بعد از طرح امضای پتیشن خطاب به کشورهای گروه هفت برای اخراج سفرای جمهوری اسلامی، دیدگاههایی مطرح شد مبنی بر اینکه چنین اقدامی نه تنها موجب تضعیف حکومت جمهوری اسلامی نخواهد شد بلکه موجب اعمال تحریمها و فشارهای اقتصادی بیشتر بر ملت ایران نیز می گردد و دست خارجیها را در دخالت بر امور ایران باز می گذارد و اینکه آنها هیچ اقدامی برای ملت ایران انجام نخواهند داد و….
به نظرم منطق چنین مباحثی بیش از هر چیز بر نوعی ترس القاء شده ی بیرونی استوار است. بیش از هر چیز باید به اینکه نکته توجه داشت که حکومت هر کشور نماینده ملت خود در جامعه جهانی و در نظام بین الملل معرفی می شود. زمانیکه اکثریت ملت ایران در داخل و خارج از کشور در جنبش اعتراضی خود عدم مشروعیت حکومت خود را فریاد می زنند بدان معناست که چنین حکومتی دنبال کننده منافع ملت ما در صحنه جهانی نیست. چنین حکومتی بیش از هر چیز در پی منافع رانتخواران به ظاهر ایدیولوژیک خود است که به راحتی ملت ایران را در پای منافع و اهدافشان قربانی می کنند. در چهار دهه اخیر بواسطه ی حاکمیت همین گروه و جریانها، انواع و اقسام تحریم و فشار های اقتصادی و سیاسی و بین المللی بر ملت ایران وارد شده است. جالب است که اکنون باز ترس از تحریم، مانع فهم حقیقت به این روشنی می گردد. انزوای دیپلماتیک و خدشه به پرستیژ بین المللی جمهوری اسلامی، هیچ ربطی به تحریمهایی که ما چهار دهه با آن زندگی کرده ایم ندارد. این انزوا می تواند به عنوان ابزار فشار بین المللی، در راستای تقویت جنبش ملت ایران بکار گرفته شود. این خود ملت هستند که خواهان بهره گیری از این ابزار در راستای هدفشان هستند . همین ملتی که در خیابان و مدرسه و دانشگاه فریاد مرگ بر دیکتاتور سر می دهند نمی خواهند سفرای آن دیکتاتور، به نام ملت، بیش از این منافع ایران را بازیچه ی ناکارامدی ، رانتخواری ، توهمات ایدیولوژیک و سیاستهای غیرواقعی خود کنند. سیاستهایی که اکنون عملا ایران را وارد جنگ اوکراین کرده و امکان حذف فوتبالستهای ما را از جام جهانی مطرح ساخته است و به نظر جدی می رسد. چنانچه امروز نیز در خبرها آمده، انگلیس به تکواندوکاران ایرانی بواسطه حضور ایران در جنگ اوکراین ویزای ورود نداد.
ضمن اینکه باید توجه داشت مقایسه ایران با کره شمالی یا افغانستان درین ارتباط خطاست. ملت کره شمالی یا افغانستان، حاکمان خود را پذیرفته اند. جنبشی برای مقابله یا اعتراض با رژیم سیاسی حاکم بر خود ننموده اند. این در حالیست که صدای اعتراض ملت ایران را همه جهان شنیده اند و اخراج سفرای این رژیم نامشروع میتواند در تقویت این صدا، و گسترش آن از سطح جامعه جهانی به سطح سیاست بین الملل موثر باشد.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)