عقیده یا نظر، بیان افکار درباره چیزی است. این یک بیان شخصی و درونی است که اجباری ندارد تا براساس هیچ واقعیت یا شواهدی باشد. اگرچه وجود شواهد و مدارکی که نظر شخصی ما را پشتیبانی کنند، باعث تقویت آن نظر می‌شود. نظر یا عقیده می‌تواند منفی، مثبت یا خنثی باشد. این نظر هرچه که هست کاملاً بر اساس دیدگاه‌های ذهنی ماست.
از سوی دیگر، توهین معمولاً به قصد ناراحت کردن و یا تحقیر چیزی یا کسی است. بی‌احترامی و یا سخنان خشونت‌آمیز که معمولاً واقع‌گرایی کمی دارند، توهین محسوب می‌شوند. اگر قصد نشان دادن مخالفت خود را با چیزی دارید، همیشه می‌توانید نظرات منفی خود را به صورتی سازنده بیان کنید اما توهین برخلاف نظر، به قصد ایجاد ناراحتی رخ می‌دهد.
همان‌طور که می‌بینید تفاوت بین نظر داشتن و عقیده داشتن، ساده است. بااین‌حال، بسیار در فضای مجازی و در دنیای واقعی رخ می‌دهد که کلمه و عبارتی که یک گروه توهین تلقی می‌کنند، گروه دیگر آن را الزاماً توهین نمی‌دانند. علت این امر در توافقی بودن زبان است یعنی افراد هم‌زبان برای ایجاد زبان واحد بر معنی کلمات توافق می‌کنند. مثلاً اگر همه توافق کنند که رنگ سبز چمن را آبی بنامند پس رنگ چمن، آبی خواهد بود.
دقیق‌تر که به این موضوع نگاه کنیم، درمی‌یابیم که در هر نوع گفتاری سوءتفاهم زبانی رایج است و این فقط مختص افراد با زبان‌های مختلف نیست بلکه افراد هم‌زبان نیز می‌توانند به راحتی در معنی و مفهوم کلمات یکدیگر دچار سوءتفاهم شوند. اینجاست که ما باید متوجه تفاوت بین تعریف فرهنگ لغتی یک کلمه و معانی مرتب با این کلمه باشیم. چیزی که برای شخص الف منفی است لزوماً برای شخص ب منفی نیست و همه‌ی این‌ها بستگی به ادراک فرد از آن کلمه دارد.
می‌دانیم افراد به راحتی می‌توانند ناراحت شوند! به‌ویژه اگر هرگونه نظر منفی را بشنوند اما آیا این به این معنی است که مورد توهین واقع شده‌اند؟ جواب ساده، خیر است. نظرات و اظهارات افراد همیشه مثبت و در توافق با نظر ما نیستند اما این معنی توهین نیست همان‌طور که قبلاً گفتیم توهین چیزی است که به قصد آزار عمدی فردی به‌سوی او روانه می‌شود درحالی‌که نظر این‌گونه نیست.
در مورد دیدگاه‌های بحث‌برانگیز چه؟
مشکل ما امروزه این است که بسیاری از مردم به نظرات منفی بسیار حساس هستند و نه تنها احساس توهین می‌کنند، بلکه باعث تقویت آشوب و هیاهو می‌شوند. خیلی موارد در پشت نظرات مخالف، نقدهای سازنده‌ای وجود دارد اما شخص در مواجه با نظرات مخالف احساس می‌کند به او حمله شخصی شده.
هرچند که عقاید سالم و سازنده با دلایل و فرآیند کامل تفکر، بیان می‌شوند و تفاوت آشکاری بین این دو وجود دارد.
در حال حاضر بحث گسترده‌ای در مورد آنچه که نظر و دیدگاه است و چیزی که باعث گسترش نفرت می‌شود وجود دارد. در انگلستان، بحث گسترده‌ای در مورد دانشگاه‌های بریتانیا وجود دارد که سخن‌گویان با موضوعات بحث‌برانگیز را ممنوع کنند. اتحادیه دانشجویان به‌طور فعالانه موافق این ممنوعیت است زیرا نگران است سخنان این افراد موجب ناراحتی عده‌ای شود. این درحالی است که به‌جای اینکه فعالانه حق صحبت سخنران‌ها را ممنوع کنند تا نتوانند دیدگاه‌های خود را به اشتراک بگذارند، دانشجویان باید در صورت عدم توافق با این سخنران‌ها، آن‌ها را به چالش بکشند نه اینکه فقط احساس مورد توهین واقع شدن، بکنند.
در آخر نکته‌ای که باید به یاد داشته باشیم این است که مکان‌ها و میزگردهایی برای بیان دیدگاه‌هایمان وجود دارند و همیشه وجود خواهند داشت از همه‌ی ما استقبال می‌شود که دیدگاه‌های خود را به اشتراک بگذاریم اما همه‌ی دیدگاه‌ها و نظرات، توهین نیستند و ضمناً اشخاصی که به دیگران حمله و توهین می‌کنند و باعث نفرت پراکنی و افزایش نفرت می‌شوند را نباید مورد پذیرش قرار داد.
مناظره و بحث برای مردم وجود دارد تا افکار و نظراتشان را بیان کنند و ما باید در نظر داشته باشیم که همه به همان شیوه‌ی ما، فکر نمی‌کنند. بااین‌حال، توهین و نظرات ناشی از نفرت در این مناظره‌ها جایی ندارند. چه در زندگی واقعی و یا مجازی، چنین مواردی هرگز به عنوان یک نظر شناخته نمی‌شوند.
راههای ارتباط با ما:
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.