ختنه چه خوب چه بد، به جای کودکان‌مان تصمیم نگیریم

طی سال‌های اخیر بحث‌های بسیاری در خصوص ختنه کودکان پسر به جریان افتاده و در این رابطه جنبش‌های اعتراضی در کشورهای اروپایی و آمریکا در حال شکل گیری است. همچنین بحث‌هایی مطرح است که به زودی در حداقل دو کشور اروپایی این عمل برای افراد زیر ۱۸ سال ممنوع شود. هرچند تحقیقات بسیاری در خصوص ختنه پسران انجام شده که ثابت می‌کند قطع کردن پوست غلفه در مردان (Foreskin) باعث از بین رفتن سلول‌های عصبی جنسی شده و لذت جنسی را تا حد قابل توجهی کم می‌کند، ولی به علت نفوذ و لابی گری دو دین قدرتمند اسلام و یهودیت هیچ گاه سازمان بهداشت جهانی حاضر نشد مانند ختنه زنان که در آن غلفه زنان یا کلیتوریس (Clitoris or Clitoral hood) به‌صورت کامل و یا جزئی بریده می‌شود، این عمل را ممنوع و یا ناقص سازی جنسی اعلام کند.

این مطلب در شماره ۷۸ مجله حقوق ما منتشر شده است. برای دریافت فایل پی‌دی‌اف این‌جا را کلیک کنید. سایر مطالب مجله را نیز می‌توانید به طور مستقل در این لینک بیابید.

البته شکی نیست که عمل ختنه بر روی زنان می‌تواند آسیب بیشتری به سلول‌های عصبی که وظیفه لذت جنسی را بر عهده دارند وارد کند، ولی با نگاهی به تاریخچه ختنه پسران می‌توان پی برد که یکی از اهداف این عمل در گذشته دور کاهش میل جنسی مردان به قصد اجرای فرامین خداوند بوده است. حتی پزشکان در اواخر قرن نوزدهم و حتی در موارد معدودی در اوایل قرن بیستم به قصد “درمان!” زنان و مردانی که به خود ارضایی عادت داشتند ختنه را می‌کردند. آل ای هولت، نویسندهٔ کتاب‌های مرجع دانشگاهی در ایالات متحده، در دهه ۳۰ میلادی موافق ختنهٔ مردان و زنان به قصد کاهش میل جنسی بود و ختنه زنان تا سال ۱۹۹۶ در این کشور آزاد بود و مورد استفاده قرار می‌گرفت. شکی نیست که مردانی که پیش از رسیدن به سن بلوغ ختنه شده باشند نمی‌توانند تفاوت میان آلت سالم و آلت ناقص شده را درک کنند، اما چندین نفر از کسانی که در سنین بزرگسالی ختنه شده‌اند، گزارش کرده‌اند که حساسیت جنسی‌شان در اندام تناسلی کاهش داشته است.
در تحقیقاتی که توسط گروه تحقیقاتی بویل و همکاران در دانشگاه بوند استرالیا* انجام گرفت معلوم شد، دستگاه جنسی مرد که دست‌نخورده و سالم باشد دارای هزاران گیرندهٔ حسی بسیار حساس و همچنین پایانه‌های عصبی بسیار تحریک کننده/ ارضا کننده است که خیلی از آن‌ها در ختنه از دست می‌روند، این موضوع باعث کاهش غیرقابل اجتناب احساس و شور جنسی در مردان ختنه شده‌است .آن‌ها نتیجه گرفتند: «آمیزش جنسی، وقتی مرد ختنه شده‌است، برای هردو جفت (زن و مرد) کمتر ارضا کننده‌ است.» گفتنی است، در اینجا منظور از ارضا (Orgasm) اوج لذت جنسی است و این مسئله با انزال (Ejaculation) تفاوت دارد، چرا که یکی از مشکلات جدی که در مردان ختنه شده ایجاد میشود، مشکل زود انزالی است، انزالی بدون رسیدن به اوج لذت جنسی.
همچنین غلفه در مردان وظیفه پوشش سر آلت تناسلی را بر عهده دارد و زمانی که غلفه قطع شده باشد، سر آلت تناسلی با لباس اصطکاک پیدا کرده و به مرور زمان و بخصوص در سنین بالا کراتینیزه شده و حساسیت خود را بیشتر و بیشتر از دست می‌دهد.
با وجود همه اینها و تحقیقات پراکنده‌ای که در این خصوص صورت گرفته، بیشترین ایرادی که دانشمندان بر ختنه کردن وارد می‌کنند، تاثیرات منفی آن از لحاظ روانی بر کودک و نوجوان می‌باشد. زیان‌هایی که از آن به عنوان زخم‌های عمیق روحی یا تروما نام می‌برند و حتی ممکن است در آینده قابل جبران نباشند. این زخم‌های عمیق روحی که ناشی از حس تعرض بر بدن، ناقص شدن، تحمیل درد غیرقابل تصور به خواست والدین در کودک و یا در زمان رشد و نزدیک بلوغ ایجاد می‌شود، موجب بروز اختلالات رفتاری حتی در بزرگسالی می‌شوند. یکی از مسائلی که باعث تقویت اثرات منفی ختنه بر روی کودکان می‌شود، این است که این عمل غیر انسانی در سنین بالای ۳ سال که کودک حس مالکیت بر بدن خود را کسب کرده، صورت پذیرد.

اثرات ختنه بر روابط مادر و نوزاد

شناخت زخم‌های عمیق روجی ناشی از ختنه (Trauma) سئوالات در خصوص اثرات آن بر روابط مادر و نوزاد را افزایش می‌دهد.یک روانپزشک به نام ریما لایبو بیش از۲۰ سال مشاهدات بالینی، به این نتیجه رسید: «صرف‌نظر از قصد مادر، هنگامی که یک کودک در معرض یک درد غیرقابل تحمل و منکوب کننده قرار می‌گیرد تصور می‌کند مادر مقصر آن درد بوده و مسئولیت آن را بر عهده دارد… این عواقب برای ایجاد اختلال قابل توجه هستند… ختنه مانع بزرگی برای رشد اعتماد اولیه مابین مادر و کودک است.»
حتی اگر پزشک عمل ختنه را انجام دهد و یا پدر تصمیم نهایی برای ختنه را گرفته باشد اطفال نوزاد این تجربه دردناک را به مادر خود مربوط می‌دانند. از آنجا که این یک تجربه سخت و ناگوار است، ارتباط بین این رویداد و مادر نیز سخت و ناگوار می‌شود.
در تلاش مستمر برخی از محققان آمریکایی در پی یافتن دست‌کم یک فایده پزشکی برای ختنه، عوارض جانبی بالقوه جسمی و روانی آن نادیده گرفته شده است. برخی از این محققان در نهایت سعی در تبلیغ این موضوع کردند که عمل ختنه درصد بسیار پایینی از انتقال بیماری های مقاربتی جلوگیری می‌کند و حتی پس از آن بنیادهایی که منابع مالی نامعلومی دارند، وظیفه تبلیغ و اجرای ختنه مردان را با این بهانه، در کشورهای آفریقایی بر عهده گرفته‌اند. کاری که به راحتی می‌توانستند با تبلیغ استفاده از کاندوم و سکس محافظت شده عملی کنند. آیا هزینه تسهیل استفاده از کاندوم برای کشورهای آفریقایی که نتیجه قطعی جلوگیری از انتقال بیماری‌های مقاربتی را در پی دارد، کمتر بود یا تامین هزینه برای ختنه ده‌ها میلیون مرد که هیچ نتیجه قطعی در پی ندارد و باعث آسیب‌های جسمی و روانی می‌شود و همچنین میل جنسی را در آن‌ها کاهش می‌دهد؟ جالب است بدانید که ختنه تنها عمل جراحی در تاریخ است که تاکنون با انگیزه‌های مذهبی به عنوان ابزاری گسترده برای پیشگیری از بیماری، مورد حمایت قرار گرفته است.
بدون شک تحقیقات علمی بیشتری برای مشخص شدن عوارض جسمی و روحی ختنه مورد نیاز است ولی چیزی که در آن جای بحثی باقی نمی‌ماند این است که عمل ختنه به عنوان یک عمل غیر قابل بازگشت، بر روی کودکان تعرض به تمامیت فیزیکی ایشان است. در مورد ختنه، به جای کودکان‌مان تصمیم نگیریم و بگذاریم خود پس از رسیدن به سن بلوغ در این باره تصمیم‌گیری کنند.

Gregory J. Boyle, Ronald Goldman, J. Steven Svoboda, Ephrem Fernandez. Male Circumcision: Pain, Trauma and Psychosexual Sequelae. Journal of Health Physiology. Volume: 7 issue: 3, page(s): 329-343. Issue published: May 1, 2002

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)