بحران آب و آینده ایران

 

بیشتر سرزمین کنونی ایران، به مناطق نیمه خشک تعلق دارد، و فاقد آب های جاری سطحی برای استفاده در آبیاری مزارع ، استفاده بهداشتی، و شرب مردم هستند. این موضوع جدید نیست و از دیر باز در فلات ایران مشکل زا بوده است.

در گذشته کمبود آب را به سه طریق رفع می کردند، تهیه بند برای جمع آوری و ذخیره آبهای سطحی بارندگی ها، احداث قنات ، و ساخت کانال های زیر زمینی برای انتقال آب از یک منطقه به منطقه دیگر بوده است. سوابق تاریخی ایران نشان می دهد استفاده از سه  روش ذکر شده با سرمایه گذاری دولت های حاکم و همت اهالی هر منطقه انجام می شده است.

آب بندهای باستانی موجود در استان فارس، قنات هائی که طول مسیر کانال و چاه های آن ده ها کیلومتر بوده و در ایران مرکزی بخصوص در یزد و کاشان ، و تونل های جمع آوری آبهای سطحی شهرها جهت انتقال به روستاها که نمونه های آن هنوز در شهر کاشان مورد بهره برداری قرار می گیرند، نمونه های موجود این سازه های باستانی است.

در ۶۰ سال گذشته افزایش جمعیت و نیاز به تولید بیشتر محصولات کشاورزی، و کاهش نزولات آسمانی ، رویکرد جدیدی را به همراه داشت، حفر چاه های آب عمیق و نیمه عمیق که با استفاده از تجهیزات و ماشین آلات مدرن، آب را از درون زمین ها به بیرون می کشید و در اختیار کشاورزان و سازمانهای متولی تامین آب می گذاشت. بعد از انقلاب ۵۷ و کاهش نظارت سازمان های ذیربط و اصرار مسئولین بر خودکفایی در محصولات کشاورزی، این فرآیند را شتاب بخشید، و اضافه شدن جمعیت، نیاز به آب را افزایش داد.

شاید اتخاذ سیاست های تکمیلی از قبیل افزایش بهره وری آب در کشاورزی، و بازیابی فاضلاب های شهری و تاکید بر سرمایه گذاری در احداث گسترده سامانه های مذکور می توانست از عمق و گستردگی این فاجعه بکاهد. البته لازم به یادآوری است، اقداماتی از قبیل سیاست های ذکر شده نمی توانست، مشکل کم آبی کشور را در دراز مدت حل کند.

نکته جانبی در استفاده از منابع آب، حمل و نقل کالا با بهره گیری از مسیرهای آبی است، در کشورهایی که دارای رودخانه های قابل کشتیرانی هستند، عمده جابجائی کالا ها با استفاده از مسیرهای آبی انجام می شود، که ارزان و سریع تر است.

قطعا محدودیت های آبی به ایران خلاصه نشده و سایر کشورها هم به انواع مختلف با آن دست به گریبان بوده اند. سئوال اینست که دیگران چه راه حل هائی برای روبرو شدن با تنگنای آب پیدا کرده اند.

از هزاران سال پیش حاکمان قدرتمند جان مردم خود را فدای استفاده و دسترسی به آبراه ها کرده اند. سالهاست که دریاها و رودخانه ها منابع اصلی تامین آب  بر ای مردم بوده اند- آب برای آبیاری مزارع ، و تهیه غذا و امکانی  برای جابجائی-. نخستین سکونت گاه های انسانی که متعاقباً به شهرهای بزرگ تبدیل شده اند ، نخستین بار در نزدیکی دریاها و کنار رودخانه ها بنا شده اند. مردم آموخته اند که از آب های زیر زمینی استفاده کنند. اوج قدرت بشر احداث کانالهای آبی است که مسیرهای مصنوعی آب با اهداف مختلف هستند . کانال ها به طور سنتی برای انتقال آب به پایین یا جهت هدایت جریان آب ساخته می شوند. کانال های مدرن عملکردهای مهم بسیاری را انجام می دهند. از نظر ظاهری آنها زیبایی و هماهنگی باورنکردنی دارند که نمی توان آنها را از رودخانه ها تشخیص داد. کانال های بسیار خطرناکی نیز در سیاره ما وجود دارد. برخی از آنها مدت ها است که مورد توجه مسافران قرار گرفته اند. در زیر به معرفی تعدادی از کانال های آب می پردازیم:

کانال کورینت، یونان

کانال Corinth یک منظره جهانی است که از هر نظر بی نظیر است. این باریکترین کانال قابل کشتیرانی است که خلیج کورینت را به خلیج سارونیک متصل می کند. این کانال به افتخار شهر دوست داشتنی و معروف یونان نامگذاری شده است. کانال Corinth دارای مشخصات طول بیش از ۶ کیلومتر و عرض ۲۵ متر است. دیوارهای سنگی بلند کانال را احاطه کرده و تا ۷۶ متر امتداد دارند. کانال فقط ۸ متر عمق دارد.

مردم محلی در هزاران سال پیش به فکر ایجاد کانال بین دو خلیج بودند. ایده اجرای این پروژه برای اولین بار در قرن هفتم قبل از میلاد به ذهن یک مستبد پریناندروس رسید. اما ایده او در آن زمان قابل تحقق نبود. بهرحال کندن کانال را شروع کردند اما به دلیل مشکلات مجبور به توقف ساخت شدند. کانال Corinth کنونی می تواند به عنوان یک مکان تاریخی جالب توجه نامیده شود.

ساختمان آن مجددا در سال ۱۸۸۱ آغاز و سرانجام در آگوست ۱۸۹۳ کامل شد. چند دهه این کانال اهمیت اقتصادی زیادی داشت. امروزه به عنوان یک محل جاذبه گردشگری مورد توجه است. بیش از ۱۱۰۰۰ کشتی سالانه از طریق کانال Corinth عبور می کنند. کشتی های گردشگری بیشماری در میان آنها وجود دارد. علاوه بر این ، از پل های بالای کانال برای پرش های هیجان انگیز استفاده می شود .

کانال پاناما، پاناما

سال: ۱۹۲۰

کانال پاناما که غالباً آن را “پل قاره آمریکا” می نامند ، یک شاهکار مهندسی واقعی است. این کانال اقیانوس اطلس را به اقیانوس آرام متصل می کند و دارای سیستم پیچیده ای از حوضچه های دریافت آب را نشان می دهد. طول آن تقریباً ۷۷ کیلومتر است. کانال پاناما در سال ۱۹۲۰ رسما افتتاح شد و باشکوه ترین پروژه ساختمانی آن زمان بود. هنوز یکی از بزرگترین پروژه های مهندسی جهانی طی ۱۰۰ سال گذشته است.

این کانال یک آبراه مناسب برای کشتی های مختلف از تانکرهای بزرگ تا قایق های بادبانی خصوصی کوچک است. لازم به ذکر است که در سالهای اخیر کانال پاناما به عنوان یک مکان برجسته گردشگری شناخته شده است. قایقرانی با قایق بادبانی و کشتی های کروز بسیار محبوب است. تاریخچه ایجاد آن چالش های مهمی را نشان داده و چندین بار تلاش و تاریخ آن به قرن ۱۸ میلادی باز می گردد. کار ساخت و ساز چندین بار به تعویق افتاده است. کشف معادن طلا در کالیفرنیا کارگران را برانگیخت تا در ساخت و سازها تسریع کنند.

طی سالهای احداث کانال بیش از ۲۰۰۰۰ نفر در شرایط سنگین جان خود را از دست دادند. امروزه آن داستان های ترسناک فقط یک خاطره دور هستند و کانال پاناما به یک مؤلفه اساسی در اقتصاد جهانی ، سیستم حمل و نقل بین المللی و جهانگردی تبدیل شده است.

کانال نورد- اوستسی- آلمان

سال: ۱۸۹۵

شما نمی توانید در سراسر آلمان سفر کنید و از شبکه آبراه های این کشور آگاهی نداشته باشید. در صدر این فهرست کانال کیل قرار دارد. کانال کیل آلمان ، دریای شمال را با بالتیک پیوند می دهد. این یکی از محبوب ترین جاذبه های توریستی در اروپا است که برای تفریح ​​ایده آل است. این کانال به نام شهر کیل و خلیجی به همین نام نامگذاری شده است. طول آن حدود ۹۸ کیلومتر است. این کانال با داشتن یک عرض نسبتاً کوچک ، در حدود ۱۰۰ متر ، شلوغ ترین و پرتحرک ترین مسیر حمل و نقل در اروپا است.

افتتاح رسمی در سال ۱۸۹۵ برگزار شد. زیرساخت های آن شامل تعداد زیادی خطوط کشتی است ، کشتی هایی با انواع و اندازه ها و کشتی ها بطور منظم از کانال عبور داده می شوند. ساخت کانال کیل بیش از هشت سال طول کشید. این فوق العاده زیبا و هماهنگ است و گردشگران زیادی را به خود جلب می کند. تور در کانال کیل حدوداً ۷ ، ۵ ساعت طول می کشد. مسافران از مناظر زیبا و منظره غیرمعمول کشتی های بزرگ که به راحتی در سطح زمین حرکت می کنند ، لذت می برند. همانطور که گفته شد کانال کیل شلوغ ترین آبراه است ، در روز مورد استفده حدود ۲۵۰ کشتی قرار می گیرد.

کانال سوئز، مصر

سال: ۱۸۶۹

مشهورترین و سازه ای  روی کره زمین از فضا قابل رویت است کانال سوئز است که دریای سرخ را به دریای مدیترانه وصل می کند. موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد بین آفریقا و اوراسیا این کانال را در اولویت قرار داشتن یک محل اتصال مهم حمل و نقل و یکی از دیدنی های برجسته جهانی قرار می دهد. این کانال ۱۶۳ کیلومتر طول و ۶۰ متر عرض ، عمق آن تقریباً ۲۰ متر است.

کشتی های عبوری حداقل ۱۴ ساعت را برای گذر از این مسافت صرف می کنند. حدود ۵۰ واحد حمل و نقل آب از آبراه عبور می کند. کانال سوئز در سال ۱۸۶۹ برای ناوبری افتتاح شد. کانال اتصال مهم بین دو شهر مهم بندر سوئز و سعید است که همچنین مراکز تجاری و مسافرتی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. ایده ایجاد کانال بزرگ به قدیمی ترین زمان ها و به سلطنت Senausret سوم ، فرعون مصر بر می گردد. دلیل اصلی ایجاد اطمینان از حرکت آزاد کشتی ها بین مراکز تجاری بود.

کانال های باستانی کشف شده توسط باستان شناسان که رودخانه نیل را با دریای سرخ متصل می کند ، بیش از ۳۵۰۰ سال پیش ساخته شده است ، بنابراین جای تعجب نیست که در قرن ۱۹ قبل از میلاد در مصر یکی از بزرگترین کانال های کره زمین ساخته شد

کالدونیان کانال، انگلستان

سال: ۱۸۲۲

کانال کالدونیایی انگلستان از چند دهه پیش یک محل اتصال اصلی حمل و نقل بود. این کانال بزرگترین مقصد گردشگری اسکاتلند است که دو دریاچه بزرگ Loch Loch و Loch Ness را به هم وصل می کند. برای کشتی های مسافری و باری مناسب است. این کانال در بازه زمانی ماه مارس تا اکتبر برای ناوبری باز است. اگر مشتاق لذت بردن از مناظر هماهنگ هستید ، سفر در این زمان از سال تجربه جالبی خواهد بود.

کانال کالدونیایی دره زیبای گرین گلن را قطع می کند ، که به دلیل جاذبه های طبیعی شگفت انگیز مشهور است. طول آن در حدود ۱۰۰ کیلومتر است. کانال ساختاری نسبتاً غیرمعمول دارد. تنها یک سوم از کل طول آن ساخته شده توسط انسان است و مابقی توسط دریاچه های طبیعی تشکیل شده است. ساخت آن شامل ۱۰ پل ، ۲۹ قفل و ۴ قنات است.

شایان ذکر است که کانال کالدونیایی یکی از قدیمی ترین موجود در جهان است ، تاریخ ساخت آن در سال ۱۸۰۳ آغاز شد. افتتاح رسمی در سال ۱۸۲۲ انجام شد. ساخت آن بالغ بر ۸۰۰۰۰۰ پوند تخمین زده شده است. در اواسط قرن نوزدهم پیشرفت های بسیاری صورت گرفت ، کانال بسیار عمیق تر شد و اکنون گذرگاهی ایمن برای کشتی های باری فراهم می کند. سفرهای منحصر به فرد کشتی برای گردشگران برگزار می شود

کانال بالتیک- دریای سفید ، روسیه

سال: ۱۹۳۳

در میان کانال های بیشمار در خاک روسیه ، کانال دریای سفید-بالتیک از اهمیت ویژه ای برخوردار است. طول کل این آبراه حدود ۲۲۷۰۰۰ متر ، عرض آن ۳۶ متر است که در مقایسه با سایر غول های آبی جهان بسیار گسترده است. کانال دریای سفید-بالتیک تنها ۴ متر عمق دارد. با توجه به این مقیاس ، دشوار است تصور کنید که فقط دو سال برای کارهای ساختمانی صرف شده است. فقط در ۲۱ ماه کار بسیار زیادی انجام شده است.

این آبراه معروف توسط کارگران زندانی گلاگ ساخته شده است. افتتاح کانال در سال ۱۹۳۳ انجام شد. کانال دریای سفید-بالتیک دریاچه Onega را با دریای سفید متصل می کند. از اولین روزهای افتتاح این کانال عمدتا توسط کشتی های باری استفاده شده است. این کانال با توسعه گردشگری در کارلیا به محبوب ترین مقصد مسافران جهان تبدیل شده است. کانال از مکان های بسیار زیبایی عبور می کند و تعدادی از جاذبه های طبیعی منطقه را در بر می گیرد.

آن دسته از مسافرانی که مایل به پیوستن به یک سفر دریایی در امتداد کانال هستند ، از دیدن دریاچه های زیبا و بازدید از تعدادی از مجتمع های فرهنگی مشهور از این فرصت لذت می برند. کانال دریای سفید-بالتیک از دیرباز به عنوان میراث فرهنگی برجسته ذکر شده است. در امتداد کانال بسیاری از بناهای یادبود برپا شده و ساختمانهای باستانی با دقت حفظ می شوند. فانوس های قدیمی از اهمیت خاصی برخوردار هستند. به طور مستقیم در کانال یک بنای مذهبی منحصر به فرد – کلیسای مقدس نیکلاس معجزه گر – قرار دارد. عاشقان گشت و گذار حتما باید با کشتی از این کانال معروف عبور کنند

کانال اوگوستو ، لهستان- بلاروس

سال: ۱۸۳۹

کانال آگوستو رودخانه ویستولا را با رودخانه نممان پیوند می دهد. این کشور در قلمرو دو جمهوری – لهستان و بلاروس واقع شده است. اولین کشتی ها در سال ۱۸۳۹ از طریق کانال عبور کردند که نشان دهنده اهمیت تاریخی آن است. این کانال پس از آغاز طرح ساخت آن توسط لهستان ، نام خود را پس از شهر لهستانی آگوستو به دست آورد. هدف از احداث آبراه حدود ۱۰۱ کیلومتری بسیار واضح بوده است. کانال آگوستوس برای برنامه ریزی حمل چوب برنامه ریزی شده است.

این آبراه جدید همچنین به طور فعال توسط کشتی های تجاری مورد استفاده قرار گرفته است. در نیمه اول قرن بیستم این کانال به یک آبراه گردشگری و یک جاذبه منطقه تبدیل شد. کانال ارتباط مستقیمی بین ۷ دریاچه و ۱۱ رودخانه فراهم می کند و با محوطه سازی زیبا احاطه شده است. ماهیگیری یکی از اصلی ترین تفریحات است که افراد در نزدیکی این مکان از آن لذت می برند. به ویژه ، در بازسازی اخیر آثار باستانی بی نظیر باستان شناسی یافت شد. شهرکهای عصر سنگی در منطقه طغیانگر و همچنین مناطق اطراف آن واقع شده اند. باستان شناسان موفق شده اند صدها اثر با ارزش را بازیابی کنند. امروزه این سرزمین ها تحت حمایت یونسکو قرار دارند. هر ساله این کانال به لطف زیبایی بی نظیرش ، مسافرین بیشتری را به خود جلب می کند.

کانال میتل لند ، آلمان

سال: ۱۹۱۵

کانال میتلند یک واحد موثر در تعدادی از شاخص های اقتصادی است. برای سالهای متمادی ، پیوند مهمی در شبکه آبراه آلمان ایجاد کرده است. امتداد طول کانال آلمان ۳۲۵ ۷۰۰ متر است و راین را با شریان های اصلی آب این کشور مانند رودخانه های البه ، اومس ، ورسر و اودر پیوند می دهد. این کانال برای مناظر زیبا یش و جاذبه های تاریخی جالب است.

جنگل های سرسبز که سواحل کانال را پوشانده است ، پل ها و گذرگاه های باستانی جذاب ، یک مجموعه گشت و گذار هماهنگ را تشکیل می دهند که برای بازدید جالب است. کار ساخت و ساز در سال ۱۹۰۶ آغاز شد و در جنگ جهانی دوم سرعت کار به حداقل کاهش یافت. اگرچه اولین بخش کانال در سال ۱۹۱۵ برای ناوبری افتتاح شد ، اما ساخت و ساز دیر به پایان رسیده است.

ساخت کانال میتلند بیش از ۵۰ سال زمان برد. دائما در حال بهبود و بازسازی است. در سال ۱۹۹۸ ، یک قنات جدید در سراسر البه ساخته شد و به همین ترتیب ساختار کانال را تکمیل کرد. کانال میتلند مهمترین سازه معماری برای ساکنان محلی به حساب می آید ، بنابراین تلاش های بسیاری برای حفظ ظاهر تاریخی آن صورت گرفته است.

کانال خولانگ ، تایلند

تور کانال برای کسانی که دوست دارند روش های سنتی زندگی در تایلند را ببینند و احساس خاصی از کشور به دست آورند که فقط با انجام یک تور کانال می توانند به دست آورند یک تور کانال “کاری است”. کانال Khlong یکی از نمادهای منحصر به فرد تایلند است که در واقع شبکه ای از کانال های دشت مرکزی این کشور است. ساکنان محلی صدها سال پیش شروع به ساخت اولین کانال های خود کردند. این آبراه ها امکان قایقرانی در سراسر کشور را فراهم کردند. کانالها توسط Mae Khlong ، Chao Phraya و That Chin Chin و تعدادی از شاخه های آنها متصل می شوند.

برای صدها سال کانال های کوچک تنها راه موجود برای رسیدن به برخی مناطق دیگر کشور بود. با حمل و نقل و توسعه آب ، کانال های Khlong به تدریج اهمیت اقتصادی اصلی خود را از دست داده اند. سرانجام ، تصمیم به پرکردن برخی کانالها گرفته شد.

رودخانه های باریک که از قلمرو شهرها و مناطق زیبا و طبیعی عبور می کنند ، توجه گردشگران را به خود جلب کرده اند. بنابراین توافق شد بخشی از کانال ها حفظ شود. امروز قایق سواری از طریق کانال ها یک فعالیت توریستی محبوب است. قایق های تفریحی و قایق های چوبی هر روز در حال عبور از کانال های Khlong هستند. در تایلند پیدا کردن بازارهای رنگارنگ آب در این راه امری معمول است. بعضی از کانالها اغلب برای برگزاری مسابقات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرند. مسافران باتجربه می گویند که زیباترین کانال ها در اطراف بانکوک قرار دارند ، بنابراین این شهر بدون دلیل نیست که نام “ونیز شرق” را بدست آورده است.

کانال گوتا ، سوئد

سال: ۱۸۳۲

در سوئد یک کانال بزرگ گوتا ساخته شده است که در نیمه اول قرن نوزدهم با دریای بالتیک و دریای شمال ارتباط برقرار می کند. تقریباً ۲۰۰ سال است که از منافع تجاری کشور سود می برد. علاوه بر این ، این کانال در سالهای اخیر وضعیت های بسیاری به دست آورده است. افتتاح کانال گوتا در تاریخ ۲۶ سپتامبر ۱۸۳۲ برگزار شد. هم اکنون مقصدی شناخته شده برای دوستداران قایقرانی ، و همچنین عاشقان سفرهای تفریحی و ماهیگیری است. طول کانال بسیار چشمگیر است و در حدود ۴۲۰ ۰۰۰ متر است. این کانال شامل ۵۸ سیلاب و تعدادی سازه مجاور است.

این پروژه عظیم ۲۲ سال و مشارکت بیش از ۶۰۰۰۰ سرباز برای ساختن نیاز داشت. ساخت و ساز در روز و شب انجام شده است. مردم ۱۲ ساعت بدون توقف کار کرده اند. این کانال دارای طول وسیعی و عرض ۷ تا ۱۴ متر است که به کشتی های بزرگ اجازه می دهد تا از قسمت های خاص خود عبور کنند.

حداکثر عمق کانال فقط ۳ متر است. اما این مانع از استفاده فعال آن نمی شود. آن دسته از مسافرانی که برای پیاده روی از طریق کانال می روند ، با زیبایی بکر جنگل ها و شهرهای باستانی مجذوب خواهند شد و فرصتی بی نظیر برای رصد وسعت اراضی کشاورزی سوئد خواهند داشت.

کانال بزرگ پکن- هانگجو ، چین

سال: قرن سیزدهم.

امروزه همه در جهان از دیوار بزرگ چین و حتی کسانی که هرگز در چین نبوده اند می دانند. کانال بزرگ چینی یکی دیگر از جاذبه های منحصر به فرد است که به طرز غیرقابل دفاعی مورد توجه بسیاری از مسافران قرار می گیرد. با این حال ، این کانال بزرگ است که به طول ۱۷۹۴ کیلومتر از طولانی ترین کانال های قابل حرکت کره زمین است. از شمال به جنوب از شهر Hangzhou تا پکن می گذرد. در ابتدا برای تسهیل تجارت ساخته شده است.

اولین بخش آن بین یانگ تسه و رودخانه زرد در قرن ۵ قبل از میلاد ساخته شده است. و طول آن تقریباً ۱۵۰ کیلومتر افزایش یافت. کارهای بهسازی برای گسترش کانال تا قرن سیزدهم انجام شده است. این کانال در یک دوره ۲۰۰۰ ساله ساخته شده است. حداقل عرض آن ۴۰ متر و حداکثر آن ۳۵۰ متر است. این بخش از کانال در قلمرو شانگهای قرار دارد.

کانال بزرگ چینی امروزی نیز مانند بسیاری از آبراه های دیگر اهمیت اقتصادی سابق ندارد و به طور فزاینده ای مورد توجه گردشگران قرار می گیرد. بسیاری از شهرهای بزرگ در کانال بزرگ و همچنین مزارع جذاب وجود دارد. بیش از ۱۵ شهرک بزرگ در تمام طول مسیر آبراه واقع شده است ، بنابراین بازدید کنندگان همیشه مکانی برای اقامت دارند و سفرهای قایق با اطمینان از تعطیلات فراموش نشدنی می کنند.

کانال دومیدی ، فرانسه

سال: ۱۶۸۱

تاریخچه کانال فرانسوی du Midi در سال ۱۶۶۶ شکل گرفته است. بسیاری از مسافران آن را لنگدوک یا کانال جنوبی می شناسند. این کانال در ۱۵ سال ساخته شده است و دارای طول حدود ۲۴۰۰۰۰ متر است. این قدیمی ترین کانال عملکردی در اروپا است. اولین کشتی ها در سال ۱۶۸۱ در کانال عبور کردند و از آن زمان ترافیک کانال متوقف نشد. حتی در طول جنگ ، کانال دو میدی به طور فعال توسط تجارت و کشتی های باری استفاده شده است.

سرانجام با قایق های توریستی موفق شدند. طبیعت رمانتیک و آماتورهای گشت و گذار مطمئناً قدم زدن در کانال دو میدی را درک می کنند. کانال ارتباطی بین دو شهر بزرگ فرانسه ، تولوز و ست است. دومی در نیمه دوم قرن ۱۷ به عنوان ترمینال کانال شرقی تاسیس شد.

بارون پل ریکا در پروژه جاه طلب کمک کننده بود. او کسی بود که بخش سوم کار ساخت و ساز را تأمین مالی کرده بود. از سال ۱۹۹۶ کانال دو میدی یک ساختار تاریخی با اهمیت جهان بوده است. مطمئناً می تواند زیباترین کانال سیاره زمین باشد. مناظر اطراف به سادگی نفس گیر است. این مکان ها توجه بسیاری از عکاسان ، نقاشان و سایر هنرمندان را به خود جلب می کند

کانال ارای ، آمریکا

سال: ۱۸۲۵

کانال اری واقع در ایالات متحده یکی از برجسته ترین کانال های خارق العاده جهان است. ساخت آن در سال ۱۸۱۷ با هدف پیوند دریاچه های بزرگ با رودخانه هادسون و اقیانوس اطلس آغاز شد. این کانال در اندکی بیش از ۷ سال به پایان رسید و طول آن ۵۴۰۰۰۰ متر بود. در سال ۱۸۲۵ کانال اری برای ناوبری باز بود. سود اقتصادی از این استفاده بسیار چشمگیر بوده است. کانال هزینه های قبلی را بیش از ۹۵٪ کاهش داده است.

تا اواسط قرن بیستم کانال اری آبراه ضروری باقی مانده بود که تعدادی از شهرهای کشور را به هم وصل کرد. امروز این آبراه شگفت انگیز ، که هنوز کاملاً عملیاتی است ، به یک بزرگراه تفریحی تبدیل شده است. کانال به طور پیوسته بهبود یافته و بزرگ شده است ، و سرانجام از نظر اندازه بسیار چشمگیر شد. متوسط ​​عرض کانال ۵۰ متر است. در طول مسیر ۳۵ دروازه وجود دارد. آبشار عظیم ، که افتتاح آن باعث توسعه بخش های داخلی ایالات متحده شده است ، امروزه در بین گردشگران بسیار محبوب است. کسانی که به دنبال مکان های دیدنی و دیدنی دلپذیر هستند ، مطمئناً از زیبایی الهی باغهای وحشی که در طول ۱۵۰ سال گذشته سواحل کانال را پوشانده اند ، قدردانی می کنند.

کانال سایما ، فنلاند- روسیه

سال: ۱۸۵۶

کانال Saimaa به فنلاند و روسیه پیوند می زند. بر خلاف منشاء متوسط ​​آن ، این کانال بیش از ۱۵۰ سال است که یکی از اشیاء مشهور جهان است. ایده ساختن کانالی که دریاچه Saimaa را با خلیج فنلاند متصل کند ، در قرن شانزدهم ظاهر شد ، اما کار ساخت و ساز برای یک مدت نامعلوم به تعویق افتاده بود.

فقط در سال ۱۸۴۵ پروژه بلندپروازانه راه اندازی شد. افتتاح رسمی آن ۱۱ سال بعد اتفاق افتاد و اتفاق افتاد که در روز امپراتور الکساندر دوم سقوط کرد. طول این کانال ۵۷۳۰۰ متر است. از زمان افتتاح آن برای حمل و نقل مسافر و باری استفاده شده است. تورهای موجود در کانال در بین مسافران مدرن بسیار محبوب است. ۴ تا ۵ ساعت طول می کشد تا از کنار آبراه عبور کنید.

ساخته شده در قرن ۱۹ ، قفل های قدیمی امروزه بازسازی شده و مناظر تاریخی ارزشمندی به حساب می آیند. در طی یک تور ، بناهای یادبود زیادی در سواحل کانال Saimaa در دسترس است. آنها به انواع رویدادها اختصاص داده شده است. کانال Saimaa مدت هاست که از موقعیت خود در داشتن امکانات حمل و نقل ، فرهنگی و اجتماعی برخوردار بوده است. بیش از ۳۰۰۰۰ نیروی کار در خدمت کانال است.

 برای تامین آب فلات ایران چه باید کرد؟

ایران علیرغم کمبود آب در ناحیه مرکزی ، در شمال و جنوب به دریا متصل است و صاحب مقادیر بی انتهائی از آب شور هست، از طرف دیگر، ایران دارای منابع عظیم نفت و گاز است، که از انرژی آنها می توان برای شیرین کردن آب مورد استفاده قرار گیرد.

کشور پهناور ایران هم اکنون دارای چندین شبکه از جمله شبکه برق سراسری، گاز سراسری، و نفت است. همین روش می تواند برای آب هم اعمال شود. بدین ترتیب که یک کانال اصلی بین دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان کشیده شده و انشعابات کانال بصورت رگ برگی به سرتاسر سرزمین ایران پخش شود. شبکه رگبرگی می تواند بصورت چرخه های بسته احداث شوند و در مسیرهائی که کوهستانی هستند، کانالهای آب بصورت تونل حفر خواهد شد.

کانال و تونل های آب که بهم پیوسته هستند، بجز وظیفه تامین آب، می توانند برای حمل و نقل کالا استفاده شوند. و همچنین دریاچه های داخل کشور که رو به تحلیل هستند را دوباره پر آب کند.

در هر منطقه بر حسب نیاز، واحدهای آب شیرین کن نصب خواهد شد، و از کانال نزدیک خود آب برای شیرین کردن و استفاده در کشاورزی، صنعتی، بهداشتی و شرب برداشت می کنند.

احداث کانال و تونل آب نیاز به تجهیزات مکانیکی و ماشین آلات عملیات خاکی دارد که در ایران انواع آن موجود است و اگر کمبود باشد شرکت هپکو می تواند، ماشین آلات مورد نیاز را تولید کند. اجرای این پروژه می تواند مشاغل زیادی در کشور بوجود بیاورد که کمک بزرگی به بهره برداری از نیروی فعال کشور خواهد بود. حسن دیگر پروژه شبکه کانال آب ملی، اینست که نیازی به ارز خارجی نداشته و کلیه مواد و مصالح آن در داخل کشور تامین می شود.

 

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)