اعتیاد به بازی

در سال ۲۰۱۸ سازمان بهداشت جهانی در جدیدترین نسخه راهنمای طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD11) “اختلال بازی کردن” یا “gaming disorder” را به‌عنوان یک مشکل سلامت روان وارد این راهنما کرد.
بر اساس این راهنما افراد دارای اختلال بازی کردن، در کنترل میزان زمانی که صرف بازی‌های دیجیتال و ویدئویی می‌کنند، دچار مشکل هستند. برای این افراد بازی کردن نسبت به انجام دیگر فعالیت‌ها، اولویت مهم‌تری دارد.

سازمان بهداشت جهانی، اختلال بازی کردن را به‌عنوان اختلال ناشی از رفتارهای اعتیادآور دسته‌بندی کرده است. اختلالات ناشی از رفتارهای اعتیادآور، سندرم بالینی شناخته‌شده‌ای است که براثر بروز رفتارهای پاداشی تکراری در فرد (به‌غیراز استفاده از موادی که باعث وابستگی می‌شوند.) باعث ایجاد ناراحتی و اختلال در عملکرد شخصی می‌شوند مانند اختلال بازی کردن یا اختلال قمار.

اعتیاد به بازی از بسیاری جهات شبیه به دیگر انواع اعتیاد است افراد معتاد ساعات طولانی زیادی را صرف بازی کردن می‌کنند و وابستگی عاطفی بسیار قوی را به این رفتار خود پیدا می‌کنند که نتیجه آن می‌تواند کم شدن روابط اجتماعی آن‌ها باشد.

✅ تشخیص
شخص دارای اختلال بازی کردن، علائم زیر را حداقل به مدت ۱۲ ماه متوالی از خود بروز می‌دهد:
• عدم کنترل روی عادت‌های بازی خود
• اولویت دادن به بازی بیش از سایر علاقه‌مندی‌ها و فعالیت‌ها
• ادامه دادن به بازی کردن باوجود عواقب منفی که این رفتار دارد:
برای تشخیص بالینی، اعتیاد به بازی کردن باید تأثیر منفی و مخربی بر روی بخش‌های مختلف زندگی فرد داشته باشد مانند زندگی خانوادگی، زندگی اجتماعی، زندگی شخصی، کار و درس.
افراد مبتلا به اختلال بازی کردن می‌توانند هم‌زمان انواع اختلال اضطرابی، افسردگی و استرس را نیز از خود بروز دهند.

✅ درمان
چون این اختلال، به‌تازگی به رسمیت شناخته‌شده است هنوز برای آن، درمان قطعی معرفی نشده ولی بعضی متخصصان، روش‌های درمانی، مشابه درمان “رفتارهای آعتیادآور” را پیشنهاد می‌کنند. برای مثال در درمان اختلال قمار که ناشی از یک رفتار اعتیادآور است از مشاوره، دارودرمانی و گروه‌درمانی استفاده می‌شود.

راههای ارتباط با ما:

پیامک در تلگرام

کانال تلگرام

اینستاگرام

فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)