زندگی زیباست
یک دقیقه
یک ساعت
یک روز
یک ماه
یک سال
هرگز وهرگز
برنمی گردد
ازاین رو
هرگزغمگین مشو
باعشق زندگی کن
تبسم های مسیحایی ات را
چون آبی زلال
برلحظه لحظه ی زندگی ات
جاری کن
…………………………
…………………………
برای زنده نام دکتراسماعیل خویی
از سرزمینم
توقع زیادی نداشتم
هوای آزاد
ودریچه ای باز
روبه بهار
وچهچهه ی پرندگان
بربلندای شاخسار
…………………………
…………………………
درین مه
که تمام میهنم را
دربرگرفته
هنوزمست و
«می»زده ی آن
رگ تاک ام
که ازجان وجهان
چون منصوربی باک ام
…………………………
…………………………
خویی که کوچ کرد
تازه فهمیدم:
که شعرنیز…
باپروازش مرد
وآخرین برگ بهاررا
به پائیزبی هنگام سپرد
…………………………
…………………………
اسماعیل!
فرزند ابراهیم بود
که می خواست:
درمام میهن قربانی شود
ولی افسوس…
که درناکجایی ازجهان
بدون این که خود بخواهد
قربانی شد
…………………………
…………………………
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.