قربانیان لزبین و تراجنسی فراموش شده چچنی

بیش از یک سال از انتشار خبر بحران در چچن میگذرد. صدها مرد همجنسگرا ربوده شده و در اردوگاه های موقت، جایی که آنها مورد شکنجه قرار گرفته و کشته می شود، زندانی هستند.

روزنامه مستقل روسی نوایا گازتا در آوریل ۲۰۱۷، جزئیات چگونگی دستگیری دست کم ۱۰۰ تن از مردان و ناپدید شدن بسیاری از آنها را گزارش کرد. بحران هنوز ادامه دارد و گروه های حقوق بشری همچنان در حال تلاش برای خارج کردن افرادی که در برابر ریسک دستگیری هستند، از منطقه هستند. اما پاکسازی همجنسگرایان، آنطور که گزارش شده است، نه تنها مردان، بلکه زنان همجنسگرا و تراجنسی را هدف قرار داده است.

زامیرا، زن تراجنسی چچنی، به PinkNews گفت که سال گذشته به عملیات پاکسازی همجنسگرایان پی برد. اگر چه او برای مدت طولانی این وقایع را باور نکرد، اما به زندگی پنهانی رو آورد.

او با شرط محرمانه نگه داشته شدن هویتش گفت: “من بیرون نمیرفتم، با تعداد کمی از افراد ارتباط برقرار میکردم. بنابراین من اطلاعات مربوط به عملیات پاکسازی را فقط به صورت آنلاین دیدم و مانند بسیاری از افراد، ابتدا آنرا باور نکردم تا این لحظه آنها به دنبال دستگیری من هستند.”

زامیرا با کمک فعالان حقوق بشر  متمرکز بر منطقه موفق به فرار شد. او اکنون خارج از منطقه است و در امنیت نسبی و مکانی نامعلوم زندگی می کند، اما هنوز هم می ترسد.

او می گوید: “گاهی اوقات در اواسط شب از خواب بیدار می شوم و می ترسم کسی در پشت درها باشد. من از تنهایی میترسم. یک بار از شدت ترس، در ورودی را با قفسه کتاب و یخچال و فریزر مسدود کردم. این ترس حتی با کسانی که روسیه را ترک کردند، باقی می ماند.

در ابتدا، تنها اطلاعات دقیق درباره ربوده شدن مردان، شکنجه و قتل عام آنها وجود داشت. با این حال، رمضان غدیرف، رهبر مورد تایید کرملین چچن، فعالان را متهم به ادعاهای دروغ کرده است و منکر هر گونه دستگیری، شکنجه و قتل مردان در منطقه شده است.

سخنگوی شبکه روسی دگرباشان جنسی می گوید: “ما مطمئن بودیم که زنان نیز هدف این کمپین جمعی بودند اما اطلاعات دقیقی در دست نداشتیم.”

در آغاز سال ۲۰۱۸، این گروه شروع به دریافت اطلاعاتی درباره زنان مورد هدف قرار گرفته کرد.

او گفت: “همانطور که می بینیم، این امر عمدتا با موقعیت ویژه زنان در چچن در ارتباط است؛ آنها همیشه تحت نظارت بستگان قرار دارند و فرصت های بسیار کمی برای ترک شهر محل سکونت شان را دارند.”

تا کنون شبکه روسی دگرباشان جنسی، شانزده زن را چچن خارح کرده است و برای آنها مسکن، غذا، کالاهای اساسی و مراقبت های پزشکی و روانی فراهم کرده است. آنها همچنین به کسانی که شبانه و بدون وسائل شخصی فرار کرده اند، لباس ارائه می دهند.

او میگوید: “دستگیری زنان به طور خاص برای چچن بسیار سخت تر است زیرا آنها بیشتر تحت کنترل خانواده ها قرار دارند. اگر خویشاوندان از وضعیت بوجود آمده بی خبر باشند، یک مرد می تواند بگوید که برای کار از چچن خارج می شود، اما برای زنان چنین گزینه هایی قابل دسترسی نیست.”

سال گذشته، گزارش منتشر شده توسط شبکه دگرباشان جنسی روسیه، داستان غم انگیز زن ۲۲ ساله ای که گفته می شد در تلاش برای فرار از منطقه جان خود را از دست داده است،منتشر شد.

این زن که نامش فاش نشده بود، ادعا کرده بود که بستگانش پس از کشف همجنسگرایی اش، او را مورد ضرب و شتم قرار داده و او را تهدید به مرگ کرده اند. او فرار کرد، به یک تاکسی پرید و به فرودگاه، جایی که او سفرش به روسیه را برای دسترسی به مدارک مهاجرتی برای خروج از روسیه برنامه ریزی کرده بود، رفت. 

راننده تاکسی مکالمه تلفنی او را با دوستش شنید و از ترس اینکه برای مشارکت در فرار او مجرم شناخته شود، درهای ماشین را قفل کرد و او را به خانه بازگرداند.یک هفته بعد او مرده بود. دلیل مرگ او هنوز مبهم است.

تانیا لوکشینا، مدیر بخش اروپا و آسیای مرکزی سازمان دیده بان حقوق بشر می گوید که این سازمان تعداد زیادی از موارد تعرض علیه دگرباشان جنسی توسط اعضای خانواده و مقامات دولتی در چچن را دریافت کرده است.

لوکشینا می گوید: “از جمله مهم ترین آنها، ظلیم باکائو، خواننده چچنی است که در اوت ۲۰۱۷، بعد از ربودن شدن توسط نیروهای امنیتی در گروزنی، ناپدید شد. شواهد بر اینکه او در نهایت توسط کسانی که او را ربودند کشته شده است، وجود دارد. در واقع، رمضان غدیرف با اشاره به مرگ او در اواخر سال جاری در یک بیانیه تلویزیونی آنرا “قتل ناموسی” دانست. ما همچنین گزارشات متعددی از زنانی که به دلیل ظن به همجنسگرایی هدف قرار گرفته و علی رغم خطر مرگ، مجبور به فرار از چچن شده اند. در یک مورد در بهار امسال، زنی جوان به وسیله مأموران پلیس محلی، بیش از دو ماه بازداشت شد و در معرض بدرفتاری قرار گرفت و در نهایت توسط خانواده اش آزاد شد.”

سازمان هایی مانند شبکه دگرباشان جنسی روسیه، به فرار ده ها نفر از چچن، کمک کرده اند، اما بسیاری امکان فرار نداشته و با ترس از خشونت زندگی میکنند. علی رغم فشارهای بین المللی بر مقامات روسی و چچنی، مجرمان به مجازات دگرباشان جنسی ادامه می دهند.

زامیرا می گوید: “من نمی توانم بگویم که زندگی من عادی و آزاد است. من باید پنهان شوم، اما میدانم که نمی توانم و نمی خواهم که تمام عمرم را به همین ترتیب زندگی کنم. خیلی سخته.”

* برای حفاظت از هویت ها نام ها تغییر کرده است.

ما همه جا هستیم؛ آزاد و برابر:

‌‎فیس بوک ما:
‌‌‌‌‏https://m.facebook.com/DharmaMartia
وب سایت ما:‏
‌‌‏http://dharmamartia.org
‌‎صفحه خبر وب سایت :
‏http://news.dharmamartia.org/
اینستاگرام ما:
‏dharma_martia
توییتر ما:
‏@DharmaMartia ‌‎
کانال تلگرام ما:
‌‌‏https://telegram.me/DharmaMartia
‌‎همکاران ما:
‌‌‏رسانه همیاری: ‌‌‏
‏http://media.hamyaari.ca
‌‌‏ فضای اختصاصی دارما و مارتیا در تریبون زمانه:
‏www.tribunezamaneh.com/archives/author/dharma-martia
سایت پلنت ترنسجندر:
‏www.planettransgende

منبع:
https://www.pinknews.co.uk/2018/09/08/chechnya-gay-purge-lesbian-transgender-women-forgotten/

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)