جناب طبرزدی، رسالت هر فرد، نسبت به جایگاهش تعریف می شود!

اتهام اخیر طبرزدی در رابطه با شاهزاده مبنی بر “باز تولید دیکتاتوری جدید” با هدف تنزل شخصیت شاهزاده که نماد ۲۵۰۰ سال تاریخ پادشاهی ایران است تعبیر می شود.

حشمت الله طبرزدی خطاب به رضا پهلوی بیان داشته است:” من پوزه دیکتاتور حاکم آنهم در زیر سرنیزه را به خاک مالیدم حالا میخواهند یک دیکتاتور جدید برای ما بازتولید کنند؟ نخیر ما طالب یک اعلی حضرت دیگر نیستیم.”

کشمکش از آنجا شروع می شود که طبرزدی شاهزاده رضا پهلوی را به عنوان یک عضو در شبکه ایرانیاران می خواهد و رویکرد حمایت رضا پهلوی را “بی مسئولیتی” تلقی می کند.
اساس استدلال طبرزدی معطوف به جایگاه و منزلت ویژه افراد است که مبتنی بر اکتسابات فردی باید باشد تا نسبی و موارد دیگر، جدا از درست و غلط بودن این استدلال باید گفت که ندیدن محبوبیت اشخاص و زدن بهتان نمی تواند اساسا کارساز و مسئولیت پذیری باشد.

تنزل شاهزاده به کارکتری در حد رئیس حزب یا معرف یک جریان، با اصل اتحاد اپوزیسیونی و نادیده گرفتن جایگاه افراد درست نیست اینکه طبرزدی رضا پهلوی را به عنوان یک شخصیت ملی نمی بینید نظر شخصی اوست ولی بهتر بود حداقل به عنوان یک مهره کاربردی به رضا پهلوی می نگریست.
در بخشی از اظهارات طبرزدی بیان شده است که”رضا پهلوی باید صراحتا اعلام کند کاندیدای پادشاهی نیست” و از طرف دیگر از شاهزاده می خواهد که به عنوان نماینده “پادشاهی” در نشست اتحاد اپوزیسیون حضور یابند. طبرزدی باید ابتدا پارادوکس های خود با مقوله ای پادشاهی و جایگاه شاهزاده در این حوزه را مرتفع کند و بعد به تعیین نقش برای افراد بپردازد.
در بخشی دیگری از اظهارت طبرزدی بیان شده است که “رضا پهلوی و حواریون و مریدان و مجیزگویانش از دست طبرزدی عصبانی هستند و خودش در مصاحبه و مجیزگویانش در ایرانیاران، من را نکوهش می‌کنند که چرا او را نماد ملی نمی‌شناسم.”
حال آنکه۲۵۰۰ سال تاریخ پادشاهی ایران خود گواهی بر مشروئیت حکومت پهلوی بوده است و شاهزاده به عنوان آخرین بازمانده این سلسله تنها نمادی از ایران در ۲۵۰۰ سال گذشته است که نمی توان به راحتی از آن عبور کرد.
طبرزدی در بخش دیگر اظهاراتش می گوید:”مگر میشود یک نفر در یک مصاحبه از یک سو بگوید من نمی‌خواهم در هیچ کاری دخالت کنم و بعد برای آینده‌ی ما تصمیم می‌گیرد و نقش خود در اپوزسیون را جنبه‌ی راهنمایی و ارشادگری دانسته و می‌گوید فقط رهنمود می‌دهد اصرار دارد به بهانه‌ی اینکه خودش را نماد ملی می‌داند، در فرآیند مبارزه شرکت نکند و مسئولیت نپذیرد. از یک سو می‌گوید، همزمان کاندیدای پادشاهی و ریاست جمهوری است و از دیگر سو هیچ مسیولیتی نمی‌پذیرد.”
باید به طبرزدی گفت که شما هم به جای این همه اتهام وارد کردن می توانی مثل شاهزاده عضو شبکه ایرانیاران نباشی اما حمایت خودت را اعلام کنی کاری که طبرزدی می کند خودش نوعی مسئولیت نپذیرفتن است.
متاسفانه شاهزاده به خاطر امثال جناب طبرزدی متهم به “تجزیه طلبی” می شود و به سادگی راهبرد اتحاد اپوزیسیون را زیر سوال می برند.
در فردای ایران مردم انتخاب می کنند که کدامیک باشد “پادشاهی” یا “جمهوری” ، باید امثال طبرزدی ها بپذیرند که شاهزاده شخصیت ملی است و برای رسیدن به ایران آزاد همکاری او در حد حمایت ضروی است.¬¬

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)