۳۶ سال پیش در چنین روزهایی، اسدالله لاجوردی، رئیس زندان اوین و دادستان وقت تهران در حسینیه این زندان و در میان توابان به خبرنگاران داخلی و خارجی گفت که از ابتدای انقلاب تا ۱۵ آبان ۱۳۶۱، ۲۰۰۰ نفر اعدام شدهاند. او در ادامه با انکار شکنجه کردن زندانیان به منظور اعترافگیری از آنها، افزود: «در قانون اسلام هرگز شکنجه وجود ندارد اما در احکام اسلام، حد و تعزیر وجود دارد.»
لاجوردی در حالی تعداد کسانی که از ابتدای انقلاب تا آبان ۱۳۶۱ اعدام شدند را ۲۰۰۰ نفر اعلام کرد که بر اساس گزارش سازمان عفو بینالملل، فقط در یک دوره سه ماه و نیمه پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، دستکم۱۶۰۰ تن، بدون رعایت موازین قضایی، داشتن حق دفاع و برگزاری دادگاههای منصفانه اعدام شدند.
از طرف دیگر، بسیاری از زندانیان سیاسی که دوران حبسشان مقارن با هدایت لاجوردی بر دادستانی و زندان اوین بوده است، اِعمال انواع مختلف شکنجه را بر خود و دیگر زندانیان تایید کردهاند. کابل یا شلاق زدن به کف پا، با نام شرعی «تعزیر» به شکلی عادی و همگانی برای گرفتن اطلاعات علیه زندانیان اعمال میشدهاست و زندانیان ساعتها یا حتی روزها در راهروهای منتهی به اتاقهای بازجویی، چشم بسته و دست بسته نگه داشته میشدند تا نوبت بازجویی یا شکنجه شدنشان برسد. براساس شهادتهای متعدد زندانیان، اسدالله لاجوردی در تمامی روند بازجویی، شکنجه، اعترافگیری، حبس و اعدام زندانیان، مسئولیت و نظارت مستقیم داشتهاست و اخذ اعترافات اجباری و انتشار این اعترافات در قالب مصاحبههای مطبوعاتی یا تصاویر تلویزیونی نیز با هدایت او انجام میشدهاست.
بیشتر بخوانید:
گزارش جنایت بیعقوبت، شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی زن در جمهوری اسلامی
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.