وب سایت  “زنان و  قوانین در جوامع اسلامی“، به تازگی  نسخه فارسی کتاب    نوشته فاطمه صادقی را به صورت آن‌لاین  و با امکان دریافت رایگان منتشر کرده است.

در معرفی این کتاب آمده است:

“

زنان، قدرت و مقاومت در ایران پس از انقلاب” به این پرسش پاسخ می دهد که زنان ایران چگونه در برابر سازوکارهای قدرت مقاومت کرده اند و چه دستاوردهایی داشته اند. در تقابل با رویکردهای توسعه ای به قدرتمند شدن که وجه غالب تحلیل های جنسیتی در جوامع اسلامی به شمار می آیند و بیشتر اسناد بین المللی هم بر اساس آن تنظیم می شوند، نویسنده معتقد است قدرتمند شدن با مناسبات قدرت و روندهای مقاومت در هر جامعۀ خاص نسبت دارد. از آنجا که ساختاها و مناسبات قدرت در هر جامعه بسته به روندهای تاریخی و سیاسی- اجتماعی متفاوت است، بنابراین در هر جامعه ای قدرت و مقاومت نیز از مختصات خاصی برخوردارند.

همچنین رویکردهای توسعه ای به قدرتمند شدن به دلیل رویکرد موردی و تک بعدی نمی توانند مانع از برگشت روندهای بی قدرت کننده در جوامع اسلامی شوند. به نظر نویسنده اسلامگرایی مهمترین گفتار و سامانۀ قدرت در ایران بعد از انقلاب است. برآمدن اسلامگرایی ریشه در تجارب پیش از انقلاب و ساخته و پرداخته شدن آن به عنوان گفتاری آلترناتیو برای نظم سیاسی و اجتماعی نوین داشت که توانست پیش از انقلاب بسیاری از زنان را نیز با خود همراه کند. نویسنده با بررسی دیدگاه های جنسیتی اسلامگرایان در پیش از انقلاب و بررسی فراز و نشیب های این گفتار، تأثیر این آرا بر رویکردهای سرکوبگرانۀ جنسیتی در ایران بعد از انقلاب را مورد بررسی قرار می دهد. اما برخلاف این پندار که زنان را به همدستی با اسلامگرایان در تضییع حقوق خود متهم می کند، نویسنده نشان می دهد که چنین نیست. در واقع همراهی بیشتر زنان با اسلامگرایان در مقطع انقلاب دقیقاً از اینرو صورت گرفت که این گفتار توانست زمینه های حضور و مشارکت بیشتر زنان و قدرتمند شدن آنها را فراهم کند. اما این گفتار در ایران پس از انقلاب با چرخشی جدید به سازوکار و سامانه ای برای سرکوب زنان و بی قدرت ساختن آنها بدل شد.

اما در برابر هر قدرتی مقاومت وجود دارد و زنان ایران هم مستثنی نیستند. لذا برخلاف بسیاری از پژوهش هایی که زنان را قربانی اسلامگرایی و منفعل می دانند، نویسنده با اتکا بر تحقیق میدانی، مقاومت های فردی و جمعی زنان در برابر سازوکارهای بی قدرت کنندۀ اسلامگرایی را ثبت و آنها را مورد بررسی قرار داده است. همچنین بر خلاف بسیاری از پژوهش ها، این کتاب نشان می دهد که مقاومت زنان در برابر سازوکارهای اسلامگرا صرفاً محدود به زنان غیر مذهبی نمی شود.

زنان با استفاده از گفتارها و کنش های مقاومت نه تنها توانسته اند در برابر سازوکارهای اسلامگرایی مقاومت کنند، بلکه خود را قدرتمند سازند. کنش های مقاومت در ایران بعد از انقلاب بسته به شرایط سیاسی و اجتماعی عمدتاً سه شکل داشته اند: مقاومت فردی در قالب سیاست حضور، اعتراض خاموش و کنش جمعی در قالب جنبش های اجتماعی و سیاسی. با اینهمه همۀ کنش های مقاومت قادر به قدرتمندکردن زنان نبوده اند.از میان کنش های مقاومت، کنش های جمعی زنان در قالب جنبش های سیاسی و اجتماعی قدرتمندی بیشتری را برای آنها به همراه داشته است. اما مقاومت تنها محدود به کنش نمی شود، بلکه در برگیرندۀ گفتارهای مقاومت هم هست که مساوات طلبی دینی و فمینیسم اصلی ترین
گفتارهای مقاومت در ایران بعد از انقلاب را می سازند.

دکتر فاطمه صادقی پروفسور جامعه شناسی سیاسی و مطالعات زنان و همچنین عضو هیأت تحریریه فصل نامه فرهنگی سیاسی گفتگو می باشد. دکتر صادقی بین سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ به عنوان پژوهشگر در مؤسسه بین المللی مطالعات اسلام در عصر مدرن ) ISIM ( و دانشکده علوم سیاسی در دانشگاه آمستردام هلند مشغول به فعالیت بوده است.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com