بنیادگرایان تأکید دارند که راهشان راه درست است و این راه درست مطلق است یعنی راه دیگری مجاز نیست. اصلاح‌طلبان اما تلاش می‌کنند تا همان راه را نرمال کرده و به عموم حقنه کنند. به عبارت دیگر اصلاح‌طلبان تأکید دارند که راه دیگری وجود ندارد.

مثلاً آزادی حجاب زنان را در نظر بگیرید که یک حق طبیعی مطلق است و حتی حکومت کرهٔ شمالی هم آن را به رسمیت می‌شناسد. بنیادگرایان شیعه این حق را از چهل میلیون نفر ستانده‌اند و آن را راه درست می‌دانند. اصلاح‌طلبان اما تمام تلاش خود را می‌کنند که این ستم آشکار را نوعی رفتار معمول حکومتی و بخشی از قانون که ممکن در هر جایی متفاوت باشد جلوه دهند و همیشه با هر حرکتی که خواهان تغییر آن باشد بجنگند. این فقط یک مثال است.

روی دیگر اصلاح‌طلبی، مبارزه با ارزش‌های لیبرالیسم است. با اینکه عمدهٔ اصلاح‌طلبان یا سر سفرهٔ لیبرالیسم ارتزاق می‌کنند و یا به دنیای لیبرال پناهنده شده‌اند با ارزش‌های پذیرفتهٔ لیبرال در ستیز دائمی هستند. کسانی که هرگز حقی برای مخالفان نظام محبوبشان قائل نیستند و در عین حال از هر حرکت ضد انسانی علیه آنها استقبال می‌کنند.

اصلاح‌طلبان قائل به ماکیاولیسم هستند و به همین سبب هیچ چارچوب اخلاقی ندارند. شاید بتوان از میان بنیادگرایان کسانی را یافت که به واسطهٔ چارچوب اعتقادی‌شان به برخی رذالت‌ها دست نیازند، اما اصلاح‌طلبان با توجه به فقدان چارچوب فکری (و حرکت در مسیر منفعت شخصی و حزبی) قادرند دست به هر جنایتی بزنند. برای اصلاح‌طلبان، هدف همیشه وسیله را توجیه می‌کند.

اصلاح‌طلبان مُلَوّن، حیله‌گر و فریبکارند و در هر روزگاری به اقتضای شرایط موجود، خود را در قالبی که بتواند منافعشان را حفظ کند می‌آرایند. عوام را به سادگی می‌فریبند و البته عوام کودن هنوز پس از بیست و دو سال فریفته شدن باز هم گولشان را می‌خورند.

روش اصلاح‌طلبان برای حراست از جمهوری اسلامی، ناامیدی از نجات است. تأکید بر این نکته که حالا درست است جمهوری اسلامی اشکالاتی دارد، اما تنها راه موجود است و اگر کسی بخواهد نظم کنونی را براندازد، کشور را سوریه یا ونزوئلا می‌کند و اگر مخالفان جمهوری اسلامی بر سر کار بیایند از جمهوری اسلامی بدتر خواهند بود. جالب اینکه این استدلال‌ها را در آستانهٔ انتخابات ۹۶ دربارهٔ انتخاب رئیسی نیز مطرح می‌کردند و البته با این تبلیغات گسترده، عوامِ کودن را همواره با خود همراه کرده‌اند.

اصلاح‌طلبان هم پول، هم رسانه و هم نیروی انسانی تربیت‌شده دارند که در سراسر جهان به دقت مهره‌چینی شده‌اند و برای روز مبادایی چون امروز که نظام سفاک جمهوری اسلامی بر زانو افتاده است در نظر گرفته شده‌اند. آیا ملت ایران باز هم برای چند‌دهمین بار فریب این دغلکاران را خواهد خورد؟

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com