اسماعیل بخشی در ۱۴ دی ۹۷ و اندکی پس از اقرار به اعمال شکنجه‌های وارد شده در زندان و اطلاعات اهواز، با انتشار یادداشتی در صفحه‌ی اینستگرام خود، علویْ وزیر اطلاعات را به مناظره‌ای تلویزیونی دعوت کرد. درخواستی که نه تنها رد شکنجه از سوی دادستانی خوزستان و مسئولین زندان را در پی داشت بلکه به پخش مستند (از پیش تنظیم شده) اعترافات اجباری بازداشت شدگان هفت‌تپه، تحت عنوان «طراحی سوخته» در ۲۹ دی‌ماه ۹۷ منجر شد.
یکم بهمن‌ماه، اسماعیل بخشی به همراه سپیده قلیان، که دو شب پیش از پخش مستند اعتراف اجباری از ماهیت و فشارهای وارد آمده در تنظیم اقرارها، افشاگری کرده بود با شدیدترین سویه‌های امنیتی بار دیگر بازداشت شد.
ساناز اله‌یاری و امیرحسین محمدی‌فر در ۲۱ دی‌ماه در منزل پدری خود بازداشت شده بودند و کمی قبل‌تر عسل محمدی نیز در ۱۳ آذرماه دستگیر و به اطلاعات اهواز منتقل شده بود.
امیر امیرقلی به عنوان چهارمین عضو از نشریه‌ی الکترونیکی گام در بابلسر بازداشت و پس از اعمال بازجویی در بند ۲۰۹ اوین به اطلاعات اهواز منتقل شد.
روزشمار بازداشت‌ها، اجبار جهت نفی شکنجه‌های وارد آمده، شبکه‌سازی جعلی، زوال سلامت جسمی و روحی، عدم دسترسی اعضای خانواده به ملاقات کابینی و بی‌قانونی رواج یافته‌ای چون «قرار بازداشت متصل به دادگاه» گریبان اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و سه عضو نشریه‌ی گام را گرفته است.
۲۵ اردیبهشت سال جاری، آخرین جلسه‌ی بازپرسی عسل محمدی و علی نجاتی (رییس سابق سندیکای نیشکر هفت‌تپه) با اتهامات «اجتماع و تبانی»، «تلاش جهت برهم زدن امنیت ملی» و «اتهام همکاری با جریان‌های معاند نظام» برگزار شد.
۲۲ خردادماه نیز امیرحسین‌محمدی‌فر، ساناز اله‌یاری، اسماعیل بخشی و سپیده قلیان به صورت جداگانه جهت ابلاغ کیفرخواست به شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب منتقل و سپس به اوین و قرچک بازگردانده شدند.
سازمان‌دهی اعتراضات کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه و طرح مطالبه‌ی اداره‌ی شورایی توسط اسماعیل بخشی را به امنیتی‌ترین و جعلی‌ترین خوانش ممکنِ «اقدام علیه امنیت ملی» برگردان و تفهیم اتهام کردند. مطالبه‌ای پیش‌رو که قدرت اتحاد کارگران را نه فقط معطوف به بازپس‌گیری معوقات مزدی و معیشت تنگ خود، بلکه در مشارکت عینی و ضمنی در اداره‌ی کارخانه یافت. پاسخ حاکمیت، چیزی جز پناه گرفتن در سایه‌ی فتوای حکومتی اصل ۴۴ و تئوریزه شدن آن توسط رجالان، آقازادگان، چپاول‌گران، نمایندگان مجلس و قوای امنیتی سرکوبگر نبود.
آنها نه تنها از فریاد نان، بلکه نیروی عظیم آگاهی و «کار» کارگران نیز واهمه دارند. آگاهی‌ای که نه با جابه‌جایی مدیران فاسد و نه مافیای پشت بنگاه‌های تولیدی، سر مدارا ندارد.
#آلترناتیو_ما_شوراست
#بازداشتیان_نشریه_گام
«متن از گروه نویسندگان #سرخط »
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.