فرماندهان کل ارتش و سپاه معمولا بعد از عوض شدن به سمت مشاور نظامی رهبری و یا پست های دهن پرکنی مانند: دبیر تشخیص مصلحت نظام برگزیده می شوند. اما سرلشگر جعفری بعد از برکناری از فرماندهی سپاه به عنوان مسئول «قرارگاه فرهنگی و اجتماعی حضرت بقیه‌الله» منصوب شد. پستی برای شخصی که ۱۲ سال فرمانده سپاه بوده بسیار کوچک و حتی آیت الله خامنه ای با انتصاب جعفری به این پست در حال تخریب وی است.

در دیگر سوی ماجرا سردار سلامی در حالی به فرماندهی کل سپاه پاسداران منصوب شده که نفرات زیادی از قبیل: سرلشگر غلامعلی رشید، سردار علی فضلی، محمد باقر ذوالقدر، محمد جعفر اسدی و… چه از نظر انقلابی بودن و چه در دوران جنگ هشت ساله سابقه بیشتری از وی دارند. حتی در نامه سرداران سپاه خطاب به محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت نام وی در میان امضا کنندگان نامه مشاهده نمی شود و این هم نشان از جایگاه وی در میان نامداران سپاه می باشد و تمام پیشرفت خود را وامدار علی خامنه ای می باشد. از طرفی با عزل و نصب های جدید مثل: فرمانده قرارگاه خاتم الانبیا، امام جمعه تهران، تغیرات در صدا و سیما مشاهده می کنیم که نظام در حال پوست اندازی و آرام آرام در حال حذف نیروهای نسل اولی خود است.

اما چرا آیت الله علی خامنه ای دست به این تغییرات زده است؟ برای جواب دادن به این سوال سرنخ در مسئله جانشینی خامنه ای است و باید برگردیم به عقب، یعنی زمانی که علی خامنه ای رهبر شد. آیت الله خامنه ای در حالی به رهبری جمهوری اسلامی برگزیده شد، که کشور تازه از جنگ فارغ شده بود و سرداران رانت خوار امروز سپاه و روحانیون جنایتکار دستگاه قضائی و امنیتی امروز کشور جوانانی بودند، که در سال ۶۷ و در زمان شروع رهبری وی با افکار انقلابی تازه از میدان های جنگ و جوخه های اجرای احکام اعدام زندانیان سیاسی مرخص شده بودند و بعلت شرایط سنی، علی خامنه ای طی این سال ها توانست خود را به عنوان رهبری مقتدر در میان آن ها جا بیندازد. اما جانشین علی خامنه ای در حال حاضر شرایط سال ۶۷ را ندارد و با یک جمع مافیایی روبرو است که با نفوذ در اقتصاد کشور دارای قدرت فراوانی شده است و خود را صاحب و مالک ایران و انقلاب می دانند و قطعا به سادگی اوامر رهبر جدید را نمی پذیرند.

با این تفاسیر بنظر می رسد، آیت الله علی خامنه ای که ید طولائی در دیکتاتوری دارد، با این تغییرات در حال پاکسازی لایه های نظام، حذف مدعیان قدرت و ایجاد شرایطی برای جانشین خود شبیه به شرایط شروع رهبری خود در سال ۶۷ است. علی خامنه ای رهبر دیکتاتور ایران، محمد علی جعفری را که بسیار خود را بزرگ می دید و احتمالا افکاری مخالف وی داشت را با انتصاب در قرارگاه فرهنگی تنبیه کرده و مسیر آینده را برای دیگران روشن کرد، که اگر خود را در مقابل من بزرگ ببینید، شما هم در بهترین حالت به امورات فرهنگی منصوب خواهید شد.

اما با تغییراتی که در حال انجام است، لایه های مستقر و موجود در نظام با بخطر افتادن قدرت و به طبع آن منافع کلان اقتصادی خود و تجربه حذف گام به گام نزدیکان آیت الله خمینی پس از مرگ وی بالخصوص اردوگاه هاشمی رفسنجانی، دیگر جوانان انقلابی و مطیع ۳۰ سال پیش نیستند و قطعا عکس العمل نشان خواهند داد. شواهد نشان از این است که طی ماه های پیش رو شاهد درگیری بین علی خامنه ای و لایه های قدرت مستقر در نظام خواهیم بود.

کیوان شکوری

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com