چند شعر از فرناز جعفرزادگان به کردی و برگردان فارسی

۸-
ئیستا ش
منا لی توی بیر دیته وه
که چلون
لا وه تیت
بوو مانگ
به ئاسمانت سپارد
زوور یه ک له خوزگاکانم چاند
خو زگا کانیک که هی چ کات سه وز نه بو
خوزگا کان
خوزگاکان
خوزگاکانی خوزگا یه …
۱۰-
ئیستا ش
پیلا وه کانی منالیم
به دووای قاچه کانم ئه گه رین
به لام قا چه کانم
ریگا کانی دوور دزیانه
له نیوان ئه و دوو
پییه ی
که به دووای پیلاوی گه ورتربو
یا
ریگا یه ک که
له گه ل پیلا وه کانم
هه لده هات
۱۱-
ته نیا یی بیرده کاته وه
له سه ر کورسییه ک داده نیشیت
که ساله های له مه وبه ر
توی جی هیشت
۱۶-
هه موو شتیک
ئه گه ریته وه بوو دوور
بو ئه و ئیشاره یه
وه ده ست تانیک
که له هه رلا وه ده وه رن
کاتیک که تارمایی
له گویچکه ی ئه ذان دا ئه خوینن
وهه ست له هوش هی چ…
هه مووشتیک ئه گه ریته وه
بوو ئه م دووانه
۲۸-
ژن
سیبه ری مانگ و زه وی
له نیووان دوو تارمایی
ژن
به ئیشاره یه ک
دا ده گیرسینی
جیهانیک
۴۶-
ژنا نیکی زوور ئه ناسم
که هه ر مانگیک
شوخ وشه نگیان
له گه ل زیندان دابه ش ده که ن
د یلی ئه و دیووی روخسارجیهانه
زیندان
روخساری ژنیکه
که دیهه ویت
به نده نه بیت
له نیووان«روبه نده کانیک»
که چاوه کان ده دزن

………………………………………….
چند شعراز: فرنازجعفرزادگان
ترجمه: از فارسی به کردی:خا لد بایزیدی(دلیر)
۸-
هنوز
خردسال تورابه یاد می آورد
چگونه
جوانی ات را
برای ماه
به آسمان سپردی
کاش های زیادی کاشتم
کاش هایی
که هیچ گاه سبزنشد
کاش ها…
کاش ها…
کا ش های کاش…
۱۰-
هنوز کفش های کودکی
به دنبال پاهایم می گردند
اما پاهایم را
راه های دور دزدیده اند
مانده ام میان این دو
پایی
که به دنبال کفش بزرگ تربود
یا
راهی که
باکفش هایم
می دوید
۱۱-
تنهایی فکرمی کند
راه می رود
می نشیند روی نیمکتی
که سالها پیش
تورا جاگذاشت
۱۶-
همه چیز به آن دور برمی گردد
به آن اشاره
ودست هایی
که می ریزند درهرسو
وقتی که تاریکی را
درگوش اذان می ریزند
وهست رادرهوش هیچ…
همه چیز به آن دوبازمی گردد
۲۸-
زن
سایه ی ماه وزمین
میان دو تاریکی
زن
بایک اشاره
روشن می کند
جهان را
۴۶-
زن های زیادی را می شناسم
که هرماه
زیبایی را
بابند قسمت می کنند
بند صورت دیگرجهان است
بند
صورت زنی ست
که می خواهد
بنده نباشد
میان روبنده هایی
که چشم هارا می دزدیدند
………………………………………….
این شعرها را ازمجموعه شعرشاعر«زنی میان دو تاریکی»انتخاب وترجمه کرده ام

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)