها، با بهانه‌های گوناگون مانع از سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این مناطق شدند، تا سرمایه‌گذاران خصوصی هم نتوانند، در جهت رونق اقتصادی و رفع بیکاری و ایجاد اشتغال نقشی ایفا کنند.

می‌توان گفت، کولبری در استان‌های کردنشین علاوه بر فاکتورهای عمده‌ای همچون گرانی، بیکاری و تورم، که باعث شده بیش از نیمی از جمعیت کل ایران را در زیر خط فقر قرار گیرد، محصول دیدگاه مشترک جمهوری اسلامی و حکومت سابق ایران است به کردستان و استان‌های کردنشین.
کشتار کولبرها توسط نیروهای مرزی ایران
اگر کودکی کم سن و سال و یا پیرمرد یا پیرزنی با بیش از ۶٠ یا ٧٠ سال سن، به دلیل بار سنگینی که بر دوش حمل می‌کند قلبش از کار نیفتد و یا در مسیر حمل بار پایش روی مینی که محصول هشت سال جنگ ایران و عراق است و هنوز قربانی می‌گیرد، نرود، از سرما خشکش نزند و یا زیر بهمن دفن نشود، از ارتفاع به داخل دره پرت نشود و یا در رودخانه غرق نشود، آنگاه باید هر لحظه با ترس شلیک مستقیم ماموران مرزی قدم بردارد.
با جرات می‌توان گفت و نوشت، روزی نیست که در شبکه‌های اجتماعی و یا رسانه‌های محلی، خبری از مرگ جانگاه و یا کشته شدن یک کولبر وجود نداشته باشد. اخباری که از بس تکرار شده‌اند، گویا جامعه دارد به آن عادت می‌کند.
هیچ آمار رسمی و قابل اتکایی از سوی نهادهای حکومتی در مورد تعداد کولبرهای کشته شده در دسترس نیست، اما بنابه اخبار و آمارهای ارائه شده از کولبرهایی که مرگشان رسانه‌های شده، سالیانه بیش از دویست کولبر توسط شلیک مستقیم نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی جمهوری اسلامی کشته می‌شوند.
در ویدیویی که سال گذشته در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، نیروهای نظامی ایران در فاصله چند متری و چشم در چشم به یک کولبر زخمی شلیک و با وجود انتشار ویدیوی این جنایت که بیشتر به یک دادگاه صحرایی شبیه بود، هیچ کسی در این رابطه مورد مواخده قرار نگرفت.

اگرچه موضوع کشتار کولبران کرد، در زمان آقای احمد شهید، که کزارشگر ویژه حقوق‌بشر سازمان ملل در رابطه با ایران، مورد تحقیق قرار گرفت و از آن به عنوان «کشتار سیستماتیک کولبران و کاسب‌کاران کُرد ساکن در مناطق مرزی» یاد شد، اما حکومت ایران هیچ‌گاه در راستای توقف این عمل که عین جنایت است، هیچ اقدامی نکرده است.

قاچاق کانتینری سازمان یافته سپاه در بنادر غیرمجاز
بارها مشاهده شده که کولبری که کالایش توسط نیروهای امنیتی، نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی ضبط شده، به دلیل اینکه توان پرداخت تاوان قیمت کالای ضبط شده به صاحب بار را نداشته، دست به خودکشی زده است، این در حالی است که بنابه گزارش رسانه‌ها و بخشی از حکومتی‌های داخل نظام، بیش از هشتاد اسکله غیرمجاز در شمال و جنوب ایران فعالیت می‌کنند که کالاهای وارداتی سپاه پاسداران را بدون گمرک و عوارض وارد کشور می‌کنند.
بحث اسکله‌های غیرمجاز در شمال و جنوب، فرودگاه‌هایی مانند پیام کرج و صدها گذرگاه ورود و خروج کالا از کشور به همراه بحثی که در داخل خود نظام به «برادران قاچاقچی» معروف بود سال‌ها است که جناح‌های مختلف جمهوری اسلامی به آن اذعان کرده‌اند، آنها از این معابر برای انتقال هر نوع کالایی به صورت غیرقانونی استفاده کرده و تا کنون نه تنها کسی را دادگاهی و محاکمه نکرده‌اند، بلکه هیچ اقدامی هم در جهت برچیدن آنها انجام نداده‌اند. اما در عوض با شلیک مستقیم به سر و سینه کولبری که از سر ناچاری و به خاطر لقمه نانی به این کار طاقت‌فرسا روی آورده به شدیدترین وجهه ممکن برخورد می‌کنند.

کالاهایی که طریق کولبرها وارد کشور می‌شود، درصد بسیار ناچیزی است در مقابل واردات غیرقانونی که روزانه توسط کشتی‌هایی با صدها کانتینر در اسکله‌های بنادر ایران پهلو می‌گیرند و بنابه گفته برخی از مقامات حکومتی، بسیاری از مدیران دولتی و مقامات نظامی در وارد کردن آنها دخیل هستند.
در نهایت می‌توان گفت، با توجه به حجم بسیار کمی از کالاهای غیرقانونی که توسط کولبرها وارد کشور می‌شود، هدف حکومت از کشتار آنها جلوگیری از واردات کالا نیست، بلکه جمهوری اسلامی با جلوگیری از ارتزاق مردم مناطق مرزی غرب کشور، می‌خواهد آنها را مجبور کند تا از سر ناچاری و بیکاری، جذب نیروهای بسیج و سپاه کند، تا بتواند حداقل بخشی از جامعه کردستان را، از لحاظ معیشتی به خود وابسته کند.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)