فکر بیش‌ازحد ممکن است باعث توقف ما شود اما نگرانی بیش از ما را کاملاً فلج می‌کند. وقتی به خاطر عواقب نامعلوم دچار استرس می‌شویم، وجود گزینه‌های زیاد، زمان و پول محدود و اضطراب ما در مورد نتایج نهایی کارها همه دست‌به‌دست هم می‌دهند و ما را از پیش‌روی در کارها بازمی‌دارند.
چهار مسیر رایج وجود دارد که اشخاص اجازه می‌دهند ترس راهشان را مسدود کند:
· من آماده نیستم: شبیه به تعویق انداختن کارها شما تا زمانی که کاملاً آماده کشیدن ماشه باشید صبر می‌کنید. مسئله اینجاست که آن لحظه‌ی آمادگی کامل هرگز فرا نخواهد رسید. همیشه چیزی برای پریشانی وجود دارد.
· اماواگرها: در سرتان تمام‌مسیرهای احتمالی که باعث وحشتناک بد پیش رفتن کارها می‌شوند، رژه می‌روند و این مسئله شمارا در لحظه‌ی عمل از ترس میخکوب می‌کند.
· دفعه پیش به نتیجه نرسیدم: یادآوری تمام تجربیات منفی می‌تواند باعث شود دلتان بخواهد با هر قدم روبه‌جلو کار خود را رها کنید تا از شکست دوباره دوری کرده باشید.
· کنترل کردن، کنترل نشدنی‌ها: گاهی اوقات چشمان خود را بر روی تفاوت بین چیزی که می‌توانید تغییر دهید و چیزی که نمی‌توانید تغییر دهید؛ می‌بندید. درنتیجه انرژی خود برای نگرانی درباره حوادثی که از دست شما خارج هستند هدر می‌دهید.
جلوی اضطراب را بگیرید پیش از آنکه اضطراب جلوی شما را بگیرد.
تمام اماواگرهای درون ذهنتان را یادداشت کنید و از یک دوست بخواهید تا آن‌هایی را که بعید است اتفاق بیفتند خط بزند.
نگرانی‌هایتان را به دودسته‌ی آن‌هایی که قابلیت تغییر کردن و کنترل شدن و آن‌هایی که از دست شما خارج هستند تقسیم کنید.
نگرش خود را نسبت به شکست تغییر دهید. هر شکست می‌تواند شمارا به پیروزی نهایی نزدیک‌تر کند اگر از آن‌ها درس بگیرید.
کمال‌گرایی را کنار بگذارید. برای هر اماواگر منفی که تصور می‌کنید یک اماواگر مثبت تصور کنید تا ترس را در خود از بین ببرید.
محرک‌های اضطراب خود را بشناسید. به دنبال الگوهای رفتاری در هنگامی‌که احساس استرس می‌کنید باشید. چه چیزی محرک استرس در شماست؟ چگونه می‌توانید با آن مقابله کنید یا کنار بیایید؟
به‌اندازه کافی بخوابید. بی‌خوابی بر قدرت تصمیم‌گیری اثر می‌گذارد و ما را در برابر احساساتی همچون اضطراب آسیب‌پذیرتر می‌کند.
مکان امنی پیدا کنید و فعالیتی که باعث نگرانی شما می‌شود را تمرین کنید. مثلاً اگر در مورد یک گفتگو اضطراب دارید با کمک یک دوست حداقل پنج بار آن را تمرین کنید.
وقتی در وضعیت اضطراب‌آور قرار می‌گیرید به خود استراحت‌های کوچک بدهید مثل نوشیدن یک لیوان آب، قدم زدن در محوطه و یا حتی نرمش‌های کششی ملایم.
گاهی اوقات ما حتی متوجه نمی‌شویم که مضطرب هستیم. در طول روز زمانی را به تنفس عمیق و کارآمد اختصاص دهید تا استرس پنهان را تخلیه کنید.
متن بالا ترجمه‌ی بخشی از این نوشتار است
#مرکز_مشاوره_رنگین_کمانی را در دیگر شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.