“شیفتهء بلا” – طاهره قره العین

طاهره قره‌العین از اولین زنانی بود که علیه بی‌عدالتی جنسیتی اعتراض کرد. او در سال ۱۸۴۸، برای نخستین‌بار در اجتماعی در بدشت از توابع شاهرود، با برداشتن روبنده خود الغای حجاب را اعلام کرد.

طاهره اشعاری علیه حجاب نیز سرود:

“هان نگر بر ما به عین باصره

تا ببینی وجه حق را بی نقاب”.

حرکتی که از ۱۶۹ سال پیش آغاز شد، توقف ناپذیر است.

فروغ فرخ‌زاد می‌گفت: “تنها صداست که می‌ماند”.

صدای طاهره در دل تاریخ ماند و همچنان شنیده می‌شود؛ روی بلندی‌های شهر و از دهان #دختران_خیابان_انقلاب

#هشت_مارس
#هفده_اسفند

در ره عشقت ای صنم شیفته بلا منم
چند مغایرت کنی با غمت آشنا منم

پرده به روی بسته ای زلف به هم شکسته ای
از همه خلق رسته ای از همگان جدا منم

شیر تویی شکر تویی شاخه تویی ثمر تویی
شمس تویی قمر تویی ذره منم هوا منم

شاهد شوخ دلربا گفت به سوی من بیا
رسته ز کبر و عزریا مظهر کبریا منم

نخل تویی رطب تویی شاهد نوش لب تویی
خواجه با ادب تویی بنده بی حیا منم

طاهره خاک پای تو مست می لقای تو
منتظر عطای تو معترف خطا منم

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو
شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو

از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده‌ام
خانه به خانه در به در، کوچه به کوچه کو به کو

می‌رود از فراق تو خون دل از دو دیده‌ام
دجله به دجله یم به یم، چشمه به چشمه جو به جو

مهر تو را دل حزین بافته بر قماش جان
رشته به رشته نخ به نخ، تار به تار پو به پو

در دل خویش طاهره ، گشت و ندید جز تو را
صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)